به گزاش خبرنگار صنفی – آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ همه ساله با آغاز سال تحصیلی، ثبت‌نام زوج‌های دانشجوی برای شرکت در مراسمات ازدواج‌های دانشجویی شروع می‌شود؛ امسال نیز زمان آغاز ثبت نام برای شرکت در این پیوند آسمانی، 11 مهرماه اعلام شده است.
سفر مشهد و نحوه ثبت نام
از سری برنامه‌های ویژه این طرح، سفر مشهد مقدس است که نام دیگر آن (همسفر تا بهشت) است و زوج‌های دانشجو بعد از مراسم ازدواج دانشجویی به مشهد مقدس اعزام می‌شوند.
دانشجویان برای کسب اطلاعات بیشتر از نوزدهمین دوره ازدواج دانشجویی که ثبت نام آن همزمان با عیدسعید غدیر خم آغاز می‌شود، به اینجـــــــا مراجعه کنند.
همچنبن تاریخ عقد مجاز برای ثبت نام از تاریخ ۱مهر۹۳ الی ۱مهر۹۴ است و در مواردی که هر دو زوج دانشجو باشند، فقط یکی از آنها به عنوان داوطلب اصلی اقدام به ثبت نام کند.
گفتنی است دانشجویان باید پس از ثبت نام، مدارک لازم را جهت تایید به دفتر نهاد دانشگاه ارائه کنند.
نحوه ارائه مدارک و تایید ثبت نام در دانشگاه های فاقد دفتر نهاد
زوج های دانشجوی دانشگاه جامع علمی کاربردی پس از ثبت نام، جهت تایید مدارک به مرکز محل تحصیل خود مراجعه کنند.
زوج های دانشجوی دانشگاه پیام نور پس از ثبت نام، جهت تایید مدارک به واحد فرهنگی دانشگاه مربوطه و زوج های دانشجوی دانشگاه فرهنگیان پس از ثبت نام، جهت تایید مدارک به کارشناس فرهنگی پردیس خود مراجعه کنند.
دیگر زوج های دانشجوی دانشگاه های متفرقه استان‌ها به جز تهران، جهت تایید مدارک با ستاد ازدواج دانشجویی استان مربوطه که لیست آن در قسمت (تلفن ستاد های استانی) سامانه موجود است هماهنگی و مدارک لازم را ارائه کنند.
همچنین زوج‌های دانشجوی دانشگاههای متفرقه تهران که دفتر نهاد و رابط ازدواج دانشجویی در دانشگاه خود ندارند، پس از ثبت نام، می توانند به ستاد ازدواج دانشجویی به آدرس: تهران، خیابان ولیعصر( عج)، انتهای خیابان زرتشت غربی، پلاک 106، طبقه همکف مراجعه و پرینت نهایی ثبت نام و مدارک مربوطه را جهت تایید ارائه کنند.
ازدواج دانشجویی؛ خوب یا بد؟
پدیده ازدواج دانشجویی چند سالی است که مورد توجه قرار گرفته. اما آنچه در این سال‌ها با عنوان ازدواج دانشجویی بیان می‌شود دقیقاً ازدواج دانشجویی نیست، زیرا در این نوع ازدواج لازم نیست که دو طرف دانشجو باشند و تنها دانشجو بودن یکی از طرفین کافی است.
اما ازدواج دانشجویی در معنای دقیق کلمه ازدواجی است که هر دو طرف دانشجو و در دانشگاه با هم آشنا شده باشند و ازدواج کنند. این نوع ازدواج البته موافقان و منتقدانی دارد.
توجه به این نکته ضروری است که چون افراد با قومیت‌های متفاوتی در دانشگاه گرد آمده‌اند، احتمال فراوانی وجود دارد که دختر و پسر دانشجویی که با هم آشنا می‌شوند از قومیت‌های متفاوتی باشند و این تفاوت قومیتی احتمال موفقیت ازدواج را کاهش می‌دهد.
اما این نکته نمی‌توان از قلم انداخت که به عقیده کارشناسان متخصص امر ازدواج، ازدواجی موفق است که دو نفر با هم انطباق پیدا کنند. نمی‌توانیم بگوییم فلانی شانس آورد که یک همسر خوب گیرش آمد، بلکه باید گفت فلانی و همسرش درجه سازش‌دهی و سازش‌پذیری‌شان بالاست.
با این حساب تکلیف این ازدواج ها و فرزندانی که آن حاصل می شود چیست؟
چرا جوانهای مردم وادار می کنید تا سالهای بالای عمر مشغول تحصیل باشند و عملا دستشان در جیب پدرشان باشد اما باز هم بر ازدواج کردنشان اصرار دارید؟ یعنی اینهمه مراجع و مجتهدان و نظایر آنها نمی بینند این خلاف بزرگ را؟