کرزی رییس جمهور پیشین افغانستان چندی پیش به هیات وزیران این کشور ابلاغ کرد که زبان تدریس در دانشکده های طب و اینجبنیر (پزشکی و فنی- مهندسی) باید حتماً انگلیسی باشد! این تصمیم عمیقا استعماری با واکنش دانشمندان و ادبای افغانی مواجه شد و بسیاری این تصمیم برای محدود کردن میدان اثرگذاری زبان و فرهنگ فارسی دانستند. هفته گذشته جناب حسن روحانی در دانشگاه تهران در کمال تعجب خواستار تاسیس دانشگاه هایی با زبان انگلیسی در ایران شد! از نظر او این اقدام راه اساتید خارجی را به ایران باز کرده و روابط ما با دنیا را بهبود می بخشد!
متاسفانه هیچ استاد شناخته شده ای نسبت به این اظهارات نگران کننده واکنش نشان نداد...حتی فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی.
حالا نگرش مقام معظم رهبری را در این‌باره ببینید:
«از پیشرفت علمی در کشور برای گسترش و نفوذ زبان فارسی استفاده شود. زبان خیلی مهم است...اهمیت زبان ملی یک کشور برای خیلیها هنوز دانسته و شناخته نیست...کاری کنیم که در آینده، آن کسانی که از پیشرفتهای علمی کشور ما استفاده میکنند، ناچار شوند بروند زبان فارسی را یاد بگیرند. این افتخاری نیست که ما بگوییم حتماً زبان علمی کشور ما فلان زبان خارجی است. زبان فارسی اینقدر ظرفیت و گنجایش دارد که دقیقترین و ظریفترین علوم و دانشها میتوانند با این زبان بیان شوند.» رهبری چندین سال پیش هم صراحتا این هشدار را داده بودند: "میدانید که استعمار دهها سال متمادی- شاید در بعضی جاها قرنها- تلاش کرد تا آثار فرهنگ ایرانی را که در خیلی از نقاط دنیا وجود داشت، بزداید؛ مثلاً در هند این معنا کاملاً واضح است. آن وقتی که کمپانی انگلیسی هند شرقی وارد هند شد، یکی از نخستین تلاشهایش این بود که زبان فارسی را کنار بزند." رهبری اخیرا از نگرانی شان درباره زبان فارسی سخن گفتند و اکنون با فاصله کمی روحانی چنین مطالبه ی شگفتی دارد. اظهارات عجیب و نگران کننده روحانی را بیش از همه نتیجه مشاوره مشاوران غربزده ای چون محمود سریع القلم می دانم....
