به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ ماهیتا مطلب تازه و عجیبی نیست که آژانس با کشورهای عضو مناسبات محرمانه داشته باشد اما همان طور که از اسم آن برداشت می شود سخن بر سر "محرمانه" بودن این توافقات و "تبعات" ناشی از فاش شدن مفاد آن است.
آن طور که از گزارشات رسانه های آمریکایی و اظهارات برخی مقامات دولتی واشنگتن شنیده شده است مفاد این توافقات که زمانی قرار بود محرمانه باشد شامل "بازرسی از پایگاه نظامی پارچین" و " کیفیت حل و فصل موضوعات باقیمانده مربوط به ابعاد احتمالی نظامی برنامه هستهای ایران" است و و البته واضح است که این ترتیبات فنی اساسا بین ایران و آژانس است و هیچ ربطی به مذاکرات با 1+5؛جمع بندی مذاکرات و برجام ندارد بر این اساس نمی توان به آن " قید محرمانه برجام" زد.
البته ما قبلا تاوان تلخ اعتماد به آژانس را پرداختیم آنگاه که فاش کردن اطلاعات به اصطلاح محرمانه ایران باعث شد این ملت با چشمان خود پرپر شدن دانشمندان و فرزندانش را ببیند یا انتشار ویروس استاکسنت در تاسیسات نطنز که موجب خرابکاری در صنعت هستهای و از بین رفتن برخی نیروهای متخصص ایرانی شد.
باتوجه به اینکه امروز آژانس متاسفانه به شدت دچار تغییر ماهیتی شده است و به جای اینکه نقش رابطه گری بین طرفین را ایفا کند تبدیل به یک عنصر جاسوسی و اطلاعاتی برای کشورهای غربی شده و به جای اینکه یک نهاد بین المللی مستقل و فرا ملتی باشد امروز تمام بخش نامه ها و دستورات لازم برای عملکرد مدیر کل و کارمندان آژانس بدون کم و کاست از غرب می رسد به هیچ وجه اعتماد مطلق و بدون چون و چرا به این نهاد استحاله شده به صلاح نیست؛ آژانس بارها و بارها در آزمون های مختلف نشان داده که از صفر تا صدش تحت تاثیر مصالح و اوامر غربی هاست و هر وقت که لازم باشد براحتی اساسنامه و ماموریت خودش را فراموش می کند و بله قربان گوی امریکا می شود و اساسا بسیاری از اعضای آژانس طبق نظر آمریکایی ها گزینش شده اما هنوز هم در کشور ما جریاناتی در کمال تعجب با خوش خیالی تمام به این نهاد خوش بین اند واصرا دارند که این آزموده شده رفوزه شده را بیازمایند .
البته در این بین و طبق بیانات مقام معظم رهبری درباره اعتماد به تیم مذاکره کننده، بدون شک آنها برای حفظ منافع ملی از هیچ اقدامی دریغ نخواهند کرد اما سوال این است که آیا اعتماد مطلق به آژانسی با این خصوصیات که تعلق خاطر شدید خود را به آمریکا و غرب بارها به نمایش گذاشته است؛ و توافق کردن برای تسلیم نمودن اطلاعات نظامی به این آژانس وابسته به صلاح است؟
آیا کشور ما که بارها هزینه خیانت های آژانس را پرداخته است نباید تصمیم قاطع بگیرد که در مقابل این خیانت ها از منافع و حقوق حقه خود دفاع کند؟ لازم است مسولین کشور شرط ادامه همکاری ایران با آژانس را تعهد جدی آژانس برای اجرای مسولیت های اساسی اش و حفظ اصل محرمانه بودن اطلاعات اعلام کنند و رعایت این اصل در تمام مراحل اجرای مفاد برجام مورد پیگیری و مطالبه جدی مسولان کشورمان باشد.