استیضاح وزیر علوم استیضاح یک جریان سیاسی و امنیتی بود/ چرا نقش «صلح کل»ها همیشه در حمایت از جریان رادیکال است؟!/ همچنان سکه «آرمانگرایی و حق مداری» رواج دارد

خبرنامه دانشجویان ایران: اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه های سراسر کشور پیرامون استیضاح وزیر علوم و پیامدها و عبرت های آن در فضای دانشگاهی و سیاسی کشور بیانیه ای صادر کرد.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بخشی از محورهای این بیانیه به شرح ذیل است::

*هرچند دلایل اصلی متمرکز بر مسائلی بود که ادامه آن حکایت از ملتهب شدن فضای دانشگاه‌ها و به‌تبع آن کندی و توقف رشد علمی کشور می شد اما باید تاکید کرد حوزه آموزش عالی کشور با چالش‌های مهم دیگری نیز مواجه است که البته در مطالبات نمایندگان از فرجی دانا کمرنگ بود.

*استیضاح وزیر علوم در حقیقت استیضاح یک فرد نبود، بلکه استیضاح یک جریان سیاسی- امنیتی بود که سالهای سال است مامن و پناهگاه خود را برای فعالیت های حزبی- انتخاباتی و کسب قدرت سیاسی در دانشگاه ها قرار داده و بیش از آنکه دغدغه علم و فرهنگ و آموزش عالی کشور را داشته باشد، دغدغه کسب و حفظ قدرت را دارد. آنطور که بارها گفته ایم انتقاد ما دانشجویان به مشی و روندی بود که وزارتخانه علوم از ابتدای شروع بکار دولت یازدهم در پیش گرفت.

*در واقع واکنش حقیقی آقای دکتر روحانی به استیضاح، بیش از آنکه در جملات و سخنان ایشان در اردبیل متجلی باشد، در انتصاب سرپرست وزارت علوم نشان داده می شود و انتصاب آقای محمدعلی نجفی به عنوان سرپرست وزارت علوم به یک معنا مرهمی بر دلخوری های حامیان اصلاح طلب رئیس جمهور بود و البته از طرف دیگر حامل پیام اعتراض به اکثریت مجلس شورای اسلامی.

*رفتارشناسی روزنامه ها و رسانه های زنجیره ای اصلاح طلب و همراهی و پشتیبانی سیاست های این رسانه ها توسط رسانه های بیگانه مخصوصا شبکه های ماهواره ای وابسته به خاندان سلطنتی انگلیس (BBC) و دولت آمریکا (VOA) در نوع خود قابل توجه و مستلزم تحلیل و بررسی است.

*آنچه مدنظر دانشجویان و اساتید دلسوز و بخش قابل توجهی از نمایندگان بود، به هیچ وجه این نبود که آقای دکتر لاریجانی به نفع و در حمایت از استیضاح نقش آفرینی کنند چه اینکه نه جایگاه ریاست مجلس چنین اقتضایی داشت و دارد و نه اینکه با توجه به مشی سیاسی آقای دکتر لاریجانی در گذشته چنین امری مورد انتظار بود.

*این امر یکی از دستاوردهای بزرگ این استیضاح بود که معادلات غیر واقعی را در ذهن بسیاری از سیاسیون و گروه ها و جریانات بر هم زد و نشان داد چناچه جریانی آرمانگرا و اصولگرای خالص و واقعی –که اعم و به مراتب گسترده تر از فراکسیون اصولگرایان است- بر موضوعی اتفاق نظر داشته باشند، بر همه موانع و مشکلات فائق بیایند.

*نقش آفرینی برخی "صلح کل"ها در روز واقعه که نمی دانیم چرا و بنا به چه علت، این مشی صلح جویانه و مسامحه گرایانه ایشان همیشه و در همه حال تنها در حمایت از جریان اصلاح طلب و حامیان دولت فعلی معنا پیدا می کند.

متن این بیانیه به شرح ذیل است:

بسمه تعالی

استیضاح آقای دکتر فرجی دانا، وزیر پیشین علوم، تحقیقات و فناوری در هفته گذشته، بدون تردید یکی از رخدادهای مهم و تاریخی در عرصه دانشگاهی است که ریشه ها و پیامدهای آن محصور و منحصر به یک وزارتخانه یا حتی یک دولت نیست؛ بلکه هم در زمینه شکل گیری بسترهای این استیضاح، هم فرآیند انجام آن، هم نتیجه آراء مجلس و از همه مهمتر پس از آن در مناسبات دانشگاهی و سیاسی دارای آثار قابل توجه است که لازم است به آن پرداخته شود.

در حقیقت رها شدن موضوع استیضاح وزیر علوم دولت یازدهم و عدم واکاوی و تبیین آن در فضای اجتماعی، از یک سو ابتر ماندن و ناتمام ماندن فرآیند استیضاح است و از سوی دیگر امکان تکرار روندهای ناصحیح گذشته را در وزارت علوم متحول می سازد.

بدین معنا اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه های سراسر کشور به عنوان بخشی از پیکره عظیم دانشجویی کشور بر خود لازم می داند با ورود به عرصه و استمرار مواجهه هوشمندانه با جریان مشکوک حاکمه بر مدیریت وزارت علوم، تحلیل و برداشت خود را از این استیضاح تاریخی به جامعه دانشگاهی و عموم مردم به شرح ذیل اعلام نماید:

1- در این تحلیل قصد نداریم به تکرار دلایل مهم استیضاح وزیر علوم (من جمله بی توجهی به کارکرد اصلی دانشگاه یعنی دغدغه علمی و در عوض سوق دادن آن به باشگاه‌های سیاسی) از قبیل آنچه در بیانیه های گذشته این اتحادیه و سایر تشکل های دانشجویی عنوان شد و در بیان و نطق نمایندگان محترم استیضاح کننده نیز وجود داشت بپردازیم، بلکه تلاش داریم به زوایای جدید و کمتر پرداخته شده استیضاح اشاره شود و در مورد تبیین و آسیب شناسی قرار گیرد.

هرچند دلایل اصلی متمرکز بر مسائلی بود که ادامه آن حکایت از ملتهب شدن فضای دانشگاه‌ها و به‌تبع آن کندی و توقف رشد علمی کشور می شد اما باید تاکید کرد حوزه آموزش عالی کشور با چالش‌های مهم دیگری نیز مواجه است که البته در مطالبات نمایندگان از فرجی دانا کمرنگ بود که برخی از آن شامل موارد ذیل می گردد:

الف) پاسخگو نبودن نظام آموزش عالی کشور

مهم‌ترین مشکلی که نظام آموزش عالی با آن مواجه است مسئله پاسخگو نبودن آن است. به‌طوری‌که دانشگاه‌های کشور برای رفتارها و خروجی‌‌های خود هیچ مسئولیتی را پذیرا نیستند. با اینکه وزارت علوم سیاست‌های خود را برای پاسخگو کردن دانشگاه‌ها اعلام کرده است اما برای اجرایی شدن همین سیاست ناقص هم در این مدت یک‌ساله اقدام قابل‌توجهی انجام‌نشده است.

ب) تنوع‌بخشی به تأمین مالی دانشگاه‌ها

باید گفت دانشگاهی که فقط از منابع مالی دولتی تغذیه می‌کند، در صورت بروز مشکل برای این تنها منبع، با مشکل مواجه خواهد شد و در مقایسه با دانشگاهی که از نظام تامین مالی متنوع برخوردار است به مراتب آسیب پذیرتر خواهد بود و با اینکه در برنامه اولیه وزیر که به مجلس ارائه شده بود، به درستی به مسئله تنوع‌بخشی به منابع مالی دانشگاه‌ها اشاره‌شده بود، اما با وجود این دغدغه، متاسفانه در این راستا اقدام قابل توجهی صورت نگرفت.

ج) نظام ارتقای اساتید

به دلیل شیوه تأمین مالی نامناسب و عدم پاسخگویی دانشگاه به جامعه، نظام ارتقای اساتید نیز بی‌تفاوت نسبت به مسائل جامعه تدوین شده است و اشکال مهم این بود که وزارت علوم در این مدت حتی اولویت‌بندی خود در حل مشکلات نظام آموزش عالی کشور را مشخص نکرده و درنتیجه در مواردی هم که دستورالعملی اجرایی صادرشده، تحولی در عرصه واقعی رخ نداده است.

2- استیضاح وزیر علوم در حقیقت استیضاح یک فرد نبود، بلکه استیضاح یک جریان سیاسی- امنیتی بود که سالهای سال است مامن و پناهگاه خود را برای فعالیت های حزبی- انتخاباتی و کسب قدرت سیاسی در دانشگاه ها قرار داده و بیش از آنکه دغدغه علم و فرهنگ و آموزش عالی کشور را داشته باشد، دغدغه کسب و حفظ قدرت را دارد. آنطور که بارها گفته ایم انتقاد ما دانشجویان به مشی و روندی بود که وزارتخانه علوم از ابتدای شروع بکار دولت یازدهم در پیش گرفت.

البته برای اثبات این مدعی آنقدر دلایل واضح و روشن وجود دارد که اساسا نیازی به بازگویی و رمزگشایی آن نیست؛ همراهی و اجرای پروژه های خطرناکی همچون 18 تیر سال 78، ماجرای تجمعات حمایت از آغاجری، 16 آذر سال 88، پیوند خوردن عیان مدعیان جنبش دانشجویی اصلاح طلب با دستگاه های  امنیتی آمریکا و اسرائیل که خود در تصاویر دیدار افرادی همچون علی افشاری با جرج بوش و صدها مورد دیگر به نمایش گذاشته، کشف حجاب امثال فریبا داودی مهاجر در شبکه ماهواره ای صدای آمریکا، توهین آشکار نجفقلی حبیبی پدر معنوی جریان حاکم بر مدیریت فعلی وزیر علوم و دبیرکل سابق انجمن به اصطلاح اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها به نهضت عاشورا و عزاداری مردم برای سید و سالار شهیدان(ع)، در پیش چشم میلیون‌ها ایرانی در برنامه دیروز، امروز، فردا، رویارویی با آراء اکثریت مردم در انتخابات سال 88 و حمایت فتنه گران داخلی و خارجی، بازگرداندن عناصر سلاح به دست و مرتبط با گروه های مسلح که دستشان به خون ملت ایران آلوده است به دانشگاه‌ها با عناوین عوام فریبانه ای همچون بازگشت نخبگان و دانشجویان ستاره دار، بازگرداندن مفسدان اخلاقی به دانشگاه‌ها و... تنها و تنها نمونه هایی از رفتار غیرعلمی، غیرفرهنگی و به شدت سیاست زده و هنجارشکن این جریان در دانشگاه ها است.

از سوی دیگر بررسی  سوابق مبهم آقای معین، خانیکی، ظریفیان، میلی منفرد، توفیقی و دیگرانی که هم اکنون مدیران واقعی و گردانندگان حقیقی وزارت علوم هستند، نشان می دهد که این استیضاح، به هیچ وجه محدود در یک فرد  آن هم آقای فرجی دانا نبود، بلکه استیضاح آن عقبه سیاسی- امنیتی بود که متاسفانه هنوز ریشه کن نشده و اکثریت نمایندگان محترم بایستی راهی که به درستی آغاز کرده اند تا نجات یافتن کامل دانشگاه ها و نظام آموزش عالی از سیطره و نفوذ این افراد به پایان برسانند.

3- رویکرد رئیس جمهور محترم، جناب آقای دکتر روحانی نیز در قبال این استیضاح قابل تامل و بررسی است.

عدم همراهی و حضور ایشان در جلسه استیضاح وزیر علوم به بهانه سفر به استان اردبیل که می توانستند با چند ساعت تاخیر در سفر، هم در جلسه حضور یابند و هم به سفر استانی عزیمت کنند، حاکی از نارضایتی نسبی آقای رئیس جمهور و غیرقابل دفاع دانستن بخش‌های قابل توجهی از عملکرد وزیر علوم از سوی دکتر روحانی است که البته در گذشته نیز در قالب تذکرات ایشان به آقای فرجی دانا در جلسات شورایعالی انقلاب فرهنگی به منصه ظهور رسیده بود.

ضمن آنکه مبهم بودن و غیرقابل پیش بینی بودن نتیجه استیضاح در صحن مجلس باعث شد تا آقای رئیس جمهور ریسک حضور در مجلس را به جان نخرد تا مبادا عدم رای اعتماد به وزیر، دامن دولت و شخص ایشان را نیز بگیرد که بایستی اذعان کرد این رفتار در پارادایم سیاسیون امروز، اقدامی هوشمندانه و مدبرانه بود!

لکن چالش پیش روی آقای روحانی بیش از مجلس با بخشی از بدنه اجتماعی حامیان خود و سبد آرای انتخاباتی ایشان در 22 خرداد سال 92 است که با گمان اصلاح طلبانه به شعارهای آقای روحانی به ایشان رای دادند و حتما توقع داشتند آقای رئیس جمهور برای وزیر علوم و مدیریت فعلی این وزارتخانه که از منظر اصلاح طلبان، راهبردی ترین و کلیدی ترین وزارتخانه برای اهدافشان است و شخص وزیر علوم نزدیک ترین عضو کابینه به این جریان سیاسی است، سنگ تمام بگذارد و تمام قد به میدان بیاید، نه اینکه در روز واقعه وی را تنها گذاشته و به نوعی پیام عدم حمایت حداکثری خود از وزیر علوم را به بدنه مجلس، رسانه ها و افکار عمومی القاء نماید.

این امر هم در بخش اصلاح طلب حامیان وزیر علوم قابل مشاهده است و هم در واکنش آقای رئیس جمهور به این استیضاح.

در واقع واکنش حقیقی آقای دکتر روحانی به استیضاح، بیش از آنکه در جملات و سخنان ایشان در اردبیل متجلی باشد، در انتصاب سرپرست وزارت علوم نشان داده می شود و انتصاب آقای محمدعلی نجفی به عنوان سرپرست وزارت علوم به یک معنا مرهمی بر دلخوری های حامیان اصلاح طلب رئیس جمهور بود و البته از طرف دیگر حامل پیام اعتراض به اکثریت مجلس شورای اسلامی.

با این تحلیل بایستی تاکید کرد که خطر استمرار رویکردهای مدیرتی وزارت علوم در ماه های آینده به شدت وجود دارد و آنچنان که آقای بانک معاون نهاد ریاست جمهوری نیز تاکید می کند، تغییری در سیاست های وزارت علوم انجام نخواهد پذیرفت.

یقینا این زنگ خطری برای نمایندگان محترم مجلس و دلسوزان جامعه دانشگاهی به تشکل های دانشجویی است که دولت علاقه مند است وزارت علوم را پاشنه آشیل تعاملات و مناسبات سیاسی آینده خود بویژه در مواجهه با مجلس تبدیل کند. امری که شاید فصل مشترک رفتارهای دولت آقای احمدی نژاد با دولت یازدهم است.

البته مشاوران محترم رئیس جمهور و تصمیم گیران و تصمیم سازان دولت محترم هم بایستی توجه داشته باشند که نگاه دلسوزان جامعه دانشگاهی به مدیریت حاکم بر وزارت علوم مبتنی بر اصول گفتمان انقلاب اسلامی و با هدف صیانت از کیان علمی، فرهنگی دانشگاه است، لذا در صورت عدم تمکین گردانندگان وزارت علوم به قانون و مطالبات منطقی دانشجویان و اساتید دلسوز (که برخی از آن در بندهای فوق اشاره شد) تشکل های دانشجویی به وظیفه انقلابی خود عمل می نمایند و در این مسیر ذره ای به خود تردید راه نخواهند داد.

4- رفتارشناسی روزنامه ها و رسانه های زنجیره ای اصلاح طلب و همراهی و پشتیبانی سیاست های این رسانه ها توسط رسانه های بیگانه مخصوصا شبکه های ماهواره ای وابسته به خاندان سلطنتی انگلیس (BBC) و دولت آمریکا (VOA) در نوع خود قابل توجه و مستلزم تحلیل و بررسی است.

توهین آشکار به نمایندگان مجلس و طراحان استیضاح و اقلیت خواندن و افراطی دانستن نمایندگان محترم مجلس، خود ظلمی عیان و بدعتی خطرناک بود که از روز نخست طرح استیضاح توسط نمایندگان مجلس، در دستور کار مشترک رسانه های داخلی و خارجی قرار گرفت و این رسانه ها تلاش نمودند در گزارش ها، مصاحبه ها و حتی طرح ها و کاریکاتورهای خود با راه اندازی جنگ روانی علیه اکثریت مجلس، اینگونه به مخاطبان و حتی جو مجلس القاء نمایند که استیضاح کنندگان عده ای محدود و اقلیت اند که با رویکردهای افراطی تلاش دارند دولت را به چالش بکشند.

این رسانه ها که البته به شدت به لابی های دولتی و فشارهای بی سابقه گروه های سیاسی و تطمیع و تهدید نمایندگان دلگرم بودند به هیچ وجه باور نمی کردند که مجلس شورای اسلامی که عصاره فضائل ملت است، شرافت و استقلال نمایندگانی را که محصول خون شهدا و مجاهدت های ملت ایران است با هیچ چیز عوض نمی کنند و آنچه در پایان فرآیند استیضاح برجای خواهد ماند، روسیاهی و افتضاح رسانه های زنجیره ای داخل و خارج نشینان است و هم اکنون هم در باتلاقی که خود درست کرده اند دست و پا می زنند.

چراکه اقلیت مورد اشاره آنها 145 نفر نماینده بود که منطقی ترین استدلال ها را در دفاع از استیضاح مطرح نمودند و مردم خود قضاوت کردند که چه کسی افراطی و قانون شکن است. اکثریت قاطع نمایندگان مجلس افراطی اند یا آن حلقه تنگ چند نفره مدیریت حاکم بر وزارت علوم که این وزارت خانه را به تاریک خانه اشباح تبدیل نموده اند و معلوم نیست برای آینده دختران و پسران دانشجوی این مملکت چه سودای سیاسی در سر می پرورانند!

البته این روسیاهی به رسانه های دولتی که از اموال مردم و بیت المال ارتزاق می کنند و بایستی صدای مردم باشند، نه صدای مدیران شان نیز مانده است.

عملکرد ناصواب، به شدت سیاست زده و غیرحرفه ای و غیراخلاقی روزنامه دولتی ایران و خبرگزاری دولتی ایرنا در حمایت بی چون و چرا از مدیریت و روند حاکم بر وزارت علوم و در مقابل بایکوت تشکل های دانشجویی و استدلال های اصلی نمایندگان مجلس هم مسئله ای است که از دید مردم و دانشجویان پنهان نمانده است.

از همه تاسف بارتر، عملکرد آن خبرگزاری شبه دولتی است که به دروغ نام و عنوان دانشجویان را بر لوگوی خبرگزاری خود هک نموده و با سوءاستفاده از نام و اعتبار دانشجویان، اهداف و سیاست های حزبی- جناهی جریان حاکم بر وزارت علوم را دنبال می کند.

نگاهی گذرا به عملکرد خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) حاکی از روند جانبدارنه و مخالف اصول حرفه ای حاکم بر این خبرگزاری است که این رسانه را بیشتر به یک وب سایت حزبی حامی بی چون و چرای وزارت علوم و مدیران این وزارتخانه تبدیل نموده و در جریان استیضاح وزیر علوم نیز دیدیم که چگونه همه شعارهای پرزرق و برق این خبرگزاری مبنی بر اخلاق مداری و انصاف در انجام وظایف رنگ باخت و چگونه مواضع اساسی دانشجویان و اساتید و نمایندگان منتقد مدیریت حاکم بر وزارت علوم سانسور شد.

این موضوع یکی از عبرت های استیضاح وزیر علوم بود که علیرغم جبهه بندی و مدیریت واحد حاکم بر رسانه های زنجیره ای اصلاح طلب در یک سو و عملکرد غیرحرفه ای رسانه های دولتی در سوی دیگر چگونه فرجام استیضاح بر خلاف تمام طراحی ها و هزینه های هنگفت رسانه ای رقم خورد و پروژه این جبهه رسانه ای با شکست مفتضحانه مواجه شد.

5-  مسئله دیگر که اگر نگوئیم از 4 محور فوق مهمتر است، کم اهمیت تر نیست، نقش آفرینی آقای دکتر لاریجانی رئیس محترم مجلس شورای اسلامی در فرآیند استیضاح است.

پیشینه و سوابق عملکرد آقای دکتر لاریجانی در چنین مسائلی، از همان روز اول نگرانی دلسوزان جامعه دانشگاهی و به ویژه تشکل های دانشجویی را در خصوص استیضاح وزیر علوم با خود به همراه داشت.

آنچه مدنظر دانشجویان و اساتید دلسوز و بخش قابل توجهی از نمایندگان بود، به هیچ وجه این نبود که آقای دکتر لاریجانی به نفع و در حمایت از استیضاح نقش آفرینی کنند چه اینکه نه جایگاه ریاست مجلس چنین اقتضایی داشت و دارد و نه اینکه با توجه به مشی سیاسی آقای دکتر لاریجانی در گذشته چنین امری مورد انتظار بود.

اما مسئله ای که مورد مطالبه تشکل های دانشجویی و سایر دلسوزان و فعالان فرهنگی بود و خود را در قالب نامه های سرگشاده به رئیس محترم مجلس نشان داد، درخواست موضع بی طرفی ایشان در روند استیضاح و عدم جانبداری و نقش آفرینی ایشان به نفع دولت و وزیر علوم هم در جایگاه شخصیت حقیقی شان، هم در جایگاه شخصیتی حقوقی به عنوان رئیس مجلس و هم به عنوان رئیس فراکسیون رهروان بود.

انصاف و اخلاق و امانت داری حکم می کرد ایشان شان مجلس و هیئت رئیسه این قوه که بایستی نماد استقلال رای، آزاد اندیشی باشد را حفظ نموده و اجازه دهند استیضاح روال طبیعی خود را طی کند و ایشان وظیفه اصلی خویش به عنوان رئیس جلسه را در اجرای آئین نامه داخلی مجلس ایفاء نمایند.

اما شوربختانه آنچه همگان شاهد آن بودند، عدم رعایت موضع بی طرفی و ورود ایشان و بخش های مختلف وابسته به رئیس مجلس به موضوع استیضاح و در جانبداری از دولت و شخص وزیر علوم و تیم همراهش در وزارتخانه بود.

اگر بخواهیم تنها به نشانه های واضح این مدعی اشاره کنیم کافی است نگاهی گذرا به عملکرد چندماهه پایگاه خبری «خانه ملت» وابسته به بخش رسانه ای تحت مدیریت رئیس محترم مجلس بیاندازیم تا ببینیم چگونه این پایگاه وظیفه پشتیبانی و تهیه خوراک برای رسانه های حامی دولت و سایر رسانه های اصلاح طلب را با عدم رعایت اصل بی طرفی حتی در بین نمایندگان ایفا نموده است. البته در خارج از فضای مجلس، رسانه های منسوب به آقای دکتر لاریجانی هم از این قاعده مستثنی نبوده و از هیچ تلاشی برای مقابله با اکثریت نمایندگان مجلس فروگذار نکردند.

زمان بر شدن فرآیند استیضاح و عدم وصول یا میانجیگری رئیس محترم مجلس با قصد انصراف استیضاح کنندگان از طرح خود در یک ماه گذشته هم بخش دیگری از این فرآیند است که در جای خود محل تامل است.

لکن اتفاقات یک روز قبل و روز استیضاح مهمترین قطعات پازل جانبداری ریاست محترم از دولت و وزیر علوم است.

تحرکات روز استیضاح و دیالوگ غیرمستقیم آقای فرجی دانا با آقای لاریجانی مبنی بر اینکه وزیر علوم، رئیس مجلس را به عنوان حَکَم قبول دارند، شائبه های یک توافق سیاسی در لایه های پنهان را تقویت نمود تا آنجا که با ورود مستقیم و نطق آقای لاریجانی در دقایق پایانی روز استیضاح تمام شک ها و شبهات برطرف گشت و ائتلاف دولت و رئیس مجلس در موضوع استیضاح وزیر علوم عیان شد.

تقریبا تمام افرادی که شناختی ولو حداقلی از نحوه رفتار و شخصیت ریاست محترم مجلس دارند، بر این نکته اذعان می کنند که ایشان مادامی که اطمینان کامل از عملی شدن طرح ها و نظراتشان نداشته باشد، به صورت مستقیم به هیچ موضوعی ورود نخواهند کرد و شاید این دقیقا مسئله ای بود که ریاست محترم مجلس به هیچ وجه پیش بینی نکرده بودند.

برخلاف دفعات پیش این بار این اراده آقای لاریجانی بود که با جواب «نه» از سوی اکثریت نمایندگان محترم مجلس موجه شد و با وجود ورود مستقیم رئیس محترم مجلس به نفع وزیر علوم، استیضاح آقای فرجی دانا رای آورد و این شاید آغازی بر پایان میدان داری بی چون و چرای آقای لاریجانی در مجلس باشد.

در واقع بر فرض توافق آقای دکتر لاریجانی با دولت محترم که البته اثبات این فرضیه کار دشواری نیست، بلکه خلاف آن بسیار دشوار و تقریبا ناشدنی است، بایستی اذعان کرد که بازنده بزرگ یا حداقل یکی از بازندگان بزرگ استیضاح آقای فرجی دانا، رئیس محترم مجلس است که حالا دیگر اعتبار و نفوذ سیاسی شان هم در دولت و هم در مجلس با چالش جدی مواجه شده است.

چه بسا آقای روحانی با خیالی آسوده از نقش آفرینی آقای دکتر لاریجانی در مجلس به سفر استانی رفت و شاید اگر ذره ای احتمال می دادند که با وجود حمایت آقای لاریجانی از وزیر علوم، بازهم اکثریت مجلس رای به عدم اعتماد به آقای فرجی دانا خواهند داد، خود شخصا به دفاع از وزیر کابینه شان می پرداختند و این امر را به جای دیگر محول نمی نمودند.

6- مسئله دیگری که حائز اهمیت است، اثرات گفتمانی استیضاح وزیر علوم دولت یازدهم است.

شاید بهترین نامی که بتوان بر این اقدام و نتیجه آن گذاشت «پیروزی آرمان گرایی و حق مداری» است.

نمایندگان محترم مجلس نشان دادند، هرچقدر هم که لابی های دولتی برای فشار به مجلس از ابزارهای مختلف و فشارهای رسانه ای استفاده کنند و بهره ببرند، بازهم این عصاره فضائل ملت است که اراده خود را اعمال می کند و نه هیچ چیز دیگر!

همگرایی افراد و جریانات مختلف مجلس با نام ها و نشان های مختلف و سلایق و گرایش های سیاسی گوناگون از جبهه متحد اصولگرایان گرفته تا جبهه پایداری تا فراکسیون رهروان و نمایندگان مستقل مجلس و حتی بعضا گرایش های اصلاح طلبانه و وحدت رویه این نمایندگان در دفاع از کیان دانشگاه ها و رشد علم و فناوری در کشور و مقابله با سیاست بازی و سیاست کاری در عرصه دانشگاه بیانگر این اصل است که همچنان این سکه «آرمانگرایی و حق مداری» است که در فضای کشور رواج دارد و هر جریانی که بخواهد بر خلاف این رویه عمل کند، محکوم به شکست و انزواست.

استیضاح وزیر و رای نمایندگان اعم از مخالف و موافق بیانگر این اصل بود که نمایندگان بی توجه به گرایش های سیاسی، تا آنجا که پای اصول و مصالح مردم به میان می آید، به حرف هیچ کس توجه نمی کنند و رودربایستی های فراکسیونی و یا دولتی ها و ارتباطات تشکیلاتی، مانع اعمال نظرات مستقل نمایندگان نمی شود.

این امر یکی از دستاوردهای بزرگ این استیضاح بود که معادلات غیر واقعی را در ذهن بسیاری از سیاسیون و گروه ها و جریانات بر هم زد و نشان داد چناچه جریانی آرمانگرا و اصولگرای خالص و واقعی –که اعم و به مراتب گسترده تر از فراکسیون اصولگرایان است- بر موضوعی اتفاق نظر داشته باشند، بر همه موانع و مشکلات فائق بیایند.

مسلما این استیضاح این پیام را داشت و همگان بایستی مراقبت کنند که این دستاورد با شیطنت عده ای معدود از بین نرود.

این دقیقا همان شکست راهبردی است که جریان سیاسیون معامله گر که در مقاطع گوناگون انقلاب می خواستند بر سر همه چیز معامله کنند اکنون دچار آن شد و بیم آن را دارند که همین جریان آرمانگرا و اصولگرای خالص و حقیقی که جبهه ای فراگیر متشکل از همه علاقه مندان به انقلاب و مردم و ایران اسلامی اند می باشد، زمام امور را در دست گرفته و به ویژه آرایش جریانات فعال در انتخابات آینده مجلس را دستخوش تغییر و تحول نماید.

عقلانیت حاکم بر نمایندگان محترم مجلس –به ویژه طراحان استیضاح- در واقع ترجمان واقعی همان اصل "عمل به تکلیف در عین اهتمام به نتیجه" است که رهبری فرزانه انقلاب به آن اشاره نمودند.

حقیقتا در این فضا بایستی هم از آنان که با ورود مستقیم و نقش آفرینی در طرح استیضاح و ایراد نطق، این دستاورد را رقم زدند تشکر کرد و هم آنانی که با عدم ورود مستقیم و سکوت، راه را برای ایجاد اجماع و همگرایی در مجلس ایجاد کردند تشکر نمود.

7- هفتمین و آخرین محور تحلیل، نقش آفرینی برخی "صلح کل"ها در روز واقعه است که نمی دانیم چرا و بنا به چه علت، این مشی صلح جویانه و مسامحه گرایانه ایشان همیشه و در همه حال تنها در حمایت از جریان اصلاح طلب و حامیان دولت فعلی معنا پیدا می کند.

شاید به ندرت در تاریخ سی و پنج ساله پس از انقلاب سراغ داشته باشیم که "صلح کل" ها یک بار، حتی یک بار هم که شده است در جهت ایجاد صلح و همگرایی مدنظرشان، اختلاف افکنی و تفرقه اندازی جریان های رادیکال و اصلاح طلب را خنثی کرده باشند و تا آنجا که ما به یاد داریم، این صلح جویی همواره در راستای تامین منافع اصلاح طلبان بوده است.

این بار نیز اینگونه تلاش ها در جهت حمایت از وزیر علوم در مجلس شکل گرفت و البته به نظر می رسد اثر خود را نیز تا حدی گذاشت.

چه بسا اگر برخی افراد که دارای وجاهت اخلاقی در بین نمایندگان مجلس هستند و صدالبته ما نیز به این وجهه ایشان اعتقاد و ایمان کامل داریم، در مواضع و تصمیمات شان کمی دقت بیشتر به خرج می دادند، عدد موافقان استیضاح به بیش از 170 تن می رسید که در این صورت پیام قاطع تر و محکم تری داشت؛ اگرچه هم اکنون نیز این رای از قاطعیت و صلابت لازم برخوردار است، لکن چرا؟ واقعا چرا برخی افراد که همه اعتبار سیاسی شان از جبهه انقلاب اسلامی و مردم مومن و متدین می گیرند، در روز واقعه به نفع جبهه مقابل وارد عمل می شوند و به قول معروف "می اش با دیگران می خورد و با من سر گران می کرد" این بزرگواران بایستی عنایت داشته باشند که اقدامات شان مورد توجه کسانی است که به ایشان رای داده اند و از ایشان حمایت کرده اند. لذا نبایستی طوری عمل کنند که موجب ابهام و ایجاد سئوال در جبهه انقلاب گردد که در این صورت این سرمایه اعتماد و اعتقاد مردم است که به حراج گذاشته شده است.

در پایان اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه های سراسر کشور، ضمن تقدیر و تشکر از تمامی دلسوزان، به ویژه نمایندگان محترم مجلس و تشکل های دانشجویی، همه جریان ها، افراد و گروه ها اعم از حامیان و منتقدان دولت محترم، مجلس شورای اسلامی و ... به وحدت و همدلی حول محور ولایت مطلقه فقیه در راه دفاع از آرمان های انقلاب اسلامی و پیروی از خط امام و شهیدان دعوت نموده و آمادگی کامل دانشجویان این اتحادیه را برای انجام وظیفه در این مسیر پر بهجت و نورانی اعلام می نماید.

وللعاقبه للمتقین

اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل

دانشگاه های سراسر کشور