ماراتـن امضـاءگیـری یـا فـارغ‌التحصیلــی؟

خبرنامه دانشجویان ایران: امیرمهدی هاشمی// فرآیند اخذ مدرک یا همان فارغ‌التحصیلی (دانش‌آموختگی)، چند ویژگی خاص بین باقی امور اداری که دانشجو و دانشگاه با آن درگیر است، دارد. اول اینکه، آخرین حضور و برخورد دانشجو با دانشگاه است و به همین خاطر شاید زنده‌ترین خاطره و ذهنیت برای دانشجو باشد. دوم اینکه دانشجویان در حال تحصیل معمولا کمتر درباره آن می‌دانند.

در این نوشتار سعی داریم یک نقد و بررسی بر فرآیند اداری این امر در دانشگاه سمنان داشته باشیم تا ببینیم خداحافظی دانشگاهمان با دانشجو چه حال و هوایی دارد. اولین مرحله معمولا از دفتر آموزش دانشکده شروع می‌شود. و ماراتن امضاء گیری از همین جا کلید می‌خورد! یک فرم که حدودا 4 محل امضا در آن دیده‌ می‌شود. غیر از امضای مسئول کتابخانه، باقی امضاءها بدون هیچ بررسی و استعلامی انجام می‌شود!

فرم بعدی بیشتر مخصوص امور تسویه حساب و وام و خوابگاه است و تقریبا مهم‌ترین فرم. معمولا بخش زیادی از فارغ‌التحصیلان در تابستان رجوع می‌کنند. دفتر مربوط به امور تسویه حساب معمولا شلوغ است، و یک نفر به تنهایی باید حجم بالای پرونده‌ها را بررسی کند. هر پرونده حداقل در شرایط ایده‌آل 5 الی 10 دقیقه طول می‌کشد.

تجربه‌ای که برای نگارنده و چند تن دیگر در آنجا اتفاق افتاد بدین شرح بود. نوبت به نفر قبلی بنده رسید که سیستم قطع شد. گویا اشکال از صندوق رفاه بود. اواخر ساعت اداری بود و خیلی‌ها مانند اینجانب سمنانی نبودند و جایی هم اصولا نداشتند که شب در آنجا بمانند. بعد از رسیدن نوبت، گویا ریزبدهی‌ها برای خوابگاه ترم اول (ترمی که خود دانشگاه مراحل آن را انجام داده!) ثبت نشده بود. به مسئول مربوطه در طبقه بالا ارجاع داده شدیم، که حضور نداشتند.

از همکار ایشان می‌پرسیم کجا هستند؟ می‌گویند جای دیگر در دانشگاه کار دارند. وقتی می‌پرسیم می‌‌شود کار ایشان را شما برای ما چند نفر انجام دهید، پاسخ منفی است. اوج تکریم دانشجو آنجاست که از یک تماس تلفنی با مسئول غایب نیز دریغ می‌کنند. وقت اداری تمام می‌شود و کار به فردا موکول می‌شود. اوایل ساعت اداری پیش مسئول مربوطه می‌رویم که با برخوردی خوب و سریع کارمان انجام می‌شود. حین انجام کار می‌گفتند: "همکارم (که امروز ایشان غایب بودند!) که می تونست انجام بده این کارو... (!)"

فرم بعدی که به گمانم استقامت جسمانی شما را در عمل محک می‌زند، شامل امضا از امور فرهنگی، مشاوره دانشجویی، مرکز تربیت بدنی و سلف است. 4 مکانی که در سایت دانشگاه و آن هوای گرم، از لحاظ موقعیت مکانی 4 ضلغ یک مربع بزرگ را تشکیل می‌دهند! غیر از سلف در این 4 سال یک بار هم پایم به این دفاتر باز نشده بود.

اتفاقا تمام امضاءها هم بدون هیچ بررسی و شاید حتی نیم‌نگاهی به اسم دانجو (تقریبا غیر از سلف) انجام شد! البته این حاکی از کم‌کاری آن کارکنان نیست،‌ بلکه دقیقا مهر تایید و امضائیست بر بی‌اهمیت بودن و عدم ضرورت آن مهرها و امضاءها!

بعد از این مسافت طاقت‌فرسا دوباره باید برگردید به ساختمان مرکزی و یکی دو امضاء دیگر از همان جنس «ندیده ، امضاء شد» بگیرید. دلیل قانع کننده‌ای جهت پیمودن این مسیرها پیدا نمی‌شود اما گویا ذهن نازک اندیش طراحان این فرآیند، جایی برای رد مظالم از ناحیه‌ی دِینی که ممکن است دانشجو به دانشگاه داشته باشد، از طریق احتراق کالری، تدارک دیده‌است! در آخر با فرض نگرفتن وام، ارجاع داده می‌شوید به تاریخ بعدی جهت اخذ مدرک.

جالب اینجاست که یکی از کارکنا نیز اذعان داشت: " بابا ! ما هم می‌گیم نصف این امضاهایی که باید بگیرید الکیه! ولی کو گوش شنوا... "

شایسته است دانشجویان در جلسات پرسش دانشجویی این سوالات را از مسئولین بپرسند و شایسته‌تر آنکه پاسخ درخوری داده‌شود.

با توجه به فاصله زیاد دفاتر مربوطه، غیبت احتمالی برخی کارکنان در زمان مراجعه دانشجو و مشکلاتی از این دست، بهتر نیست در هر ترم یا حداقل هر تابستان، در یک بازه زمانی، مانند فرآیند ثبت‌نام دانشجویان، یک کارگروه جهت انجام تمام امور دانش‌آموختگی تشکیل شود ؟

چرا تمهیدات الکترونیکی مانند استفاده از اتوماسیون یکپارچه، جهت کاهش راهپیمایی برای اخذ امضاء، در نظر گرفته نمی‌شود؟ (امری که دانشگاه علم و صنعت اخیرا با الکترونیکی کردن پرونده دانش‌آموختگان انجام داده است)

تعداد زیادی از دانشجویان غیربومی هستند. در رابطه با "تاریخ مراجعه بعدی " (غیر از دانشجویانی که وام گرفته‌اند) در نظر بگیرید مثلا یک رفت و برگشت از تهران به سمنان حداقل هزینه 15هزار تومانی در بر دارد. بهتر نبود برای کسانی که عجله‌ای در اخذ مدرک (گواهی موقت) بعد از انجام امور اداری ندارند، در یک تاریخ معین دانشگاه مدارک را پست می‌کرد؟ (با احتساب هزینه پست بر عهده دانشجو که مطمئنا از هزینه و زمان رفت و برگشت بهینه‌تر است)