خبرنامه دانشجویان ایران: خوش به حال شما که حالا کم کم دارید آماده می شوید به سفر خانه خدا بروید، احتمالا این سفر خاص ترین و به یاد ماندنی ترین تجربه عمرتان می شود، پس لازم است قبل و حین و بعد از سفر چند نکته را توجه کنید که فوت های کوزه گری این سفر است و تجربه های شخصی افراد حاضر در این سفر معنوی، استفاده کنید تا پشیمان نشوید، به قول حافظ من جرب المجرب حلت به الندامه.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در این گزارش به مهمترین نیازمندی های سفر عمره دانشجویی اشاره شده است:
قبل از سفر
کلاس های قبل از سفر را شرکت کنید، فضای کلی کار دستتان می آید و با بچه های کاروان و مدیر و معاون و روحانی هم آشنا می شوید. سه جلسه در برنامه های شما زمانی نیست، نگویید وقت ندارم!
.jpg)
لباس احرام، کمربند، دمپایی، گیره احرام، ناخن گیر و قیچی را در همین ایران بخرید، کار را به عربستان نیندازید.
ساکهایی که کاروان به شما هدیه می دهد، بهترین وسیله برای این سفر است، اگر یک بار ببینید ساکها را چطور جابجا می کنند، هوس نمی کنید چمدان لوکس تان را با خودتان ببرید.
وسایل سفر را که خودتان می دانید، چه چیزهایی لازمتان است، خاکشیر را برای هوای گرم عربستان فراموش نکنید، قرص سرماخوردگی و شربت سینه هم دنبال خودتان راه نیندازید، هم در مدینه هم مکه هلال احمر ایران هم پزشک دارد و هم داروخانه. البته اگر داروی خاصی مصرف می کنید حتما با خودتان ببرید، چون هلال احمر فقط داروهای عمومی را دارد نه قرص های تخصصی را.
عوارض خروج از کشور را در همه شعب بانک ملی می توانید پرداخت کنید، سر فرصت قبل سفر این کار را بکنید، همه می خواهند در شعبه فرودگاه این کار را کنند و معمولا ازدحام است و استرس به شما وارد می شود. ضمنا زحمت پرداخت هزینه و انجام آن با خودتان است، همه چیز هم با کاروان نیست.
قبل از سفر مدارکتان را چک کنید، برای سفر نه کارت ملی و شناسنامه می خواهید، نه کارت دانشجویی، فقط پاسپورتتان لازم است که آن را هم فقط در فرودگاه مبدا و مقصد دستتان است و در طول سفر دست مدیر کاروان است، آنجا جایش بهتر است!
آقایان حتما وضعیت خروج از کشور و نظام وظیفه تان را چک کنید تا روز اعزام در فرودگاه مشکلی نداشته باشید، ولی اگر احیانا روز اعزام مامور گذرنامه گفت مشکل خروج دارید، دست و پایتان را گم نکنید، سریعا به مدیرکاروانتان اطلاع دهید، ان شالله حل می شود.
اطلاعات و عکس های شخصیتان را از گوشی تان پاک کنید، طوری که اگر گوشی تان گم شد، نگرانش نشوید.
یک سری نرم افزارهای خوب مفاتیح و قرآن روی گوشیتان نصب کنید، به کار می آید.
راستی یک روز قبل از سفر هم با اقوام و فامیل و دوست و آشنا تلفنی صحبت کنید و حلالیت بطبید، راضی شان کنید حتی المقدور زحمت نکشند برای بدرقه بیایند فرودگاه، هم معطل می شوند، هم شما در فرودگاه تا پرواز خیلی کار دارید.
نظم را قبل و حین سفر فراموش نکنید، ساعت هایتان را هم با مدیر کاروان تنظیم کنید، ساعتی که می گوید در فرودگاه حاضر باشید.
از جده تا مدینه
پروازهای عمره دانشجویی از جده تا مدینه را زمینی طی می کنند، شاید بپرسید خب چرا پرواز ما مستقیم به مدینه نیست؟ اولا هزینه کاروان های پرواز مستقیم به مدینه بین 700 تا 900 هزار تومان گران تر است، دوما ظرفیت فرودگاه مدینه محدود است و بهتر است برای پدر و مادر های ما استفاده شود که راه خسته شان می کنند نه ما جوان ترها.
وارد فرودگاه جده که شدید، با آرامش از هواپیما پیاده شوید و وارد صف گذرنامه می شوید، عجله نکنید، تا کار همه تمام نشود، قرار نیست جایی بروید، فرم بطاقه را پر کنید، نام و نام پدر و نام خانوادگی، جنسیت، تاریخ تولد ، شماره پاسپورت، شماره ویزا. همین را باید توی بطاقه بنویسید، چیز عجیبی نیست.
معمولا در جده از مسافران انگشت نگاری و مردمک نگاری هم می کنند، چیز مهمی نیست، همکاری کنید و بعد از گیت گذرنامه منتظر دریافت ساکهایتان بشوید و بعد از عبوردادن آنها از ایکس ری در صورتی که مامور گرمک از شما خواست ساک را باز کنید و محتویات را به او نشان دهید.
کار همه که تمام شد، وارد محوطه می شوید، گرما و هوایی را تجربه می کنید که برایتان جدید است، یک مسیر صد متری می آیید تا به اتوبوس ها می رسید، شماره اتوبستان روی کارتتان نوشته شده، با آرامش سوار شوید.
400 کیلومتر دیگر می رسید به مدینه، تقریبا می شود 5 ساعت. 200 کیلومتر بعد از جده یه توقفگاه بین راهی هست به اسم سلّوم، نیم ساعتی آنجا هستید، تجدید وضو، احیانا نماز، چایی و یک غذای گرم که معمولا مرغ سوخاری و سیب زمینی و نوشابه است.
بعد از سلوم 2 ساعت و نیم دارید تا مدینه، لحظات عجیبی را دارید سپری می کنید، یک مقدار از شوخی هایتان با دوستانتان کم کنید و این دقایق برای خودتان باشید، اگر حس و حالی دارید، دعایی بخوانید، مثلا مناجات توابین از خمسه عشر امام سجاد (ع) یا دعای مشلول ( هر دو در مفاتیح هست) اگر دوست دارید مداحی های مورد علاقه تان را گوش بدهید و لی حتما فکر کنید به این که دارید وارد شهر پیامبر می شوید، وارد شهری که پیامبر و امیرالمومنین و حضرت زهرا و ائمه سلام الله علیها در آن نفس کشیدند و راه رفتند، شهری تاثیرگذار در تاریخ.
مدینه النبّی
همین که به هتل در مدینه برسید، در لابی چایی آماده است، مدیر ثابت ایرانی هتل هم خوش آمد می گوید و یک سری تذکرات می دهد.
هم اتاقی هایتان که از قبل معلوم اند، کلید را بگیرید و به اتاق بروید و استراحت کنید.
اشتباه رایج ایرانی ها افراط و تفریط در استفاده از کولرهای گازی هتل است که نهایتا آن ها را در همان مدینه به سرماخوردگی دچار میکند، کولر را روی 16 درجه تنظیم نکنید که سریع خنک شوید، بهترین درجه بین 21 تا 24 درجه است، که هوایی مطبوع به شما می دهد و سرما هم نمی خورید.
با هماهنگی روحانی راس ساعتی در لابی جمع می شوید و به حرم مشرف می شوید، هم راه را یاد می گیرید و هم با حرم آشنا می شوید، خواب نیستید، شما حالا در حرم رسول خدایید و گنبد سبز نبوی را با چشمانتان مستقیم می بینید، گوارایتان باشد.
صبحانه، ناهار و شام را کامل مصرف کنید، در مدینه می توانید سه روز روزه مستحبی هم بگیرید، اما اگر توانش را دارید این کار را کنید، ولی اگر روزه شما را از قرآن و نماز و مناجات و زیارت می اندازد، بهتر است سخت نگیرید.
ضمناً غذاهای هتل و دورچین آن با طبع شما سازگار تر است تا احیانا فست فودهای چرب و پرنمک که احیانا وسوسه اش می شوید. در ایران وقت برای خوردن فست فود دارید.
در مدینه روزی یک ساعت هم جلسه آموزشی هست، حتما شرکت کنید، مفید است.
برای زیارت مسجد قبا، مسجد ذوقبلتین، مساجد سبعه و منطقه احد به زیارت دوره خواهید رفت، آنجا هم مثل بقیه اماکن زیارتی دستفروش ها غوغا می کنند، گول دو ریال ، دوریال گفتنشان را برای خریدن جنس های بنجل چینی نخورید، خیلی هم مشغول عکاسی از در و دیوار نشوید، یک سرچ بکنید بهترین و با کیفیت ترین عکسها از این اماکن موجود است، مشغول اعمالی شوید که مزیت نسبی این اماکن است، مثلا دو رکعت نماز در مسجد قبا ثواب یک سفر عمره مقبول را دارد.
مسجد النبی شبانه روز باز است، حتما نمازها را در مسجد بخوانید، برنامه ای هم برای سحرها داشته باشید، تجربه خوبی خواهد بود، ضمنا حضور در روضه ی مبارکه را به هیچ وجه از دست ندهید.
عملاً وحدت را نشان بدهید. امام بزرگوار ما به همه‌ی ماها، همه‌ی حاجی‌های ایرانی، توصیه کرد که در نماز جماعتها در مسجدالحرام، در مسجدالنبی شرکت کنید؛ اینجور نباشد که وقت نماز جماعت که همه مشغول نمازند، چشم کسی بیفتد به یک زائر ایرانی که مشغول حمل بار - حمل وزر - به سمت مسافرخانه‌ی خود هست.
از ساعت 12 شب تا 2صبح بهترین و خلوت ترین ساعات روضه است، اگر می خواهید نماز جعفر طیار در کنار ستون توبه بخوانید، بهترین زمان است. ضمن اینکه بین محراب و منبر را از دست ندهید که پیامبر اکرم فرمودند بین محراب و منبر من باغی است از باغهای بهشت.
زیارت قبرستان بقیع دو بار در روز میسر است، بعد از نماز صبح ، بعد از نماز عصر، حتما در هر دو نوبت حضور پیدا کنید، بعدها حسرت خواهید خورد.
اگر در حرم یا بقیع با ماموری برخورد داشتید، تنش ایجاد نکنید، هر کاری گفت انجام دهید، به صورت گروهی هم با هیچ ماموری جر و بحث نکنید. هیچ برگه ای را هم امضا نکنید.
در بقیع معمولا ماموران فارسی زبانی هستند که با اعتقادات شما توهین می کنند و یا شبهاتی مطرح می کنند، اصلا و ابدا نه توجه کنید و نه بحث کنید، آنها حقوق می گیرند تا شما را از زیارت منحرف کنند، کمک شان نکنید، بهترین پاسخ بی محلی است. به خیال دفاع از حقیقت، نقشه‌ی دشمن را عملی نکنید. هیچ کتاب و جزوه ای هم از آنها دریافت نکنید.
وقتتان را هم به بازارگردی نگذرانید، بازار عربستان چیز دندان گیری برای سوغات ندارد، نهایتا خرما و تسبیحی می خواهید بخرید و آب زمزمی به سوغات ببرید، جالب است که برخی زائرها ساعت ها وقت خود را صرف خرید پارچه اصل ایرانی در عربستان می کنند.
اگر خیلی اصرار داشتید به خرید نهایتا یک شب در مدینه و یک شب در مکه در ساعت غیرمفید این کار را کنید، هر روز توی بازار نباشید، در مدینه فروشگاه مکس سیتی و در مکه فروشگاههای منطقه عزیزیه اجناس نسبتا بهتری دارد، ولی توصیه کلی همان بود که خیلی پی بازارگری نروید.
کشور خودتان را هم در این سفر سربلند کنید. حاجی ایرانی با رفتار خود میتواند کشور خود را، تاریخ خود را، انقلاب خود را، نظام جمهوری اسلامی خود را در چشم مردم دنیا - که آنجا همه از جاهای مختلف جمعند - شیرین و عزیز کند. عکسش هم میشود. میشود برویم آنجا با کارهای بد، نامناسب و سبک، کشورمان را سبک کنیم، ملتمان را سبک کنیم.
شب قبل از خروج ساک هایتان را آماده کنید، شماره اتاق مکه، نام هتل و مدیر و خودتان را رویش بنویسید و آن را پشت در اتاق بگذارید، فردا شب وقتی به مکه رسیدید، ساک تان پشت درب اتاق است.
لباس احرام و کیف دستی تان را نگه دارید، فردا لازمشان دارید! نماز ظهر و عصر را در حرم می خوانید، و زیارت وداع را قرائت کنید، به هتل برگردید و ناهارتان را بخورید، به اتاق رفته و غسل کنید و با لباس احرام برگردید به لابی و کلید را تحویل بدهید و منتظر مراسم وداع باشید.
ساعت 15 از هتل می روید مسجد شجره، یک بار در زیارت دوره به اینجا آمدید، از کاروان جدا نشوید و اعمال محرم شدن را با راهنمایی روحانی انجام بدهید، نماز مغرب را در مسجد و نماز عشا را فورا در حیاط مسجد اقامه می کنید و سپس سوار اتوبوس می شوید.
مسافت مدینه منوره تا مکه معظمه حدوداً ۴۲۰ کیلومتر است که در بین راه توقف کوتاهی برای استراحت و تجدید وضو دارید.
مکه
بین ساعت 1 تا 2 به مکه می رسید و آنجا بعد از صحبتهای مدیر ثابت هتل چند دقیقه به اتاق می روید و تجدید وضویی می کنید و برای انجام عمره مفرده رهسپار مسجد الحرام می شوید. مواظب آینه ها باشید ، شما مُحرمید و نباید در آن ها نگاه کنید، ضمنا وضو را یادتان نرود، برای انجام اعمال داشتن وضو الزامی است.
نگران ساک هایتان هم نباشید و فعلا هم سراغش نروید، قانون ثبات ساک می گوید هیچ ساکی گم نمی شود، نهایتا جابجا می شود، پس دلهره نداشته باشید. برای انجام اعمال استرس نداشته باشید، با جمع کاروان خودتان باشید و به روحانی کاروان گوش دهید، به راحتی اعمال عمره مفرده را انجام خواهید داد.
بعد از طواف و نماز طواف و سعی بین صفا و مروه ، تقصیر می کنید، طواف نسا می ماند و نمازش.
زیارت دوره مکه هم شامل محلهای قبرستان ابوطالب، جبل‌النّور، جبل ثور، سرزمین منی و عرفات، جبل الرّحمه می شود.
نیمه دوم سفر شماست و تا چشم به هم بزنید، سفر تمام شده است، فرصت حضور در کعبه را از دست ندهید، نگاه به کعبه هم عبادت است، عبادتی که جایگزین ندارد. طواف های مستحبی را در هر وعده ترک نکنید، نماز هم که زیاد بخوانید، نمازهایی چسبیده به قبله!
اگر مایل بودید، می توانید مجددا محرم شوید و عمره انجام دهید، با روحانی کاروان هماهنگ کنید.
عصر آخرین روز اقامت هم ساک تان را ببندید، ساعت 21 پشت درب اتاق بگذارید،در فرودگاه جده آن را تحویل خواهید گرفت، فقط نوشابه و آب میوه و بطری آب زمزم را داخل آن نگذارید
آب زمزم فقط با مارک سقیا زمزم به صورت وکیوم مجاز برای بردن به هواپیما است، در فرودگاه جده هم موجود است.
ان شالله سفر خاطره انگیزی برای شما باشد، التماس دعا
* گزارش از محمدرضا باقری
