به گزارش خبرنگار«خبرنامه دانشجویان ایران»؛ با نگاهی کوتاه و محاسبه‌ای سرانگشتی می‌شود گفت که اگر هزینه و اعتبارات خرج شده برای فوتبال را به زمین گرم هم می‌زدند، بی حاصل نمی‌ماند.
بعد از باخت تیم ملی فوتبال ایران در مرحله یک چهارم پایانی جام ملت‌های آسیا برابر تیم ملی فوتبال عراق، همان (کی‌روش دوست‌ها)یی که پس از حضور ضعیف ایران در جام جهانی فوتبال سعی کردند به هر نحوی که شده کی‌روش در ایران بماند، سعی در مقصر نشان دادن داور مسابقه داشتند و بعد از چند ساعت نیز با مطرح کردن قضیه دوپینگی بودن الاعبدالزهرا، بازیکن عراقی حاضر در میدان، در حال تزریق امید برای برگشتن نتیجه بازی به سود ایران بودند.
واقعیت این است که کسی نگفت چرا مهرداد پولادی با اخراجش برنامه‌های تیمی ایران را به هم ریخت؛ پولادی همان بازیکن جنجالی بود که به خاطر جعلی بودن کارت پایان خدمتش از ایران فرار کرد و در الشحانیه قطر مشغول بازی شد؛ وی همان بازیکنی بود که ستادکل نیروهای مسلح به خاطر فشار کی‌روش، فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش مجبور به نادیده گرفتن موقت فرار و جعل کارت پایان خدمتش شد اما همین بازیکن، یک تنه باعث حذف تیم ملی ایران شد.
هر سه گل عراق به ایران از ناحیه‌ای رقم خورد که جای مهرداد پولادی خالی شده بود، یعنی سمت راست دروازه ایران، حتی خطای پورعلی‌گنجی روی بازیکن عراق که منجر به پنالتی و گل سوم این تیم به ایران شد، به علت نفوذ بازیکن عراقی از همان سمت راست دروازه بود.
در حالت عادی، اصلا مهم نیست که تیم ملی ایران به خاطر پولادی حذف شد، چه اینکه حتی می‌توان وحید امیری را به خاطر زدن پنالتی‌اش به تیرک دروازه مقصر دانست؛ فوتبال بازی برد و باخت است؛ توپ گرد و بازی 90 دقیقه است؛ اما مسئولین ورزشی خصوصا حوزه فوتبال در کشور ما، مسیر را اشتباه دیده‌اند.
فوتبال در کشور ما امروز به چاهی بدل شده که هر چه درون آن می‌ریزند پر نمی‌شود؛ فوتبال امروز در کشور ما مهد تربیت بازیکنانی پر توقع، بی اخلاق و بعضا نیمه‌حرفه‌ای شده است؛ با آوردن چند بازیکن دو رگه از این طرف و آن طرف جهان هم مشکل فوتبال حل نشد، چون مشکل فوتبال در کشور ما ریشه‌ای تر از این حرف‌هاست.
کسی منکر تلاش و زحمت‌های کلی تیم ملی و کادر فنی در جام ملت‌های آسیا نیست اما باید اذعان داشت که بار کج به مقصد نمی‌رسد.
مهم این نیست که علی رغم تلاش‌های فدراسیون فوتبال برای ماندن ایران در جام و حذف عراق به دلیل استفاده از بازیکن دوپینگی اما عراق در جام ملت‌ها ماند و ایران حذف شد، مهم این است تیمی که به زور و هل به مرحله بعدی می‌رفت، مطمئنا مقابل کره جنوبی آماده، نتیجه خوبی نمی‌گرفت.
نباید ماندن یا رفتن کی‌روش اهمیتی داشته باشد، باید هزینه‌ای که قرار است صرف ادامه روند تیم‌ملی و ماندن احتمالی کی‌روش قرار است صرف شود مورد نظر قرار بگیرد؛ باید دید که آیا مسئولین فوتبالی هنوز متوجه نشده‌اند که هزینه میلیاردی برای فوتبال بدون در نظر گرفتن ابتدایی ترین اصول آکادمیک این رشته ورزشی هیچ سودی ندارد؟
بهره‌برداری از هر چیزی در هر کجای دنیا هم که باشد، نیاز به فرهنگ استفاده از آن را دارد؛ فوتبال نیز از این قاعده مستثنی نیست و کشور ما هنوز به فرهنگ فوتبال مسلط نشده است.
این به این معنا نیست که باید صورت مسئله پاک شود؛ کشور ایران از دیرباز مهد ورزش‌های پهلوانی و خواستگاه نبردهای بین‌المللی بوده و هست.
