به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در حالی که مذاکره کننده ارشد روسیه اعلام کرده است؛ متن توافق تا 91 درصد تکمیل شده است، آمانو به تهران آمد و با روحانی و شمخانی دیدار کرد. از طرفی گویا شنبه مذاکره کنندگان به تهران باز می گردند. با توجه به تمدید یک هفته ای ضرب الاجل 10تیر حضور تیم مذاکره کننده در تهران سوال برانگیز است، چرا که در مدت باقیمانده دیپلمات ها باید تلاش کنند تا موارد اختلافی را بررسی کنند، که ناگاه خبر می رسد همه طرف های مذاکره کننده به کشورهایشان باز خواهند گشت.
اگرچه برخی سایت های خبری به نقل از یک دیپلمات ایرانی مدعی شده اند که ظریف فعلا برنامه ای برای ترک وین را ندارد.
یک منبع دیگر اطلاع داده است: این احتمال وجود دارد که تمامی وزرای خارجه از جمله دکتر ظریف روز یکشنبه به پایتخت هایشان بازگردند. با این حال یک منبع مطلع دیگر گفته است: وزرا در صورتی به پایتخت هایشان باز می گردند که اختلاف خاصی باقی مانده باشد، چراکه آنها از جانب پایتخت هایشان اختیار تام برای اعلام حصول توافق دارند.
مهدی محمدی کارشناس مسائل هسته ای درباره بازگشت قریب الوقوع تیم مذاکره کننده به تهران در صفحه شخصی خود نوشته است: به تهران آوردن متنی که تقریبا مطمئنیم حاوی یک «توافق بد» است یک معنا بیشتر ندارد و آن هم این است که کسانی می خواهند هزینه اجتماعی عدم توافق و «نه» گفتن به یک توافق بد، به دوش نظام بیفتد. تیم مذاکره کننده هسته ای به اندازه کافی اختیار دارد. این تیم فقط برای بله گفتن خلق نشده است. اگر «نه» ای لازم است، باید در همان وین گفته شود و نیازی به کشاندن کار به تهران نیست مگر اینکه ...
همچنین کیهان روز پنج شنبه در سرمقاله خود آورده است: قرار است هر یک از طرفین مذاکره‌کننده در وین یعنی ایران و 6 کشور گروه 5+1، روز شنبه 13 تیرماه جاری - 4 جولای- پیش‌نویس مورد اشاره را به کشورهای متبوع خود ببرند و نظر نهایی مسئولان بلندپایه کشورهایشان را درباره متن یاد شده جویا شوند. توافقی که در آن خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران رعایت نشده است، به عنوان پیش‌نویس مورد توافق اولیه تیم‌های مذاکره‌کننده قلمداد می‌شود و ایران اسلامی بر سر یک دو راهی قرار خواهد گرفت که هر دو سوی آن تحمیلی و شکننده است. اگر متن پیش‌نویس را بپذیریم، به یک «توافق بد» که در آن از خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران یعنی حفظ صنعت هسته‌ای کشورمان عبور شده است، تن داده‌ایم و اگر نپذیریم، این تلقی به افکار عمومی جهانیان - و احتمالا بخشی از مردم ایران- پمپاژ می‌شود که ایران عامل شکست مذاکرات و مانع توافق بوده است!
حسین شریعتمداری در ادامه می نویسد: تیم هسته‌ای کشورمان با اختیار کافی به وین رفته است و از توان تضمین‌شده برای هر دو اعلام نظر «آری» و یا «نه» برخوردار است. بنابراین وقتی می‌بیند که در متن توافق پیشنهادی خطوط قرمز نظام رعایت نشده است، وظیفه مورد انتظار - بخوانید تکلیف قطعی و غیرقابل تغییر- آنها، اعلام مخالفت صریح با متن مورد اشاره و پاسخ قاطعانه «نه» به آن است و بدون کمترین تردیدی می‌توان گفت که انتقال متن یاد شده به ایران یک «خطای خطرناک»! و بازی کردن در میدان خدعه و فریب حریف خواهد بود. مگر خطوط قرمز نظام که تعریف روشنی از یک توافق خوب به دست می‌دهد از نگاه تیم هسته‌ای کشورمان دور مانده است که کمترین احساس نیازی برای انتقال متن یادشده به تهران در میان باشد؟!
با این حال گمانه زنی ها درباره بازگشت ظریف و دیگر اعضای تیم مذاکره به تهران وجود دارد.
در آخرین اظهار نظرها ریبایکوف مذاکره کننده ارشد روس گفته است: توافق میان ایران و شش قدرت جهانی موجب می‌شود کنترل بسیار عمیقی بر برنامه هسته‌ای ایران اعمال شود. اگر موفقیت حاصل شود و ما مطمئنیم حاصل می‌شود، منتقدان مطمئن خواهند شد کنترل بسیار عمیقی بر عناصر اصلی برنامه هسته‌ای ایران اعمال خواهد شد اما این مساله بر مبنای همکاری صورت خواهد گرفت.
ناشناس
1394/04/12 - 12:34
