خبرنامه دانشجویان ایران: یکی از مهمترین دلایل دور بودن صنعت از محیط های علمی، وجود فاصله زیاد و شکاف عمیق میان علوم مورد توجه در دانشگاهها و فناوری های مورد استفاده در صنایع ما می باشد. از یک طرف علوم در دانشگاه ها و مراکز علمی بسیار سریع در حال رشد بوده و مرزهای علمی موجود جهانی را مورد توجه قرار داده و در تلاش دنبال کردن یا جلو بردن این مرزها می باشد.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ دلیل این ادعا می تواند رشد چشمگیر ارائه مقالات علمی در مجلات تخصصی بین المللی باشد چرا که چنین مجلاتی تنها به انتشار تازه های علوم و ایده ها مبادرت می کنند. بنابر این ارائه چنین مقالاتی نشان دهنده دستیابی دانشگاهیان ما به مرزهای علم و دانش است.
از طرفی دیگر صنایع ما یا از فناوری های ابتدایی استفاده می کنند و یا عملا از فناوری های روز تا حد زیادی دور می باشند.
بنابر این ابتدا نیاز به سرمایه گذاری جدی در بخش صنایع حس می شود تا صنایع ما نیز در مقیاس جهانی، توانایی رقابت داشته باشند. البته لازم به ذکر است که تا حدی وجود شکاف بین علم روز و صنایع در تمام کشورها کما بیش مطرح است و عملا برای وارد شدن علم روز به حوزه صنایع و کاربردی کردن آن مدتی زمان لازم است.
اما مشکل اصلی در کشور ما عدم وجود برنامه ای مشخص برای ارتقاء فناوری مورد استفاده در صنایع و تا حدی کمبود فضای رقابت در تولیدات صنایع می باشد که عملا انرژی زیادی را برای جلوگیری از تغییر وضع موجود ایجاد می کند.همچنین عقب ماندگی صنایع نسبت به صنایع کاربردی روز نکته مهمی است.
به نظر می رسد از یک طرف صنایع نیازی برای استفاده از علوم نوین در زمینه کاری خود احساس نمی کنند و از طرف دیگر محیط های دانشگاهی و پژوهشی نیز امید چندانی به حمایت بخش صنعتی و نیاز آنها در به روز کردن تجهیزات خود مشاهده نمی کنند.
این دلایل باعث شده است تا حدی مراکز علمی پژوهشی ما و مراکز صنعتی ما به صورت جزایر جدا از هم عمل کنند و ارتباط مناسبی بین آنها برقرار نگردد.
اگر بخواهیم تولید علم و فناوری به معنای واقعی در کشور اتفاق بیافتد، باید از سیاستهای تشویقی برای ارتباط این دورکن مهم استفاده کنیم. در گذشته ارتباط اعضای هیئت علمی در دانشگاهها بود؛ اما این ارتباط ارزش و ضرورت تلقی می شود. دانشجویان نیز با گذراندن مدتی به صورت فرصت مطالعاتی در صنعت می توانند با مسائل و خواسته های صنعت آشنا شوند.حتی می توان مشابه اقدام اکثر کشورهای صنعتی دوره تحصیلات تکمیلی را به حل مشکلات صنایع اختصاص داد.
در این کشورها اغلب در تعامل با بخش صنعت و شناخت مشکلات آنها پایان نامه و رساله دانشجویی تعریف می شود و عملا انجام این رساله ها همزمان سبب پیشرفت علم و فناوری و ارتقا صنعت کشور می شود. در کنار این راهکارها با ایجاد گرایش های علمی –کاربردی و گرایش های بین رشته ای می توان به ارتباط بیشتر مراکز تولید علم و صنعت دست یافت.
ضمن اینکه لازم است از متخصصان با تجربه صنعت برای همکاری با مراکز تولید علم استفاده کرد.
تقویت ارتباط مراکز تولید علم و صنعت در شرایطی که عضو هیئت علمی به طور تمام وقت در اختیار گروه آموزشی قرار دارد، معنادار نخواهد بود. البته تاکید بر ارتباط مراکز تولید علم و صنعت زمانی معنادار خواهد بود که دانش مورد نیاز صنعت تحصیل و تدریس شود و این دانش از کیفیت مناسبی هم برخوردار باشد. در واقع پیشرفته ترین فناوری ها هم زمانی می توانند زمینه مناسبی را برای رشد اقتصادی جوامع به وجود آورند که بتوان از آنها در توسعه محصولات و خدمات جدید جهت استفاده مردم بهره برد. بنابراین با برقراری ارتباط بین مراکز تولید علم و مراکز بهره برداری کننده علم می توان از فناوری های نوین و پیشرفته ای که محققان به آنها دست یافته اند، بهره برداری کرد.
بر این مبنا نهضت تولید علم و فناوری شدت بخش چرخه تولید و مصرف علم به سوی هدف است. در جامعه ای که بخواهد نهضتی با عنوان نهضت تولید علم وفناوری داشته باشد، بحث مصرف علم موضوعیت پیدا می کند. بنابراین برای اینکه تولیدعلم، مصرف پیدا کند، باید اول علم را تولید کرد و سپس مصرف آن را مدیریت کرد. قاعدتا باید دو نظام داشته باشیم؛ نظام مصرف علم و نظام تولید علم که بازار عرضه و تقاضا متناسب با آن شکل گیرد.
