به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، سیده زهرا حسینی، راوی پرفروش ترین کتاب دفاع مقدس با انتقاد از برخی مسئولان یک جمله کلیدی گفت: «چرا باید به رهبر «چشم» بگوییم ولی کار خود را انجام بدهیم؟»
اگر چه وی در ادامه با اشاره به مصداق مذاکرات هسته ای، رویکرد مسئدولان تدبیر و امید را در بوته نقد قرار داد، اما این گزاره یعنی استفاده تمام و کمال از عبارت «مقام معظم رهبری» و برعکس رفتار کردن در مقام عمل کم کم به یک روال در میان سیاسیون و مخصوصا دولتی ها تبدیل شده است.
در نظام سیاسی فعلی رهبری جامعه اسلامی تعریف مشخصی دارد. آیت الله خامنه ای خود بارها با تفسیرهای مشخص از معنای ولایت فقیه تلاش کرده اند تا گروه های مشخص از جریان های مختلف نتوانند با نام رهبری و استفاده از آن به اهداف جناحی دست یابند یا مسئله خلاف مصلحت کشور را رقم بزنند.
در دوره مذاکرات اخیر بارها و بارها تلاش شده است که از نقش رهبری در مذاکرات استفاده تبلیغاتی به نفع جریان دولت شود، حال آنکه در واقع اینطور نبوده و نیست.
حضرت ایشان در یک سخنرانی مبسوط در جمع دانشجویان کرمانشاه نکات بسیار مهمی را پیرامون وظایف رهبری عنوان می کنند که بخشی از آن ها را از نظر می گذرانیم:
-در واقع رهبری، یک مدیریت کلان ارزشی است. همین طور که اشاره کردم، گاهی اوقات فشارها، مضیقه‌ها و ضرورتها، مدیریتهای گوناگون را به بعضی از انعطافهای غیر لازم یا غیر جائز وادار میکند؛ رهبری بایستی مراقب باشد، نگذارد چنین اتفاقی بیفتد. این مسئولیتِ بسیار سنگینی است. این مسئولیت، مسئولیت اجرائی نیست؛ دخالت در کارها هم نیست. حالا بعضیها دوست میدارند همین طور بگویند؛ فلان تصمیمها بدون نظر رهبری گرفته نمیشود. نه، اینطور نیست.
-رهبری نه میتواند دخالت کند، نه حق دارد دخالت کند، نه قادر است دخالت کند؛ اصلاً امکان ندارد. خیلی از تصمیمهای اقتصادی ممکن است گرفته شود، رهبری قبول هم نداشته باشد، اما دخالت نمیکند؛ مسئولینی دارد، مسئولینش باید عمل کنند. بله، آنجائی که اتخاذ یک سیاستی منتهی خواهد شد به کج شدن راه انقلاب، رهبری مسئولیت پیدا میکند. در تصمیم و عملِ رهبری باید عقلانیت در خدمت اصول قرار بگیرد، واقع‌بینی در خدمت آرمان‌گرائیها قرار بگیرد.
رهبر انقلاب در همان سخنرانی به نمونه ای از این انجام مسئولیت درباره مسئله هسته ای (سال 82) اشاره می کند: در قضیه‌ی هسته‌ای، در آن دوره‌ی اول که تلاطمهائی بود، بعضاً اقدامهائی انجام میگرفت که شاید مطلوب نبود. من آنجا در سخنرانی عمومی گفتم اگر چنانچه این کارها انجام نگیرد، خودم وارد میشوم. و همین هم شد. این معنای رهبری است؛ این یک چیزی است که از اسلام گرفته شده است؛ یک نکته‌ی مثبتی است در نظام اسلامی.
آنچه موجب شد تا با یادآوری این گفتار دقیق و صریح از رهبری و پیرامون رهبری طرح مسئله کنیم، موضوعی بود که امروز از سوی عراقچی در مجلس مطرح شد.
عراقچی امروز در مجلس گفته است: بازرسی از مراکز نظامی و دسترسی به دانشمندان هسته‌ای در چارچوب (PMD) است و این همان برنامه نظامی ادعای طرف غربی است که ادعا دارد ایران این برنامه نظامی را داشته و معتقدند که برای راستی‌آزمایی از سوی ایران به مراکز و دانشمندان دسترسی پیدا کنند.
این درحالی است که رهبر انقلاب همین چند روز پیش به طور صریح با بازرسی از مراکز نظامی و مصاحبه با دانشمندان مخالفت کرد.
با این همه روحانی و طرفداران و سیاه لشکر های قلمی دولت با حمایت کامل از توافقات و رویکردهای تیم مذاکره کننده همیشه در سخنرانی ها و نشریات، به اطلاع کامل رهبری از جزییات مذاکرات اشاره می کنند با اینکه رهبری بارها گفته اند: من در جزییات مذاکره دخالتی نمی کنم.
از طرف دیگر آمار قابل تامل نظرسنجی اخیر که از همسویی آراء مردم با رهبری پیرامون مذاکرات هسته ای خبر می دهد، نیز به چالشی برای کسانی تبدیل شده است که در تلاش بودند از جیب مردم شعار بدهند.
در این میان اما رویکرد تنی چند از نمایندگان مجلس که در فضای تبلیغاتی دولت را یاری می کنند هم قابل تامل است. یکی از نمایندگان مجلس درباره نشست امروز به نقل از ظریف باز از گزاره «مقام معظم رهبری» استفاده کرده و می گوید: آقای ظریف بیان کرد« ما ادامه دهنده خط مقاومت هستیم و تمام توان و تلاشمان را انجام می دهیم تا مذاکرات براساس عزت ملی و حفظ منافع کشور و تدابیر رهبری انجام گیرد».
به نظر می رسد در فضای کاملا تبلیغاتی فعلی باید باشناخت صحیح از جایگاه، منویات و مطالبات رهبری، اجازه سوء استفاده از این جایگاه و عنوان را به کسانی که به دنبال منافع شخصی و جناحی هستند، نداد.
