به گزارش خبرنگار صنفی - آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ گره خوردن بحث مذاکرات هستهای و حرف و حدیثهای پیرامون لغو تحریمها خصوصا بعد از اعلام تفاهم سیاسی میان نمایندگان 1+5 و تیم مذاکرهکننده کشورمان، اگر انتظار کاهش قیمتها را در ذهن مردم تقویت نکند، حداقل توقع عدم افزایش قیمت را در اذهان عموم ایجاد میکند.
به دنبال اعلام شورای شهر تهران مبنی بر افزایش نرخهای مصوب تاکسی، مترو و اتوبوس در سال جدید و همچنین افزایش قیمت خودرو که از سوی انجمن خودروسازان مطرح شد و زمزمههای گران شدن قیمت بنزین که به گوش میرسد، این روزها فضای اجتماعی و سیاسی کشور را بیش از پیش تحت تاثیر قرار داده است.
این در حالی است که فشار اقتصادی به دانشجویان با توجه به افزایش قیمتهای سال گذشته در موارد غذا دانشجویی، شهریه خوابگاه و هزینههای جاری دیگر نیز میتواند برای فضای دانشگاهها مشکل آفرین باشد.
فارغ از افزایش قیمتها در سطح اجتماع که طبیعتا با افزایش حقوق و دستمزد نیز همراه خواه بود اما همیشه این سوال وجود داشته که دانشجویی که هنوز منبع درآمدی ندارد، چگونه با افزایش قیمتهایی که مطمئنا به افزایش تورم در روزمرگیهای یک دانشجو همراه خواهد بود مواجه شود؟ افزایش قیمت کتب دانشگاهی، گران شدن کرایههای حمل و نقل، افزایش قیمت غذای دانشجویی، افزایش شهریه خوابگاه، محدودتر شدن میزان وامهای دانشجویی و مواردی از این دست، بزرگترین چالشهای دانشجویان در سال پیش رو خواهد بود.
بدون شک، شیوع موج نارضایتی اقتصادی در بین دانشجویان، فضای دانشگاه را نیز متاثر از این نارضایتی و در برهههای مختلف سیاسی و اجتماعی کشور، آماده التهاب و تنش میکند و این دقیقا اصلیترین کاهنده سرعت رشد علمی و تمرکز روی مباحث آموزشی در دانشگاه است، به ویژه اینکه فشار اقتصادی به طور کلی بر جامعه کارمندی و حقوق بگیر بدنه دولت، خواه ناخواه تاثیر میگذارد و بدنه کارمندی دانشگاهها نیز جزئی از این جامعه محسوب میشوند.
این در حالی است که میشود با عدم ایجاد توقع در اذهان عمومی، از بروز چنین عوارضی در جامعهای که دانشگاه فقط بخشی از آن است جلوگیری کرد.
در این خصوص، نظر چند دانشجو از دانشگاههای تهران را در ادامه میبینید:
حسن، دانشجوی مهندسی برق دانشگاه شهید بهشتی در این باره میگوید: در حالی که هنوز معلوم نیست تکلیف قیمت خوابگاه و غذا برای امسال چگونه خواهد شد، ما باید به فکر تامین هزینه کتابهای گران قیمت تخصصی رشته خودمان که چون زبان اصلی است بر اساس نرخ دلار در بازار محاسبه میشود باشیم.
امین از دانشگاه علامه طباطبایی گفت: تا پیش از سال جدید، هزینه بسیار زیادی را ماهانه برای کرایه حمل و نقل به دانشگاه و مرکز کارآموزی کنار میگذاشتم که تهیه آن برای من به سختی ممکن بود، حالا با 20 درصد افزایش کرایهها که از همان 15 فروردین ماه اجرایی شد، اوضاع خیلی سخت تری را خواهم داشت.
میترا، دانشجوی نساجی دانشگاه آزاد در این خصوص اظهار میکند: افزایش اخیر شهریههای دانشگاه آزاد باعث شد که خودم هم مشغول به کار شوم تا بتوانم به همراه پدرم، شهریه دانشگاه را پرداخت کنیم اما با این وضعیت، معلوم نیست که دیگر از پس افزایش شهریه احتمالی بر بیایم یا خیر.
سایر حرفهای دانشجویان در این باره نیز حول و حوش همین محورها میچرخد و تقریبا مشخص است که نتیجه گرانیهای اخیر و تاثیر آن روی فضای دانشگاه و نحوه تحصیل دانشجویان، چه سختیهایی را به دنبال خواهد داشت.