حقوق بشر آنها حضور چندین ساله شان در عراق و افغانستان را که به قیمت کشته شدن و آواره شدن میلیون ها "بشر" آن هم به بهانه واهی همچون ساقط کردن تروریست را حق و البته وظیفه ی خود می دانند.
خبرنامه دانشجویان ایران: علی همایونی فر// یقینا اگر نگاهی کوتاه و گذرا به عقبه نه چندان دور خود یعنی در حد 30 – 35 سال گذشته داشته باشیم، تاریخ گواه خواهد بود بر مظلومیت ملت آزاده ی ما و دشمنی صریح و آشکار استکبار جهانی. و البته از ماجرای کربلا می شود فهمید که مظلومیت ، سربلندی است و نه سر به زیر انداختن.
12 تیر ماه 67 ؛ سالروز سکوت سنگین حقوق بشر در برابر ظلمی دیگر که 290 نفر بشر در آن جان باختند و همه می دانیم که واقعیت امر آن است که هر 30 میلیون نفر ایرانی در آن حادثه جان باختند و کل مردم دنیا حقوقشان را. اما سکوت مدعیان حقوق بشر را دریابید.
سوال اصلی به همین کلمه ی دوبخشی وارد است؛
حقوق – بشر؛ آخر مگر می شود این همه تناقض در این دو کلمه پیدا شود، آن هم در طول یک قرن و اندی که این روال دارد تکرار می شود: " تهاجم به بهانه حقوق بشر". خلیج فارس، هواپیمای مسافربری، پرواز IR655، خطوط هوایی جمهوری اسلامی ایران، ناو پیشرفته آمریکایی، شلیک دو بمب بسمت IR655 ،66 کودک زیر 13 سال، 53 زن، فاجعه، نقض حقوق بشر، اعطای مدال شجاعت و .... هزارن کلمه در مورد این فاجعه ی جهانی که برای چندمین بار باز این کلمات را کنارهم می گذارم به امید اینکه این بار بتوانم ازآنها برداشتی منطقی داشته باشم.
حقوق بشر آنها می گوید که برای پیشبرد اهداف خود در منطقه میتوانید به هر بهانه ای متوسل شوید. حقوق بشر آنها شکلیک دو بمب به سمت هواپیمای مسافری را نقض نمیکند حتی اگر آن هواپیما هم در محدوده هوایی و هم در محدوده ی آبی (دریایی)کشور خود باشد. حقوق بشر آنها براحتی قبول می کند که تشخیص هواپیمای مسافربری بجایF14 برای ناو پیشرفته وینسنس کاری بس دشوار است.
حقوق بشر آنها همان حقوق بشری است که وقتی روسیه هواپیمای مسافربری کره جنوبی را آن هم در خاک روسیه منفجر می کند، باز هم روسیه را مقصر می داند ولی در برابر اعادهی حقوق ملت ایران همه سکوت می کنند. حقوق بشر آنها حمله ی طبس را آن هم به بهانهای چون آزادسازی چند اسیر توجیه می کند. حقوق بشر آنها حضورشان در منطقه خلیج فارس و حمله به نفت کش ها و پالایشگاه های ما را منطقی می داند.
حقوق بشر آنها حضور چندین ساله شان در عراق و افغانستان را که به قیمت کشته شدن و آواره شدن میلیون ها "بشر" آن هم به بهانه واهی همچون ساقط کردن تروریست را حق و البته وظیفه ی خود می دانند. حقوق بشر آنها با راه انداختن 32 جنگ در طول 64 سال به راحتی کنار می آید و حتی از اعطای نماد صلح جهانی به آنها نیز دریغ نمی کند.
و اینها همان کسانی هستند که هرازگاهی با لبخندی موزیانه دست دوستی به سمت ما دراز می کنند و خود را بانی صلح جهانی می دانند و حقا باید بگوییم احسنت به این اعتماد به نفس. و شما همان کسانی هستید که برای سقوط نظام جمهوری اسلامی ایران از هیچ کاری، تاکید می کنم از انجام هیچ کاری دریغ نکردید و خود و هم پیمانانتان چه بلاهایی که به سر این ملت نیاوردید.
شما همان کسانی هستید که با وجود گذشتن 26 سال از حادثه تروریستی حمله ناو وینسنس به هواپیمای ایرباس، حتی به عذر خواهی از خانواده های قربانیان و ملت ایران فکر هم نکردید و همین شما هستید که باز با بی شرمی تمام دست دوستی به سمت ما دراز می کنید درحالی که جز به پیشبرد اهداف خود و هم پیمان های خود فکر نمیکنید. و براستی چه ظلم گرانی است بر همه ی بشر که شما را منادی صلح جهانی وپیام آور دوستی بدانند در حالی که به صورت مداوم خودتان آن را نقض می کنید.
و چه تکراریست جریان حقوق بی بشر شما ...
دانشجوی دانشگاه هرمزگان