در بخشی از معرفی کمپین «من یک روستایی هستم»، آمده است: روستازاده ها حالا یک انتظار از رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام دارند و منتظر هستند تا هاشمی رفسنجانی به واسطه این اهانت بزرگ از آنها عذرخواهی کند. حال باید منتظر ماند و دید که آیا در مکتب آقایانی که گذشته خود را فراموش کرده و در خانه های آنچنانی پایتخت روزگاری خوش می گذرانند، فرهنگ عذرخواهی وجود دارد یا خیر.
روستاییان گویی خود به پاخواسته اند تا از اصالت و سلامت روستایی، که عده ای از واپس گرایان انقلاب، از آن عقب مانده و یا پشیمان هستند، دفاع کنند.
سالهای موسوم به سازندگی را همه به یاد دارند. در نامه سرگشاده جبهه جهادی منتظران به هاشمیرفسنجانی آمده است: آنچه حشر و نشر و زندگی شبانهروزی با روستاییان عزیز از زن و مرد تا پیر و جوان، همگان به آن اذعان دارند این است که در دولت سرمایه داری جنابعالی که شکافهای فاحش طبقاتی و سوء استفاده و رانت خواری اطرافیانتان بودیم، بیشترین آسیبها به روستاییان و روستاها رسید.
این گروه متاسف از توهین هاشمی رفسنجانی به نزدیک به سی درصد مردم ایران در روستاها، خطاب به وی نوشته اند: چه نیکو آن پیرمرد بلوچ به ما میگفت: « شما ( گروههای جهادی) اهل سازندگی هستید نه آن آقا که توهم داشته که دولت خود را برای فریب مردم دولت سازندگی مینامید.»
حالا روستایی ها از اقصی نقاط ایران ناراحت از این بی حرمتی آقای رییس مجمع تشخیص، هرکدام کاری می کنند تا واکنشی باشد به این اظهار نظرها. خیلی های دیگر می گویند باید به این گونه اظهارات هاشمی اهمیت نداد. بعضی دیگر این اظهارات را عوارض پیری و اقتضائات سن و سال هاشمی می دانند. برخی دیگر به آن می خندند و برخی دیگر افسوس می خورند که کسی که ادعای همراهی اما(ره) را دارد، چرا به این روز افتاده است؟