واقعیت این است که تا قبل از فتوای توتون و تنباکو هم استعمار فکر می کرد، اسلام هم یعنی همین نمازخواندن و زیارت رفتن و قس علیهذا. برای همین کاری به اسلام نداشت. اسلام شکاک به لحاظ معرفت شناختی و راکد به لحاظ عملی که موی دماغ استعمار و استکبار نیست اتفاقا ایده آل آنها بود. اما بعد وضع فرق کرد.
یکی از مبارزان پیش از انقلاب را برده بودند برای گوشمالی و بعد از اینکه کلی کتکش زدند، تعهد گرفتند و به رسم همیشه ساواک نصیحتش کردند. سرهنگ ساواک به آن مبارز گفت: تو اصلا می خواهی مبارزه کنی، مبارزه کن، ولی مثل حلبی (سردسته حجتیه) مبارزه کن. این حرف را برای آن زد که حلبی به حکومت کاری نداشت، به سیاست کاری نداشت.
نمی خواهم همه چیز را به انتخابات 88 برگردانم، همه چیز به انتخابات 88 برمی گردد. حدیثی از حضرت امام حسن عسکری(ع) است که همه گناهان را در خانه ای نهادند و کلید آن خانه دروغ است. وقتی که با دروغ «تقلب» کشور را به هم ریختند و دشمن میدان را برای مداخله فراخ دید، همینهایی که امروز سر رشته برخی امور نیز به دستشان است، میانداری کردند و آب ریختند به آسیاب دشمن. دشمن نقشه فیلم و کاریکاتور موهن را وقتی کشید که دید عده ای چنان طالب قدرتند که نه خدا می شناسند و نه پیغمبر (ص) و نه علی(ع) و نه فاطمه(س) . آنقدر این جماعت علی(ع) نشناس و زهرا (س) نشناس بودند که هتاکان به ساحت حسین علیه السلام را فرزندان زهراس خواندند. دشمن همان روز که فهمید بی غیرت های داعیه دار خط امام، امام نمی شناسند، نقشه توهین کشید.
حالا چند سال می گذرد و باید این اتفاقات را فراموش کرده باشیم اما به هزار دلیل موجه فراموشمان نمی شود، اتفاقا این روزها که ظریف برای برداشتن تحریمهای ناشی از فتنه بیشتر مذاکره می کند و بیشتر عزت می دهد تا زمان بگیرد، بغضمان به فتنه بیشتر و بیشتر هم می شود.
مخصوصا که پیاده نظام رسانه ای فتنه که اینروزها با حمیات مستقیم دولتی ها مدام نشریه راه می اندازد هم همزبان با نتانیاهو دوست دارد، «من شارلی هستم» را داد بزند. من نمی دانم محمد قوچانی سردبیر مورد حمایت دولت و وزارت ارشاد چه حسی نسبت به تیتری که به کار برده دارد، اما این روزها برادران مومن و مسلمان من در جای جای دنیا «شارلی» و حامیانش را لعنت می کنند به خاطر هتاکی به رسول مهربانی. و شاید نقطه اشتراک نشریات هتاک در اینجا و فرانسه همین باشد که تحت الحمایه دولت و وزارت ارشاد هرکار که می خواهند می کنند، ولو بی حرمتی به پیامبر یک و نیم میایارد مسلمان باشد.
مدام پیش خودم فکر می کنم، آیا روا نبود به خاطر توهین به پیامبر (ص) هم که شده ژستی و نمایشی هم که شده ظریف چند ساعتی مذاکره را تعطیل کند که امید جهان اسلام نا امید نشود. یکی می گفت: امید همه جهان اسلام شما بودید، شماهم که پاپس کشیدید، عاقبت این انقلاب جهانی را چه می شود؟
نخست وزیر فرانسه نشریه موهن شارلی ابدو را سردست گرفته است
جای سوال نیست که چرا ظریف چند ساعت بعد از هتاکی نشریه فرانسوی و سردست گرفتن هتاکی شارلی ابدو توسط نخست وزیر فرانسه، با وزیر خارجه این کشور دیدار می کند. و جای سوال نیست که در گفتگو با فابیوس از بهبود روابط اظهار خرسندی می کند و این همان فابیوسی است که سال پیش، چسبیده به دیوارهای حیفا به رییس رژیم صهیونیستی قول داد که مذاکرات طوری رقم نمی خورد که اسراییل ناراحت شود.
.jpg)
ظریف پس از هتاکی نشریه موهن فرانسوی، با فابیوس وزیر خارجه فرانسه دیدار می کند و از بهبود رابط اظهار خرسندی می کند. فابیوس برخلاف عرف دیپلماتیک و بی احترام نشسته است.
جای سوال نیست که چرا بعد از یکسال از تعلیق و ادامه تحریم و تمدید مذاکرات با اینکه هنوز راه به جایی نبرده اند، باز از بیت المال این ملت مدام طیاره را از فرودگاه این کشوربه فرودگاه کشوری دیگر می خوابانند تا مگر توفیقی حاصل شود و راه به جایی ببرند که نمی شود که نمی شود.
جای سوال نیست که چرا ما پول خودمان را با تحقیر یکبار از بانکهای ژاپن یکبار از بانکهای هند و بانک های دیگر می گیریم.
جای سوال نیست که چرا یکسال است ایران در سازمان ملل نمایندگی ندارد.
جای سوال نیست که چرا شیردال تقلبی می گیریم و به روی خودمان هم نمی آوریم.
جای سوال نیست که چرا سخنگوی وزارت خارجه ما مثل سخنگوی وزارت خارجه فلان کشور آسیای شرقی حوادث پاریس را محکوم می کند. خنثی خنثی .
وقتی مشاور رییس جمهور اسلام را ضد توسعه می داند و آورده آخرین رسول الهی را منطبق بر اصول جهانی توسعه نمی داند، دلیلی ندارد این جماعت از توهین به پیامبر ناراحت شوند؟
جماعت توسعه گرایی که مانند اسلاف خویش می اندیشند و همین اندیشه را به دولتی ها تزریق می کنند. آنهایی هم که چندصباحی فرنگ رفته باشند، کتاب نخوانده دکتر شده باشند، می بینند همچین حرفهای بیراهی نیست.
نمی دانند که صدسال پیش که چه عرض کنم، همان ابتدای اسلام نیز ابوسفیان استدلال می آورد که ما به بن بست خورده ایم و هرچه میکشیم از محمد (ص) است. آخوندزاده و میرزاملکم خان و تقی زاده همین حرف را تصریح کرده اند که «ما هرچه میکشیم از محمد(ص) است.»
حالا به این جملات امام انقلابی عاشق محمد(ص) فکر می کنم. وقتی ظریف با حامیان هتاک پیامبر(ص) با دیپلماسی لبخند و پیاده روی مواجهه می کند، بیشتر دلم می سوزد برای اسلام سیاسی حضرت روح الله که گفت: اگر ملت ایران از همه اصول و موازین اسلامی و انقلابی خود عدول کند و خانه عزت و اعتبار پیامبر و ائمه معصومین - علیهم السلام - را با دستهای خود ویران نماید، آن وقت ممکن است جهانخواران او را به عنوان یک ملت ضعیف و فقیر و بی فرهنگ به رسمیت بشناسند، ولی در همان حدی که آنها آقا باشند ما نوکر.
آقای ظریف، حالا فکر می کنم به رسمیت شناخته شدیم!
ناشناس
1393/10/30 - 21:32
