کارتن خواب هایی که قربانی ناهماهنگی مسئولان می شوند +عکس

خبرنامه دانشجویان ایران: مسئله کارتن خواب های شهر تهران و زنان معتاد و کودکان کار مدتی است که به عنوان تیتر اخبار انتخاب می شود. اخباری که احتمالا مسئولان هم از آنها با خبر هستند اما اتفاق جدی و مهمی درباره آنها نمی افتد.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» اکبر نجفی در این باره می نویسد، کارتن خواب ها، کودکان کار، زنان معتاد و مبتلا به ایدز و... حرف هایی که در رسانه ها هر از چند گاهی گفته می شود که شاید بیشتر به خاطر نداشتن سوژه های سیاسی و داغ است. کارتن خواب ها در دوران ممنوعیت خبری پس از برجام سوژه رسانه ای شده اند. سوژه ای که یک هفته ای رویش می شود مانور داد و سایت و تلویزیون و اخبار را با آن  پر کرد ولی پس از چند روز به فراموشی سپرده می شوند.

این بار هم گزارش یکی از بحش های خبر به این موضوع پرداخت اما نه از سر چاره اندیشی بلکه از سر داغ مردم محله هرندی. پارک هرندی تهران واقع در محدوده خیابان شوش و منطقه 12 شهری محل تجمیع معتادهایی است که جایی ندارند و در این پارک راحت هم مواد به دستشان می رسد هم استعمال می کنند و هم شب ها روی سنگ فرش های سرد یا گرم پارک می خوابند.

گزارشی که از صدا و سیما پخش شد آنقدر روح هر مخاطبی را جریحه دار می کرد که واکنشی نسبت به این وضع نابسامان پارک هرندی داشته باشد. از قضا واکنش هم اتفاق افتاد و دوشنبه پیش 18 آبان ماه عده ای که گفته می شد اهالی محله هرندی هستند با چوب و چماق به ساکنان پارک حمله کردند و سرپناه هایی که داشتند از کارتن تا بنرهای تبلیغاتی انتخاباتی را که به عنوان چادر استفاده می شد، آتش زدند.

گفت و گوی ویژه خبری 21 آبان شبکه 2 هم موضوعش با حضور فاطمه دانشور عضو شورای شهر تهران به زنان معتاد و کودکان کار اما در شمال شهر تهران اختصاص داشت.
2 اتفاق خبری فوق و سایر اخبار در رسانه ها نشان می دهد که رسانه نسبت به این پدیده تلخ بیدار شده است، گرچه عده ای حمله به معتادان پارک هرندی را بی ارتباط با تحریک رسانه ای نمی دانستند.اما واقعیت این است که بیداری رسانه ای به تنهایی فایده ای ندارد، برای اینکه ذهن مخاطبان آشفته نشود به صورت دسته بندی شده به سایر نهادهای مرتبط در این ماجرا می پردازیم:

دولت: بهزیستی که زیر نظر وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است، یکی از درگیرترین نهادها در این زمینه دانست. نهادی که متاسفانه به دلایلی _البته نامعلوم_، حضور چندان قابل توجهی در عرصه میدانی و عملیاتی ندارد. مرداد ماه 94 رئیس سازمان بهزیستی اعلام کرده بود:  متاسفانه وجود هشت هزار کارتن خواب معتاد در تهران برای همه نگران‌کننده و نیازمند زیرساخت‌های مستمر برای رفع مشکلات مربوط به این بیماران است. این اعلام نظر و عدم حضور در میدان بهزیستی به شدت نگران کننده است! یعنی مسئولان دولتی می دانند که چه تعداد کارتن خواب معتاد در تهران وجود دارد و می دانند این افراد بیمار هستند. کسانی که به صورت گروه های مردمی در مناطقی مانند پارک هرندی فعالیت می کنند اتفاقا کم کارترین بخش را بهزیستی می دانند! سازمانی که متصدی بهبود وضعیت این قشر مستضعف است، معاونش _حبیب الله مسعودی فرید_ در نمایشگاه مطبوعات اعلام می کند: گروه‌های مردمی اقدام به این کار _حمله به معتادان ساکن پارک هرندی- کرده اند! آنچه مشخص است مسئولان بهزیستی عالم به تمام جزئیات هستند اما در عرصه عمل دیده نمی شوند. آبان 93 علی ربیعی در نشستی اعلام کرده بود : دستور دادیم کارتن‌خواب‌ها از سطح شهر جمع‌آوری شود! کاش ربیعی بعد از یکسال از صحبت هایش درباره جمع آوری کارتن خواب ها سری به پارک هرندی بزند شاید متقاعد شد تا اندکی از درآمدهای شرکت های وابسته مانند شستا را برای حل شدن این معظل اجتماعی به سمت کارتن خواب های معتاد از طریق بهزیستی هدایت کند.

حمله به پارک هرندی توسط عده ای که گفته می شد اهالی محله هستند.

شهرداری و شورای شهر: شهرداری و شورای شهر تهران هم بر اساس وظایفشان درگیر این مسئله هستند. شهرداری تهران با داشتن معاونت فرهنگی و اجتماعی سعی می کند تا حد امکان موضوع کارتن خواب ها را از طریق نهادهای مردمی مرتبط با خود رتق و فتق کند. اما شهرداری به تنهایی نمی تواند این مسئله را مدیریت کند و نیازمند پشتیبانی اعضای شورای شهر و سایر نهاد های مسئول است. البته اعضای شورای شهر مانند فاطمه دانشور، علیرضا دبیر و علیرضا حافظی با اظهار نظرهایی نشان داده اند که مسئله کارتن خواب ها و وضعیت منطقه 12 تهران برایشان مهم است ولی برنامه گفت و گوی ویژه خبری با حضور دانشور نشان داد که بعضی اعضای شورای شهر تعامل خوبی را نمی توانند با سایر ارگان ها ایجاد کنند. آمارهایی که فاطمه دانشور عضو شورای شهر می داد به دست سایر نهاد ها نرسیده بود و علت این بود که جلسه ای برای رد و بدل شدن این آمار ها برگزار نمی شود! البته دانشور در گفت و گوی ویژه خبری به نکته عجیبی اشاره کرد، این که نهاوندیان رئیس دفتر ریاست جمهوری حتی پیامک این عضو اصلاح طلب شورای شهر را که سابقه همکاری با نهاوندیان در اتاق بازرگانی دارد، در خصوص کارتن خواب ها پاسخ نداده است! حال باید منتظر ماند و دیدید شهرداری تهران با وجود فشارهای سیاسی از طرف اعضای اصلاح طلب شورای شهر و نیز محدودیت مالی اعمال شده از طرف دولت می تواند در خصوص کارتن خواب ها قدمی بیشتر بردارد یا خیر؟

کمیته امداد امام خمینی (ره): بدون شک یکی از نهاد های درگیر در موضوع تکدی گری و کارتن خوابی کمیته امداد است که می تواند کمک های مردمی را به سمت این افراد هدایت کند. فتاح و دوستانش در کمیته امداد یکی از مهم ترین نقطه های حمایتی از این معضل در شهر تهران می توانند باشند. گرچه رویه مدیریت یشین کمیته امداد در خصوص تکدی گری و کارتن خوابی مبهم است اما به نظر می آید مدیریت جدید کمیته امداد عزم جدی برای حل این بحران شهر تهران دارد.

نیروی انتظامی: پلیس همواره یکی از جایگاه های مورد سئوال در خصوص کارتن خواب ها و معتادان بوده است. فعالیت گسترده نیروی انتظامی در خصوص مبارزه با مواد مخدر وقتی مخدوش می شود که حتی افراد حاضر در میدان هم می دانند پاتوق های توزیع مواد مخدر در منطقه هرندی و شوش کجا است! تسامح نیروی انتظامی در خصوص برخورد محکم با این پاتوق ها وقتی مشکوک تر می شود که در ماجرای حمله عده ای به کارتن خواب های پارک هرندی بنابر آنچه شاهدان گفتنه اند پلیس در صحنه حضور داشته است و هیچ اقدامی در ممانعت از این حرکت احتمالا خودجوش انجام نداده بود. بدون شک کسی از نیروی انتظامی درخواست ایجاد گرمخانه یا محل اسکان برای این افراد را ندارد، اما همه از پلیس نابودی خانه های توزیع و پخش مواد مخدر در منطقه شوش را می خواهند، خانه هایی که حتما بهتر از هر مسئولی نیروی انتظامی از وجود و فعالیت آن ها با خبر است.

خلاصه کلام این که آنچه از شواهد و قرائن مبرهن است اینکه همه ارگان های مرتبط با فاجعه کارتن خواب های معتاد از وجود و حضور این افراد در ام القرای جهان اسلام با خبر هستند اما همانطور که گفته اند هیچ وقت یک دست صدا ندارد. این ارگان ها اگر به تنهایی وارد موضوع شوند تنها به موازی کاری و هدر رفت انرژی و منابع مالی منجر می شود.
چاره کار چیست؟
کنار گذاشتن اختلاف های سیاسی در این مسئله و دور هم جمع شدن این نهاد ها برای حل ماجرای کارتن خواب های معتاد سطح شهر تهران و به ویژه منطقه 12 از اوجب واجبات است. اتفاقی که بسیار سخت به نظر می آید اما به قول رندی ما که توانستیم با آمریکا سر مسئله هسته ای دور یک میز بنشینیم پس می شود سر مسئله ای مهم مانند کارتن خواب های معتاد و زنان معتاد و کودکان کار و .... هم دور یک میز نشست به شرط آنکه جدل اصولگرا و اصلاح طلب را در این یک قلم فراموش کنند مسئولان محترم! شهر تهران بدون چاره اندیشی برای این افراد به زودی زود با خطر توسعه این قسم کارتن خواب ها مواجه خواهد بود و دیگر تنها پارک هرندی نیست که پاتوق این افراد است، پارک های شرق و غرب و شمال تهران هم پاتوق این افراد خواهد شد.