اخیرا طرحی با عنوان (صیانت از عفاف و حجاب) در مجلس اعلام وصول شد که منبعث از یک نگاه سطحی و غلط به مسائل فرهنگی است.

نگاهی که نه تنها مشکلات فرهنگی را حل نخواهد کرد بلکه آنها را پیچیده تر خواهد نمود و به معضلات، ابعاد جدیدتری خواهد افزدود.

لهذا در مورد این طرح اشاره به چند نکته ضروری به نظر می رسد:

_ منحصر کردن ، امر به معروف و نهی از منکر به یک مصداق زیر حد نصاب 

معنای مهمّ امر به معروف و نهی از منکر را نباید به مسائل زیر نصاب اهمّیّت منحصر کرد؛ بعضی تصوّر میکنند امر به معروف و نهی از منکر منحصر میشود به اینکه انسان به فلان زن یا فلان مردی که یک فرع دینی را رعایت نمیکند تذکّر بدهد؛ البتّه اینها امر به معروف و نهی از منکر است امّا مهم‌ترین قلم امر به معروف و نهی از منکر نیست. مهم‌ترین قلم امر به معروف و نهی از منکر عبارت است از امر به بزرگ‌ترین معروفها و نهی از بزرگ‌ترین منکرها. بزرگ‌ترین معروفها در درجه‌ی اوّل عبارت است از ایجاد نظام اسلامی و حفظ نظام اسلامی؛ ( رهبر معظم انقلاب در اولین روز سال ۱۳۹۴ )

و نکته تاسف انگیز اینجاست که برخی همین تصوری را که رهبر معظم انقلاب اشاره فرموده اند در شیوه مدیریتیشان اعمال میکنند و بر اساس ، آن طرح و نقشه برای هدایت جامعه میچینند.

امر به معروف و نهی از منکر که از بزرگترین احکام الهی است و باید مهم ترین ، سوپاپ اطمینان برای جلوگیری از تغییر مسیر نظام و جامعه باشد را، در یک مصداق فرعی محدود کنیم و نگذاریم کارکرد اصلیش را داشته باشد.

به واقع چه هنگام ، حکومت ، با خطر جدی مواجه میشود و چه زمانی بر اساس فرمایش رهبری _دام ظله_ میبایست با اتکا به امر به معروف و نهی از منکر، کار جدی صورت بگیرد؟

مگر حضرت رحمه للعالمین محمد (ص) نفرمود: الملک یبقى مع الکفر و لا یبقى مع الظلم  

بر اساس تصریح  رسول اعظم (ص) ، ظلم ، اصلی ترین برانداز، و خطر برای حکومت است.که در این حوزه از کفر نیز خطرناک تر است.

برای مواجهه با رانت و فساد و رشوه و اختلاس و دیگر مصادیق ظلم که حکومت را با مخاطره اساسی مواجه می کند چه اندیشیده شده؟

چرا راهکاری برای نظارت و مداخله عمومی با این گونه مفاسد، برای توده ها و مردم، تصویب نمی فرمایید؟ تا کسانی بتوانند مبتنی بر قانون مصوب مجلس بدون لکنت زبان رو به حاکمیت کنند و او را امر به معروف و نهی از منکر کنند و حکم شریف خدا تغییر کاربری پیدا نکند که این نیز، خود، یک ظلم بزرگ است…

- به جای مواجهه قاطع با علت های بزرگ ؛ سرگرم شدن با معلول ها

آیا مشکلات فرهنگی از حجاب شروع و به حجاب ختم میگردد؟

و حتی بالاتر از آن ، آیا یک معضل فرهنگی از خود فرهنگ شروع و به خود فرهنگ ختم می شود؟

قطعا این گونه نیست که پیامبر مکرم اسلام(ص) در آخرین سخنرانیشان می فرمایند: نگذارید مردم فقیر شوند تا کافر شوند و نگذارید درهای حکومت بر روی مستضعفین بسته شود و نگذارید در پشت درهای بسته ی حکومت ، قوی ها و سرمایه دارها ، مستضعفین را ببلعند و پاره پاره کنند الله الله فی طبقه السفلی…

و امام(ره) در جلد یکم صحیفه ،صفحه ۲۷۰ میفرمایند : شما خیال می‌کنید آن دزدی که شبها از دیوار، با آن همه مخاطرات، بالا می‌رود و یا زنی که عفت خود را می‌فروشد، تقصیر دارد؟ وضع معیشتْ بد است که این همه جنایات و مفاسد، که شب و روز در روزنامه‌ها می‌خوانید، به وجود می‌آورد.

اقتصاد و فرهنگ و سیاست و … حوزه هایی هستند که فقط در کتب درسی ودانشگاهی قابل تفکیک هستند، وارد جامعه که بشویم همه این ها با هم مخلوط میشوند ، با یکدیگر واکنش میدهند و بر هم اثر میگذارند.

و از همین جاست که میشود بسیاری از پدیده های ناصحیح فرهنگی را با تغییر متغیرهای اقتصادی حل کرد. و باز از همین جاست که مدیران باید رویکردهایشان را تغییر دهند.

یقینا اگر تصمیم گیران و مجریان به دانستن این نکته نائل شوند که حجاب تنها معیار ایمان نیست بلکه یکی از نتایج ایمان است در شیوه های مدیریتیشان تغییر های جدی صورت خواهد گرفت.

_طرحی که به هیچ کدام از سوال های اصلی جواب نمیدهد

طرح صیانت از عفاف و حجاب بر اساس آن چه در این چند خط ، اشاره شد و فراوان مسائل دیگری که میشد اشاره کرد و گذشتیم ، یک برخورد بدون توجه به اولویات ها و تقدم و تاخر ها با یک معضل فرهنگی است.

این طرح نه تنها اثر تربیتی اساسی ندارد و ریشه معضلات اصلی فرهنگی کشور را نشانه نگرفته بلکه فقط ، یک برنامه کور است که میتواند در خوش بینانه ترین حالت ، به مطرح کنندگانش ، این تسکین خاطر را بدهد که در حوزه فرهنگ ، فارغ از اثر این طرح ، کاری کرده اند!

جنبش عدالتخواه دانشجویی، امیدوار است، مجلس شورای اسلامی و دیگر نهاد های موثر بر حوزه فرهنگ با اعمال تصمیم های عمیق تر ، روز به روز به فرهنگی تر شدن کشور کمک کنند ان شاالله.

به امید ظهور عدالت گستر گیتی

جنبش عدالتخواه دانشجویی