به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ شاید آنچه نوشته شد مقدمه بی ربطی به آنچه در پی خواهدآمد به نظر برسد اما درباره موضوع «نپرداختن به سوژه های مطروح رهبری در سینما» واقعا چطور می توان حرف و قلم زد؟
«زنها، مردها، پدرها، مادرها، جوانها، شهرى، روستایى، بازارى، دانشجو، دانشآموز، مساجد، حسینیّهها، همه و همه بهنحوى وارد این قضیّه شدند؛ هرکدام از اینها یک موضوع است و این موضوعات میتواند وارد بخشهاى هنرىِ کشور ما بشود، وارد سینماى ما بشود، که حالا شما - تهیّه کننده و کارگردان محترمتان - از نگاه یک مادر نگاه کردید، و شد. این بسیار چیز جالبى بود و خوب از آب در آمد. حالا بروید در مسجد و فعّالیّتهایى را که در یک مسجد از سوى مردم انجام گرفته است، با آن نگاه هنرمندانه تبیین کنید، یک قصّه در بیاورید و روشن کنید؛ بروید در یک دبیرستان، بچّههایى که گاهى معلّمشان آنها را تشویق میکرد که بروند، گاهى مجموعهى معلّم و مدیر مخالفت میکردند که اینها بروند جبهه، و اینها با شوق فراوان میرفتند جبهه و فداکارى میکردند؛ بروید داخل مجموعههایى که جنگ را پشتیبانى میکردند، برایشان از مال خودشان، از امکانات ضعیف خودشان استفاده میکردند؛ بروید سراغ آن کسانى که جنازهى شهدا را تشییع میکردند، این مسئلهى تشییع جنازهى شهدا ماجراى عظیمى است که وقتى شهیدى یا شهیدانى وارد شهرى میشدند، چه اتّفاق بزرگى آنجا مىافتاد؛ اینها همه موضوعاتى است که میتواند موضوعِ محورى و مرکزى براى سینماى ما قرار بگیرد، [امّا] این کارها اتّفاق نیفتاده است».
این سوژه ها را رهبری انقلاب در دیدار با دست اندرکاران شیار 143 مطرح کرده اند که اخیرا منتشر شده است. موضوعاتی که در نگاه رهبری مسبوق به سابقه است. اگرچه برخی با انگیزه های خاص خود علاقه ای به پرداختن به این موضوعات نداشته باشند یا به بهانه های مختلف «تهیه فیلم دفاع مقدسی» را از سر باز می کنند، اما مدعیان تقرب به انقلاب چه؟
سازمان تبلیغات و حوزه هنری که مستقیم و غیر مستقیم بودجه از بیت المال برای مصرف در اختیار دارند، تا چه اندازه تلاش کرده اند، به این موضوعات بپردازند؟ خود آقایان مطلعند که چه تعداد فیلم تولید شده در گاوصندوق مخفی کرده اند که هم هزینه اش را داده اند و هم رویشان نمی شود به اکران عموم دربیاورند و البته همه اینها باید در نهان بماند که مگر...
البته همه ماجرا این نیست. طرح های ارائه شده توسط عده ای که ساختار ذهنی مشخصی دارند، به برخی نهادهایی که انتسابی هم به انقلاب دارند، با کمترین دقت نظر و نظارت مورد تایید قرار می گیرد. سازمان یا نهاد مذبور هزینه تولید این اثر مخشوش را می دهد؛ مسئولان سازمان یا نهاد مذبور در تمام مراحل تولید اثر کنار می نشینند و حتی اگر از کارگردان و تهیه کننده پروژه سوال کنند؛ «چه خبر؟» آنها پاسخ می دهند:«داریم فیلم دفاع مقدسی و ارزشی می سازیم».
برخی از فیلمهایی که با عنوان دفاع مقدسی و با هزینه بسیج و حوزه هنری و ... ساخته می شوند، از دید ناظران به هیچ وجه دفاع مقدسی نیستند، حتی برخی این فیلم ها را وهن دفاع می دانند
همین عبارت برای اینکه مسئول سازمان یا نهاد مذبور مدتی طولانی بیخیال همه چیز شود، کافی است. کار که از آب در می آید، تازه متوجه می شوند که این آن چیزی نیست که قرار بود ساخته شود. کارگردان هم اگر خیلی متعهد باشد از عبارت نامانوس «این فیلم من نیست» استفاده می کند و فاتحه بر بودجه بیت المال.
به این ترتیب است که فیلم دفاع مقدس و جنگ ساخته می شود، اما با نگاهی که هیچ ربطی به این این دفاع مقدس و این جنگ ندارد. مقربین انقلاب روراست باشند؛ اصلا فیلم هایی ساخته اند که یکی از این مباحث مطروحه رهبری در آن ها وجود داشته باشد، یا اینکه برای تهیه اش هزینه کرده باشند؟
مثالی که رهبری هم در دیدار مذکور و هم در دیداری دیگر از «حضرات کره ای» ها کرده اند، خودش نشانگر این است که ما چقدر عقبیم. افسانه آنها کجا و واقعیت ما کجا؟ آنها چه کرده اند و ما چه کرده ایم.
رهبر انقلاب پیش از این هم درباره سریال های کره ای تحلیلی ارائه داده بودند
البته اشارات مکرر حضرت ایشان به سینمای هالیوود و فیلم ساختن از جنگ های جهانی و تاریخ دویست ساله آمریکا هم با آنکه دردآلود است اما محل تذکر است؛ «صد سال از شروع جنگ جهانى میگذرد - امسال صدمین سال است - هنوز در آمریکا و در خیلى جاهاى دیگر دارند فیلم میسازند [آن هم] در چه گسترهى وسیعى!»
اگر به خود کم بینی متهم نشویم، بگذارید بگوییم که در این یک قلم سینما بازهم گلی به گوشه جمال کره ای ها و غربی ها!