به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سخنرانی حسن رحیم‌پور پشت تریبون نماز جمعه تهران کافی بود تا عده‌ای که در این بین با لباس مبدل در حال تلاش برای ایجاد نفاق‌های زیر پوستی در کالبد مقدس عزاداری‌های محرم و صفر بودند بیش از پیش غربال شوند.
جمعه هفته پیش بود که حسن رحیم‌پور در خصوص شیوه‌های عزاداری و بدعت‌هایی که احیانا ممکن است به بطن این مقدسات نفوذ کند، به بیان نکاتی پرداخت که تا حدودی مورد هجوم جریان مورد نظر قرار گرفت.
بهترین تعبیر رحیم‌پور از فضای فعلی حاکم بر عزاداری‌ها، روضه زینبی و روضه یزیدی بود که زنگ خطری را در اذهان عمومی به صدا درآورد به این معنی که صرفا برپایی مجلس عزاداری اباعبدالله(ع) ملاک نیست و اولویت‌های بعدی نیز نباید مغفول بماند.
مسئله، برهنه شدن یا نشدن در هیئات نیست که امروز باعث بروز اصطکاک‌های اینچنینی شد؛ هر چند در این خصوص همه منتظر بودند تا واکنش هیئات به‌نام را ببینند اما به نظر می‌رسد که حقیقت چیز دیگری باشد.
چند سال بیشتر از مخالفت علما با محوریت قرارگرفتن «علامت و علامت کشی» در هیئات نمی‌گذرد؛ چه اینکه آن زمان هم شاهد هجوم جریان پشت پرده به این بزرگواران یز بودیم.
جماعتی که هر دستاویزی را برای طرح شبهه با ظاهر دغدغه در هیئات برای حفظ شیوه‌های باصطلاح جذاب و نوین عزاداری از دست نمی‌دادند، اخیرا هم به بهانه‌های متعدد سعی در وارد کردن ضربه به بدنه اجتماعی هیئات داشتند که تاکنون اما موفق نبوده‌اند.
اولین گام در ایستادن مقابل این بدعت‌ها علمای گرانقدر هستند، علمایی که حافظان دین و پاسداران مکتبند و نقش نگهبانان دین را ایفا می‌کنند. در هنگام ظهور بدعت، تحریف و خرافه، این عالمان و مراجع دینی هستند که باید علم خود را آشکار کنند و حقایق را بدون پرده به مردم بگویند (ولو برخی خوششان نیاید و احیاناً به مخالفت هم برخیزند) وظیفه علماست که با اکاذیب مبارزه کنند و مشت دروغ‌گویان و دجالان را برای مردم رو کنند و از این حیث مسئولیت آنان به مراتب بیشتر از بقیه است.
اما نکته‌ای که باید مطرح شود این است که این آسیب‌ها و آفات به همه بر می‌گردد(اعم از مراجع دینی و علماء، خطبا و وعاظ و مبلغین، مداحان و ذاکران اهل بیت (ع)، مسئولین هیئت‌ها و عموم مردم) پس برای زدودن آسیب‌ها و تحریفات این مجالس همه باید با وظیفه خود آشنا شوند و به آن عمل کنند؛ این تنها وظیفه‌ی علما نیست؛ چرا که خیلی وقت‌ها، آن‌ها دستورات لازم را برای اصلاح مجالس ارائه می‌دهند ولی بقیه گوش فرا نمی‌دهند.
در جلد دوم کتاب حماسه حسینی شهید مطهری می‌خوانیم: در جریان تحریفاتی که وارد شده هم علما مقصرند و هم عوام؛ این که می‌گویند: «ماهی از سر گنده گردد نی زدم». پس "علما مقصرند"، نمی‌تواند چندان درست باشد چرا که بارها و بارها همین عوام دستورات و مواعظ علما و مراجع دین را نادیده گرفته و هر کاری که خود می‌خواهند انجام می‌دهند. پس واقعیت این است که نمی‌شود همه تقصیرات را به گردن علماء انداخت، بلکه این ماهی هم از سر گندیده و هم از دم که عوام هستند و سرودم مشترکا مسؤل این گندین هستند، پس نه گناه، گناه یک طبقه است و نه وظیفه فعلی، وظیفه‌ی یک طبقه بخصوص است.
البته مورد هجمه قرارگرفتن روشنگرایان در این عرصه که نقش اصلی آن بر دوش علماست، امری طبیعی است؛ انتشار کتاب «آسیب شناسی فرهنگ عزاداری» توسط سیداحمد خاتمی در سال 86، سیل حملات همان جماعت مستتر و زیرپوستی را به دنبال داشت.
