به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ صفحه اجتماعی استاد رحیم پور ازغدی در اینستاگرام با استقبال مخاطبان بسیاری مواجه شده است. علاقمندان استاد رحیم پور در این صفحه بخش هایی کوتاه و خواندنی از سخنرانی های استاد رحیم پور را مطالعه می کنند. در دو مطلبی که لحظاتی پیش در این صفحه به اشتراک گذاشته شده است، روایتهای جالبی را می خوانید:
یک سفرى من بالکان بودم. در یک جایى جمعى از مسلمانان اروپایى بودند که از اسلام خیلى چیزى نمیدانستند ولى قلب هاى پاکى داشتند. اسم پیامبر را که مى آوردى، اشک می ریختند. قرآن را نمیتوانستند بخوانند اما صدبرابر ما قرآن را میبوسیدند و احترام میگذاشتند. در عین حال مشروب هم میخوردند و دوست دختر و پسر هم داشتند! مسلمان اروپایى بودند دیگر...
موقع شام خوردن باهم صحبت میکردیم. یکى از آنها گفت مشروب خوردن گناه دارد؟ من فهمیدم آخوندشان حتى جرأت نکرده این مسائل بدیهى را برایشان بگوید. با خودش گفته بگذار لااقل گهگاهى بیایند مسجد یک نمازى بخوانند، ما به همین راضى هستیم. من به روحانى شان گفتم چرا احکام را نمى گویى به اینها؟ آخر نماز که تمام میشد خانم ها که در مسجد حجاب داشتند وقتى میامدند بیرون روسرى ها را برمیداشتند و با امام جماعت روبوسى میکردند!!! و تقبل الله میگفتند! به روحانى شان گفتم شما ظاهراً در باره شراب و حجاب و روابط دختر و پسر هـیچ چیز به اینها نمیگویى! در جواب گفت اینجا که مثل ایران و مصر و عربستان نیست، اینجا اروپا است و اینها یک اقلیتى هستند و در این فضا من اگر این مسائل را هم بخواهم بگویم،فردا مسجد هم نمیایند. به او گفتم بگذار من جواب اینها را میدهم، شما ببین وقتى من رفتم ، اگر نتیجه خوب بود و جواب ها موثر افتاد، شما بگو بله! اسلام همین است و این روش را ادامه بده ولى اگر دیدى کار خراب شد و اینها گفتند این اسلام عجب سخت است و ما قبول نداریم، تو برو به ایشان بگو این مردک معلوم نبود چه کسى بود و مزخرف و حرف مفت زده و این جوانها را همینطور که هستند نگه شان دار...قرار ما با او این شد و او هم قبول کرد.
سر میز شام نشستیم. چهار پنج تا دختر و پسر نشسته بودند. یکى گفت خودم نه، دوستم می پرسد مشروب می شود خورد؟ گفتم مواقعى که مسجد میایید، اصلاً مشروب نخورید. گفت نه ، وقتى مسجد میاییم نمی خوریم. فهمیدم وقت هاى دیگر می خورند. گفتم وقت هاى دیگر چرا می خورید؟ شما می دانید کسى که مست می کند، شعورش تعطیل می شود؟ عقل دیگر کار نمیکند؟ اخلاق نمی فهمد چیست؟ وجدان سرش نمی شود؟ شرف و حقوق همسر و خانواده و همسایه را درک نمی کند؟ این کارى است که الکل و مواد مخدر با آدم می کند. به ایشان گفتم کسى که کارى را انجام می دهد در حالت مستى که نمی تواند در باره آن کار توضیح دهد و از آن دفاع کند، این کار در شأن اش نیست. الان مست می کنى و یک حرفهایى می زنى که فردا وقتى به تو بگویند، خودت هم باور نمیکنى، براى خودت هم آبرو نمی گذارى کسى که مست می کند جان و مال و آبروى دیگران و حتى مال و آبروى خودش از دست خودش در امان نیست. گفتم شما که می خواهى مسجد بیایى، نمی خورى، وقت هاى دیگر هم نخور! یک مقدار فکر کرد و گفت، یعنى شراب حرام است؟! گفتم خب بله دیگر...
یکى از دوستان می گفت می خواستى اینقدر صریح نگویى، بگویى اى همچین بگى نگى حرام است...
یکى دیگر از آنها گفت این دوست من دو سه تا دوست دختر دارد که یکشنبه با هم میروند دیسکو، شما راجع به این موضوع نظرت چیست؟ این کار درست است که چندتا دوست دختر داشته باشد؟ گفتم نه، اشکالى ندارد، فقط دو سه تا سوال از تو می کنم، جواب بده، گفت چه سوالى؟ گفتم تو که دوست دختر دارى، دوست دارى که دوست دخترت با پسر دیگرى هم دوست باشد یا نه؟ گفت نه، گفتم پس با دوست دخترت یک قرارى بگذار، در این قرار سر دو سه چیز با هم توافق کنید. یک اینکه تا وقتى با تو هست ، حق ندارد با مرد دیگرى رابطه داشته باشد. گفتم این شرط خوبى است؟ گفت بله خیلى خوب است. گفتم دوم اینکه یک قرار و مدار اقتصادى با هم داشته باشید. تو مسئولیت اقتصادى در قبال دوست دخترت را می پذیرى؟ و لااقل یک هدیه اى به او باید بدهى یا نه؟ قبول کرد، گفتم یک شرط دیگر هم این است که اگر شما با هم بیش از اندازه دوست شدید و یک بچه اى این وسط متولد شد، تکلیف این بچه چیست؟ یک انسان را به این دنیا آوردید، حالا این انسان در این دنیا چه کار باید بکند؟
سه چهار شرط را گذاشتم و گفتم حاضرى با دوست دخترت اینها را توافق کنى؟ گفت بله به نظرم اینها هم معقول است و هم منطقى و اخلاقى و فکر میکنم دوست دختر من هم اینها را قبول کند. گفتم آقاجان ! این همان ازدواج است دیگر ... چرا از اسمش میترسى؟
در مطلب دیگری از استاد آمده است:
من فقط مدتى میخواستم خوشگذرانى کنم و تصمیم نداشتم با او ازدواج کنم
یک وقت رابطه بین دختر و پسر، رابطه بین یک مذکر و مونث است، یک وقت هم رابطه بین دو انسان است. هر جا رابطه، رابطه بین دو انسان است و جنسیت در آن دخالتى ندارد، هیچ تفاوتى با بقیه روابط ندارد و اسلام منعى براى آن نگذاشته. اینهمه خانم ها و آقایان در خیابان، تاکسى و ادارات همدیگر را دارند می بینند و رفت و آمد دارند و اشکالى هم ندارد اگر احکام اخلاقى و شرعى در آن رعایت شود. از آن لحظه اى که گفتگوها و نگاهها کم کم دارد شائبه جنسى پیدا می کند، از نظر اسلام مشکل دارد و اینرا هیچکس بهتر از خود آن دو فرد نمی توانند زودتر و بهتر تشخیص دهند. از آن لحظه اى که گفتار و رفتار دارد صبغه جنسى به خود میگیرد، اسلام به دلایل متعدد از جمله حفظ دنیا و آخرت مرد و زن و حفظ حقوق و کرامت آنها و حفظ خانواده، حساسیت نشان میدهد ، مگر اینکه قصد ازدواج در میان باشد. اگر قصد ازدواج باشد، مسائل خیلى عادى میشود، البته قصد ازدواج هم آداب و رسومى دارد. مثلا پدر و مادر باید در جریان باشند و اگر حقیقتاً هدف از روابط دختر و پسر آشنایى قبل از ازدواج است، نه تنها صحبت کردن اشکال ندارد بلکه بالاتر از آن را هم در روایات داریم که حتى خانواده هاى مذهبى راضى به انجام آن نمیشوند اما شرع آنرا جایز دانسته. مثلاً میگویند اگر دختر و پسرى در مراسم خواستگارى دارند صحبت میکنند و پسر بگوید من میخواهم با شما راحت تر باشم و شما را دقیق تر ببینم ، فقه اسلامى اجازه میدهد که دختر بدون حجاب با پسر صحبت کند، حتى با لباس غیر پوشیده!
اما اگر قصد ازدواج نیست و هدف معاشقه خیابانى بدون قبول مسئولیت و منهاى اخلاق است و هدف مصرف کردن همدیگر بدون تن دادن به مسئولیت و حقوق و اخلاق است، این حتما غلط است.
دخترها چون عاطفى ترند، در مباحث عشق صادق ترند و دنبال تصاحب قلب مرد هستند و پسرها بیشتر دنبال تصاحب بدن زن. دوست پسر و دخترى که با هم رابطه دارند، پسر بیشتر دنبال ارضاء جنسى خودش هست در حالیکه دختر بیشتر دنبال ارضاء عاطفى خودش هست. یک آمارى اخیراً گرفتند از افرادى که از این جور رابطه ها را دارند و خیال میکنند کارشان درست است، اکثر دخترها بیان کرده اند که ما واقعاً فکر میکردیم که این پسر با ما ازدواج میکند و براى همین به این رابطه تن دادیم ، در صورتیکه اغلب پسرها می گفتند ما هیچگاه قصد ازدواج با طرف مقابل را نداشتیم. من فقط مدتى میخواستم خوشگذرانى کنم و تصمیم نداشتم با او ازدواج کنم.
خب این حقیقتى است دیگر ، وقتى تو به این رابطه تن دادى ، اجازه دادى که تو را به لحاظ جنسى مصرف کنند در حالیکه به حقوق تو احترام نگذارند . این مسائلى را که میگویم بر مبناى مطالعات من روى آمارى است کهدر باره مسائل ازدواج و طلاق و فرهنگ خانواده براى ما میاورند. پسر معمولا اینجورى شروع میکند که من هیچ قصد جنسى ندارم و با این رابطه آرامش پیدا میکنم و از تنهایى در میایم اما بعد از یک مدتى اغلب پسرها میروند به سمت روابط جنسى و دخترها هم تن میدند ، حالا برخى خودشان هم میخواهند اما برخى هم نمیخواهند و در درجه اول تصمیم به ازدواج دارند و فکر میکنند که پسر واقعاً عاشق است و تسلیم میشوند. وقتى تسلیم شد و مصرف شد، آن وقت پسر رهایش میکند.
بر مبناى یک نظرسنجى در دانشگاهها که توسط سه چهار ان جى او با تخصص روانشناسى خانواده و مسائل جنسى ، انجام شده بود، اعلام شد که بسیارى از روابطى که اینطور شروع میشود، اکثراً به ازدواج منجر نمیشود. طبق آمار کمتر از ده درصد، یعنى حدود هشت درصد رابطه هاى دوست دختر و پسرى به ازدواج میانجامد و نیمى از این هشت درصد، با فاصله یکى دو سه سال به طلاق میانجامد! یعنى زیر پنج درصد رابطه هاى اینطورى به ازدواجى منجر میشود که ادامه میابد!
حالا من سوال میکنم، اسلام و شرع هـیچ ، این نوع روابط چقدر به نفع پسر و چقدر به نفع دختر است؟
"خانواده در پنج میثاق-شماره دو" سال ١٣٨٨
