چرا مقام چهارمی لیگ‌جهانی والیبال حق ایران است

خبرنامه دانشجویان ایران: درحالی که تیم ملی والیبال کشورمان با دو باخت پی در پی 3 بر صفر، به کار خود در لیگ جهانی پایان داد اما این پایان تلخ، چیزی از حضور قدرتمند آسمانخراش‌های ایرانی در برابر بهترین همتاهای جهانی‌شان، نمی‌کاهد.

به گزارش خبرنگار«خبرنامه دانشجویان ایران»؛ شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که شروع بسیار ضعیف ایران در این دوره از مسابقات لیگ جهانی با دو شکست پی در پی 3 بر صفر برابر ایتالیا، منتج به حضور ایران در نیمه نهایی باشد.

اما واقعیت این است که بعد از بازی‌ برابر برزیل، این ترس بود که در چشم حریفان یده می‌شد؛ پیروزی در مجموع ایران برابر اولین تیم جهان در رنکینگ فدارسیون جهانی والیبال(برزیل)، نشان از پیشرفت والیبال کشورمان در سال‌های اخیر دارد.

جالب اینجاست که این پیشرفت متفاوت از سایر رشته‌های ورزشی است؛ به عبارت دیگر می‌توان گفت که والیبال ایران به طور کلاسیک پیشرفت کرده است، حال آنکه پیشرفت در سایر ورزش‌های کشور، پیشرفتی لاک پشتی و نقطه به نقطه است و بعضا تاثیر چندانی در نحوه حضور یافتن ایران در آوردگاه‌های جهانی آن رشته ورزشی ندارد.

برای مثال، کسی منکر این نیست که فوتبال کشور ما نسبت به زمانی که کی‌روش سکان آن را در دست گرفت، پیشرفت داشته است، پیشرفت خوبی هم داشته است، اما مسئله اینجاست که هنوز برخی از استانداردها درخصوص ورزش‌های تیمی در برخی کشورها  در نظر گرفته نمی‌شود؛ به عبارت دیگر، ورزش‌های تیمی، از چند منظر قابلیت بررسی توانمندی دارد.

اکثر رشته‌های ورزشی در کشور مثل فوتبال که شاید علی رغم سرمایه‌گذاری‌های مالی و انسانی روی ان، توفیق چندانی تاکنون نداشته است، عدم تمرکز روی تاکتیک تیمی است؛ این دقیقا همان چیزی است که توجه بدان، باعث توفیق  امروزی والیبال کشورمان شده است.

البته درصد تاثیرگذاری تاکتیک و قابلیت‌های فردی برای موفقیت تیمی در هر رشته ورزشی، تفاوت‌هایی هم دارد لکن اختلاف فاحشی نیست و تقریبا می‌توان آن را یکسان در نظر گرفت.

والیبال ایران اما با روندی که در سال‌های گذشته با پایه‌گذاری افرادی مثل مصطفی کارخانه در رده‌های پایین تر سنی، سبب شده تا بعد از حدود ده سال، یک تیم والیبال بسیار سطح بالا برای عرض اندام در مجامع جهانی تربیت شود؛ خوبی این ساز وکار، پویایی آن است، یعنی می‌شود ادعا کرد که والیبال ایران، حالا حالاها در صدر قرار خواهد داشت.

از طرفی، همین موضوع به یکی از ضعف‌های اصلی فوتبال کشورمان بدل شده است، فوتبالی که فقط با تاکتیک دفاعی توانست مقابل نیجریه و آرژانتین خوب ظاهر شود؛ در واقع فوتبال اصلی ما، سطح کیفی و ماهیت درونی خود را در برابر تیم ملی فوتبال بوسنی نشان داد و مشت خود را در بازی سوم باز کرد و همه دیدند که طبق سنوات گذشته، ایران چیز زیادی در چنته ندارد و همه این‌ها یعنی  اگر هم پیشرفتی در تیم ملی کشورمان بخواهیم درنظر بگیریم، به لطف حضور بازیکنان لژیونر دورگه‌ای است که کی‌روش از سراسر جهان به تیم ملی دعوت کرد.

واقعیت این است که در والیبال نمی‌شود برتر نبود اما پیروز شد، چیزی که دقیقا در فوتبال اکثرا اتفاق می‌افتد؛ نمونه بارز آن هم حضور درخشان تیم ملی کشورمان مقابل آرژانتین بود که حتی می‌توانست منجر به پیروزی برای ما شود.

از طرفی نگاهی هر چند گذرا به نحوه رویارویی ایران با غول‌های جهانی والیبال هیچ حرفی را برای گفتن باقی نمی‌گذارد؛ چراکه وقتی فندانسیون کار قوی باشد، دیگر فرقی ندارد که ولاسکو بالای سر تیم باشد یا کوواچ، مهم این است که فقط انسجامی موثر در تیم حاصل شود.

طبق آخرین رنکینگ فدراسیون جهانی والیبال پیش از لیگ جهانی 2014، برزیل، روسیه، ایتالیا، آمریکا و لهستان، اول تا پنجم این لیست را تشکیل داده‌اند و ایران در جایگاه دوازدهم این فهرست جای داشت، اما دست و پنجه نرم کردن و زورآزمایی ایران با همین پنج تیم نشان داد که جایگاه چهارمی در لیگ جهانی، واقعا حق ایران است.

گزارش از امیرمحمد بهشت آئین