به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بر اساس آمار ناشر این اثر، فروش کتاب از طریق آمازون، فروشگاه‌های بارنزاند نوبل که بزرگترین کتاب‌فروشی‌های آمریکا را در اختیار دارد و سایت فروش انتشارات در دو ماه اخیر نزدیک به 500 نسخه گزارش شده است. این در حالی است که آثار نویسندگان ایرانی در خارج از کشور به دلیل نبود شرایط مناسب توزیع معمولاً در نسخه‌های محدودی به فروش می‌روند.
فروش 500 نسخه‌ای کتاب سیدمهدی شجاعی در اروپا و آمریکا در حالی رخ داد که به گفته ناشر در نمایشگاه کتاب فرانکفورت موفقیتی برای فروش رایت این اثر حاصل نشد، بنا به گفته افشین شحنه‌تبار رقم پیشنهادی برای قراردادهای رایت به اندازه‌ای پایین بود که نه انگیزه‌ای برای ناشر و نه انگیزه‌ای برای نویسنده و مترجم ایجاد نمی‌کرد.
شحنه‌تبار معتقد است، از آنجا که آمریکا و اروپا خود را مهد دموکراسی می‌دانند، دانستن اینکه در پشت این چهره نرم و دلنشین دموکراسی غرب چه مسائلی ممکن است وجود داشته باشد، برای مخاطبان جهانی بسیار قابل توجه خواهد بود. مترجم در برگردان این اثر تمام تلاش خود را داشته تا جنبه‌های طنز متن نیز به زبان دوم منتقل شود. این کتاب از یک ساختار داستانی و رمان‌گونه بهره‌مند است و تاکنون کمتر مورد بوده که به این تنوع دموکراسی را شفاف بیان کند، بنابراین برای مخاطبان جهانی جالب خواهد بود که بدانند پشت صحنه دموکراسی آن هم در غزب چه خبر است و بزرگان این نظام‌های دموکرات تا چه اندازه دیکتاتورانه فکر می‌کنند.
به دنبال موفقیت نسخه انگلیسی کتاب در مدت دو ماه پس از رونمایی، انتشارات شمع و مه ترجمه «دموکراسی یا دموقراضه» را به زبان آلمانی نیز در دست انجام دارد که توسط یک آلمانی زبان شرق شناس به نام یونگر در حال ترجمه و قرار است در نمایشگاه کتاب فرانکفورت 2015 رونمایی شود.
هم‌چنین رایزنی فرهنگی ایران در مسکو ترجمه روسی این اثر را در دست انجام دارد تا در نمایشگاه سال آینده مسکو که ایران میهمان ویژه آن است، از این کتاب رونمایی کند.
داستان این کتاب که در فاصله سال‌های 1380 تا 1386 نوشته شده است در زمان‌های دور و در کشوری نامعلوم می‌گذرد. راوی داستان، ظاهرا پژوهشگری تاریخی است که با کشف و سند‌خوانی خود، ماجرا را برای خواننده روایت می‌کند. مطابق این تحقیق، در سالیانی دور، پادشاهی که در آستانه مرگ قرار دارد وصیت می‌کند هر 25 فرزند او در مقاطع 2 ساله به‌ترتیب پس از مرگ او بر تخت شاهی بنشینند، اما نه به ترتیب سن بلکه به رأی مردم. هر یک از فرزندان در دوره سلطنت خود ظلم‌های فراوانی به مردم می‌کنند و مردم هر بار، رنجیده از یکی به دیگری پناه می‌برند، اما صورت مسئله تغییر نمی‌کند.
سرانجام تصمیم می‌گیرند بیمار‌ترین، زشت‌ترین و نادان‌‌ترین آنان را انتخاب کنند تا دمی بیاسایند. نام فرزندان شاه همگی پیشوند «دمو» دارد و این آخری «دمو‌کافیه» نام دارد که در زبان مردم شهر به «دموقراضه» شهرت یافته است. او پس از استقرار، با اتکا به هوش شیطانی و روان پر‌عقده خود، تیم و حلقه خاصی را سامان می‌دهد و قوانین طلایی خود را به کار می‌بندد و ترکیبی از ظلم و عوامفریبی را می‌سازد.
شتاب او در تخریب مملکت که با ادعای خدمت صورت می‌گیرد عملاً بیشترین کمک را به دشمن می‌کند، هرچند در آخر داستان معلوم می‌شود او واقعا عامل بیگانه بوده و سرانجام نیز به آنان پناه می‌برد و کشور را تسلیم دشمن می‌کند.
