به گزارش تراز، علیرضا حائری با انتقاد از این‌که تاکنون سیاستی برای تولید پارچه چادر مشکی در کشور وجود نداشته است و همواره نسبت به واردات اقدام کرده‌ایم، اظهار داشت: چرایی این موضوع خیلی شفاف نیست.
وی افزود: من فکر می‌کنم دلیل این موضوع، یک مقداری به کم‌کاری بخش خصوصی و یک مقدار هم به کم‌کاری فعالان صنعتی مربوط می‌شود.
دبیر انجمن صنایع نساجی با بیان این‌که همیشه واردات چادر مشکی به صورت سنتی از کشورهای ژاپن، کره و اندونزی به راحتی انجام می‌شده و خیلی صنایع به دنبال دردسر نبودند، تصریح کرد: ضمن این‌که تولید چادر مشکی تکنولوژی پیچیده‌ای هم داشت. اما امروز این تکنولوژی پیچیده نیست.
حائری ادامه داد: می‌توان گفت تا ۱۰ سال قبل یک مقدار تکنولوژی تولید چادر مشکی پیچیده بود، یعنی به راحتی تولید پارچه‌های معمولی نبود؛ به طوری که هم نخ مخصوصی می‌خواست، هم بافت مخصوصی داشت و هم رنگرزی آن مانند پارچه‌های عادی نبود.
وی متذکر شد: در عین حال وزارت صنعت، معدن و تجارت هم خیلی اراده‌ای نداشت که پارچه چادر مشکی در داخل کشور تولید شود و حمایت آن‌چنانی نکرد و تسهیلاتی برای بخش خصوصی یا خود دولت که این کار را انجام دهد، اختصاص نداد.
دبیر انجمن صنایع نساجی اظهار داشت: از سوی دیگر، واردات این پارچه به حدی سهل و آسان و سودآور بود که کسی که به سراغ تولید نمی‌رفت.
حائری عنوان کرد: این ۴ عامل باعث شد که در کشور به سراغ تولید پارچه چادر مشکی نرویم. این در حالی است که با توجه به واردات ارزان و سهل و ساده، اگر دولت امروز هم تسهیلات ویژه‌ای برای تولید این پارچه در نظر نگیرد، تولید داخلی مقرون به صرفه نیست.
وی افزود: یعنی هیچ کارخانه‌ای در داخل کشور احداث نخواهد شد و نمی‌تواند با تولید مشابه خارجی رقابت کند؛ مگر این‌که دولت یک تسهیلات ویژه‌ای برای تولید این پارچه قایل شود.
دبیر انجمن صنایع نساجی تاکید کرد: من فکر می‌کنم که جا دارد دولت تسهیلاتی برای احداث کارخانه‌های تولید چادر مشکی قایل شود.
حائری با اشاره به سودآوری واردات پارچه چادر مشکی، گفت: من آمار دقیقی ندارم، ولی احتمالا ۵۰ – ۵۰ واردات چادر مشکی سود داشته باشد.
یعنی ۵۰ درصد ارزش کالایی که پرداخت می‌شود، معادل آن سود داشته باشد. وی خاطرنشان کرد: مصرف سالانه چادر مشکی حداکثر ۵۰ میلیون متر است.
