قرآن کریم از در بازگویی مکالمات بین فرعون و موسی علی نبینا و آله و علیه السلام، تحقیرات فرعونی نسبت به موسی و اینکه او یک لاقباست و درست هم سخن نمی گوید و خلاصه کسی نیست را مکرر ذکر فرموده است.
درون همه ما فرعونی نهفته است اگر به هوش نباشیم اختیار امر ما را کاملا متصرف خواهد شد و چه بسا با نگاهی حق به جانب و بدون حتی احساس گناه، ما را در تحقیر مخالفانمان مبسوط الید کند و در سراشیبی سقوط ما را متلاشی نماید.
کسانی که در قدرت هستند بیش از سایرین در این مخاطره اند. در برابر این ترفند شیطان، اسلام اهل البیت ما را به سعه صدر می خواند و می فرماید. آله الریاسه السعه
اگر شرح صدر و تحمل مخالف برای همه نیکوست برای مسئولین جامعه ابزار ریاست است، ابزاری که فقدان آن، انجام وظیفه را مختل و کار را به تفرعن و ظلم می کشاند.
آنچه این حقیر را بر آن داشت که این سطور را بنویسم سخنان چند روز گذشته یکی از استانداران خطه جنوب بود که در مصاحبه ای سراسر پرعتاب به مخالفان خود تاخته و آنها را عددی ندانسته که بخواهد به آنها پاسخ دهد. در همان جلسه مشاور محترم استاندار نیز به این بیت سیف الدین فرغانی تمسک کرده و گفته:
در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت
این عوعوی سگان شما نیز بگذرد
شباهت این تشبیهات هشداری است برای همه که از فرعون های درونی خود را در امان ندانیم.
توهین به نماینده مردم به دلیل اظهار نظری که ما را خوش نمی آید، برخلاف قانون اساسی و برخلاف آداب عرفی و شرعی و بالاتر از همه برخلاف اخلاق دینی است.
فشار اجرا و سنگینی مسئولیت هرگز مجوزی برای توهین نیست. نقد پذیری ابزار ریاست است و هرچه مسئولیت سنگین تر باشد این ظرفیت را باید تقویت کرد.
امسال ماه مبارک رمضان دانشجویی که سابقه یک روز مسئولیت اجرایی هم را نداشت و یک بار هم در نوشتن یک دستورالعمل چه رسد به قانون مداخله ای نداشت، در دیدار با رهبر فرهیخته انقلاب که بیش از نیم قرن سابقه مجاهدت و بیش از ربع قرن زعامت جهان اسلام را برعهده دارند، از عدم لحاظ کردن مسکن در سیاست های ابلاغی برنامه ششم گلایه کرد.
پاسخ رهبری برای همه ما درس آموز بود. ایشان ضمن تشکر و تایید این ضعف، فرمودند جبران می کنند.
من نمی دانم اگر چنین انتقادی از برخی از مسئولین فعلی می شد چه میکردند. اما وقتی می شنوم که به دلیل استفاده از نماد کلید در یک برنامه کودک و نوجوان مجری آن توبیخ می شود و وقتی بیست و سی دیگر صرفاً جهت اطلاع خود را با همه چیز آرام است به پایان می برد، به فکر فرو می روم.
فشار امور اجرایی نباید دغدغه های مردم را در ذهن مسئولین به حاشیه ببرد. بیان منتقدین تلنگری است تا دغدغه ها را فراموش نکنیم. اگر این سطور در آستانه هفته دولت قلمی می شوند به دلیل این است که باور دارم طبق حدیث بزرگان دین بهترین هدیه بیان عیوب و چاره جویی برای آنهاست. امیدوارم این نوشتار بنده را به سرنوشت مجری برنامه کودک و نوجوان که از کاری به آن علاقه داشت بازداشت، مبتلا نکند اما اگر هم شد پیشاپیش از همه بیماران و شاگردانم حلالیت می طلبم و این مقال را با ادامه ابیاتی که مشاور محترم از فرغانی حکیم ذکر کرده بود به پایان میبرم، ابیاتی که به زعم من غفلت زداست:
زین کاروانسرای بسی کاروان گذشت
ناچار کاروان شما نیز بگذرد
بیش از دو روز بود از آن دگر کسان
بعد از دو روز از آن شما نیز بگذرد
بر تیر جورتان ز تحمل سپر کنیم
تا سختی کمان شما نیز بگذرد
در باغ دولت دگران بود مدتی
این گل، ز گلستان شما نیز بگذرد
ای تو رمه سپرده به چوپان گرگ طبع
این گرگی شبان شما نیز بگذرد
ای دوستان! به نیکی خوهم دعای سیف
یک روز بر زبان شما نیز بگذرد
* استاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز و عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی