واکنش انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علوم پزشکی یاسوج به اظهارات منتجب‌نیا

خبرنامه دانشجویان ایران: شامگاه چهارشنبه 21 آبان ماه حجت الاسلام «رسول منتجب نیا» در مراسمی با عنوان «بازخوانی پیام های عاشورایی» در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج ضمن بیان اتهاماتی پیرامون اسیدپاشی های اخیر در اصفهان اقدام به طرح ادعایی مبنی بر انجام این اقدام از سوی افرادی با هدف امر به معروف و نهی از منکر نمود و در حالیکه تعدادی از دانشجویان در این مراسم ضمن اعتراض به سخنان وی قصد ترک سالن را داشتند افزود: "بروید معروف شناسی و منکر شناسی و معنی واقعی و اصلی امر به معروف و نهی از منکر را نزد اساتید و در کلاس های درس بیاموزید و بعد اقدام کنید".‬

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد به دنبال سخنرانی موهن رسول منتجب‌نیا در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بیانیه‌ای صادر کرد.

در این بیانیه آمده است: می‌گویند وقتی عزا تمام می‌شود تازه عزای عزادار شروع می‌شود.

این روزها زهرای کربلا صاحب عزای بزرگترین حادثه آفرینش است. هنوز در فراق برادرش سیر نگریسته است که اسیر می‌شود و به مجلس یزید می‌آید.

باید اجازه ندهد که بغض صدایش را بلرزاند! تا بار دیگر زینب شود و محکم و استوار بماند تا پیام عاشورا را به همگان برساند و امروز هنوز به مدینه نرسیده است که عاشورا را تحریف می‌کنند و هدف از رها کردن حج واجب برادرش را ترس از ترور و تشکیل حکومت می‌دانند!!

اما حسین(ع) نیامده بود تا تشکیل حکومت دهد چرا که حجش را نیمه تمام گذاشت تا بر همه حج‌گزاران تاریخ، نمازگزاران تاریخ و معتقدان به سنت ابراهیم بیاموزد که اگر ولایت نباشد، اگر رهبری نباشد، اگر حسین نباشد و یزید باشد، چرخیدن بر گرد خانه خدا با چرخیدن گرد کاخ سبز یزید در دمشق برابر است و حسین (ع) بهتر از همه می‌دانست که کربلا، کرب و بلاست.

در بخشی از این بیانیه آمده است: هنر خود در کلاس پسر فاطمه درس آموخته است. چه هنر مذاکره باشد و چه هر هنر دیگر. استاد هنر نیامده بود تا مذاکره کند، او که تجلی نور خداست آمده بود تا روشنگری کند، آگاهی ببخشد و اتمام حجت کند.

کمی قبل ازشهادتش به عمر بن سعد فرمود: "وای بر تو! تو می‌خواهی مرا بکشی؟! از خدایی که قیامتت دست اوست نمی‌ترسی؟! من پسر علی هستم، نمی‌آیی با من باشی و از این لشکر دست بکشی تا به خدا مقرب شوی؟!"

در قسمتی دیگر از این بیانیه آمده است: این مذاکره است یا روشنگری؟! مگر نه اینکه مذاکره در عرف دیپلماسی به معنی معامله است؟! کجا آمده است که امام حسین (ع) به لشکریان یزید امتیازی داده یا از آنها گرفته باشد؟!

چرا نباید فریاد زد وقتی که ظلم در برابر تو قد علم می‌کند؟ آیا این ظلم نیست که دم از آزادی بیان، بزنند اما آزادی بیانت را بگیرند؟!

پس چرا نباید فریاد زد؟ خدای من، این صدا رو دوست دارد، صدای بلندی که به او ظلم شده باشد.

در ادامه این بیانیه آمده است: و اما جناب استاد شما که خود را ولایت‌مدار و دلسوز مردم می‌دانید، شما که "اسید پاشی" را روش نوین امر به معروف و نهی از منکر افراطی‌ها می‌خوانید، آیا در شرایط حساس کنونی کشور هم‌صدایی با رسانه‌های بیگانه و آب در آسیاب دشمن ریختن هم از دلسوزیتان است و یا توهین به نمایندگان همان مردمی که رئیس جمهور وقت را برگزیده‌اند.

جناب استاد دو قطبی‌سازی در فضای سیاسی هم از ولایت مداریتان است؟

در این بیانیه تأکید شده است: ای کاش، جلسه‌ای که به بهانه بازخوانی پیام‌های عاشورا بود مجالی می‌شد برای شناختن یارانی که با خون خود پیام حسین را امضاء کردند مثل حر بن ریاحی، نه میدانی برای تاخت و تازهای سیاسی و تعریف و تمجید از آتش‌زنان پرچم حسین و حامیان آنان.

در این بیانیه آمده است: راستی فتنه و عاشورای آن سال از خاطر کسی فراموش نمی‌شود در آن برهه تلاش حضرت استاد برای بازآرایی پیام عاشورا و احیای امر به معروف چه بود؟

آیا گفتار جناب استاد، فتنه‌انگیزی جدیدی در این شرایط را در ذهن متبادر نمی‌کند؟

در این بیانیه آمده است: زمانه مرد عمل می‌خواهد و شعار را بر نمی‌تابد.

ای کاش، سخنران مصداق این بیت «واعظان کین‌گونه جلوه در محراب و منبر می‌کنند/چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند» نمی‌شد و برای دقایقی حرمت دیگران و یا حتی حرف خود را نگه می‌داشت.