به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ حضور معصومه ابتکار در برنامه این هفته شناسنامه و پخش آن در روز جمعه 22 تاسفند از شبکه 3، در حالی که انتظار می رفت نسبت به بخشی از تاریخ شفاهی انقلاب که اتفاقا ابتکار هم در آن ها حضور یافته شفاف سازی کند، نه تنها این کار را نکرد که برخی مطالب خلاف واقع را بهم به تاریخ شفاهی انقلاب اضافه کرد.
اهمیت این برنامه از آن جهت است که مستندکنندگان این گفتگوها و از جمله خود مجری برنامه آن را «تاریخ شفاهی انقلاب» می نامند و اگر حرفی گفته شود که بنای تاریخی درستی نداشته باشد، ادعای «تاریخ شفاهی بودن انقلاب» مورد خدشه است.
برخلاف برنامه های مناظره ای که مجری باید صرفا نقش داوری بی طرف را ایفا کند، در برنامه های گفتگو محور مجری علاوه بر اجرا در جایگاه کارشناس نیز می نشیند، و مخصوصا در گفتگوهایی که مباحث تاریخی غلبه دارد مجری باید نسبت به این مباحث آگاهی عمیق داشته باشد که آشنایی مجری برنامه شناسنامه با این مباحث از برنامه های مشابه قابل قبول تر و مطلوب تر است.
اما چند نکته درباره برخی گفتگوهای رنجبران وجود دارد. در گفتگوی اخیر رنجبران با معصومه ابتکار در بخشی از برنامه ابتکار علیرغم مشارکت 60درصدی مردم در انتخابات 84 می گوید: «آنجا فضا سازی های پی در پی اتفاق می‌افتاد و فضاهایی را القا می‌کردند. خیلی از این اتفاقات رسانه ای شد و نرخ مشارکت را خیلی پایین آورد.»
انتخابات شورای شهر دوم یکی از مباحث مطرح شده در این برنامه بود، ابتکار در حالی از مشارکت پایین در این انتخابات به راحتی عبور می کرد و رنجبران سکوت کرده بود که همه سازوکار برگزاری انتخابات دست دولت اصلاحات بود و شورای نگهبان هیچ دخالتی نداشت. با این همه مشارکت در انتخابات شورای شهر در کل کشور زیر 50درصد و در تهران نیز بسیار پایین و نزدیک به سی درصد بود. در این انتخابات طیف‌هایی متنوع از جمله نهضت آزادی و نیروهای ملی-مذهبی شرکتی کم‌سابقه داشتند. دوم خردادی ها هم با چند لیست در این انتخابات شرکت کرده بودند. در این انتخابات با هماهنگی دولت و مجلس ششم از نظارت استصوابی (تایید صلاحیت) شورای نگهبان خبری نبود. علی تاجرنیا رئیس هیئت نظارت که عضو اصلاح‌طلب مجلس ششم بود آن هنگام گفته‌بود «ما تنها وابستگان به کومله، دمکرات و منافقین آنهم در صورت ارائه اسناد جدید از سوی وزارت اطلاعات را رد صلاحیت کردیم». با این حال مشارکت بسیار پایین بود.
نکته ای دیگری که در برنامه این هفته شناسنامه جای سوال داشت این بود که ابتکار در اظهاراتی که به لطیفه می ماند، گفت: مجلس ششم یکی از بهترین مجالس بعد از انقلاب بود. اگر برنامه گفتگو محور نبود و حالت مناظره ای داشت سکوت مجری شاهد بر بی طرفی بود اما در حالی که چند میلیون مخاطب پای برنامه نشسته اند و روایتی مشتبه از تاریخ انقلاب صورت می گیرد و مجری که اتفاقا کارشناس نیز هست بنا به اقتضائاتی که شاید (ما) از آن بی خبر باشیم، سکوت می کند، یعنی اصلا «تاریخ شفاهی انقلاب» در درجه دوم اهمیت است و اصل گفتگو اولویت دارد.
مجلسی که رییس آن متهم به دریافت پول بلاتعریف از مفسد اقتصادی معروف دهه هشتاد است و اکثریت آن هرروز دست به تحصن و استعفا و استعفای دسته جمعی می دهند در حالیکه مشکلات اقتصادی مردم را درگیر کرده است، چطور می تواند بهترین مجلس بعد از انقلاب باشد.
و حتی اظهارات ابتکار درباره دولت موقت بازرگان حتی با آنچه سالها قبل در کتاب خود با عنوان تسخیر روایت کرده است، دارای یک دوگانگی است که اگر مجری- کارشناس برنامه نسبت به آن وقوف داشت، برنامه بهتر پیش می رفت.
و همه اینها در حالی مطرح شد که موضوع محیط زیست و اعتراض های جدی مردم خوزستان دراین باره اصلا در لیست سوالها و مباحث مطرح شده از طرف مجری قرار نداشت، تا مگر ابتکار به چالشی جدی بربخورد.
حضور افراد از جریان های سیاسی مختلف در فضایی گل و بلبل و بدون چالش درباره واقعیت های موجود و دغدغه های جدی در یک برنامه سیاسی عادی است و اتفاق محیرالعقولی نیست.
