گروهک جبهه ملی یکی از پایگاه‌های انقلابی جمهوری اسلامی بوده است! +عکس

خبرنامه دانشجویان ایران: اخیرا شهرداری منطقه 8 واقع درمیدان هفت حوض تهران سنگ نگاره‌ای را نصب کرده که افراد مطرح و جریان گروهک جبهه ملی را به عنوان یکی از «پایگاه های انقلابی» دانسته است.

یکی از مخاطبین «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در نوشته ای درباره این سنگ نگاره، نوشته است: روز گذشته به صورت اتفاقی گذری به میدان هفت حوض تهران داشتم که با سنگ نگاره ای از سوی شهرداری مواجه شدم. سنگ نگاره ای که به معرفی محله هفت حوض و تاریخچه آن پرداخته بود. این اقدام شهرداری در معرفی مختصر محلات قدیمی تهران در جای خود اقدامی شایسته و قابل تشکر است. اما نکته مورد بحث محتوای این سنگ نگاره ها است که گاه محتوایی مخالف انقلاب و مبانی انقلاب دارد.

به عنوان مثال در سنگ نگاره مورد اشاره در کمال تعجب ضمن معرفی گروهک جبهه ملی به عنوان جریان های دخیل در انقلاب اسلامی آورده است: "این محله از بدو شکل گیری تاکنون از پایگاه های انقلابی نظام مقدس جمهوری اسلامی بوده است که می توان به مواردی مانند: دستگیری دکترشریعتی، در مسجد سمنگان، .... مهندس بازرگان و مهندس سحابی بوده است مسجد جامع که توسط مهندس بازرگان تاسیس شده و مدرسه هدایت که محل تجمع حزب جبهه ملی بوده است..."

همین مسئله باعث شد، به گزارش چند نکته تاریخی جهت اصلاح این محتوای عجیب و غریب بپردازم:

•    گروهک جبهه ملی در 22 آبان 1328 توسط نوزده نفره از سیاست مداران و روزنامه‌نگاران با محوریت دکتر محمد مصدق که در اعتراض به دخالت‌های دولت وقت در کاخ مرمر متحصن شدند تشکیل شد. این جبهه مرام سیاسی خود را ملی گرایی اعلام کرده بود و در تاریخ حیات خود 5 دگردیسی مهم را تجربه کرده است. این گروهک در تمام سال های فعالیت خود در قبل از انقلاب اسلامی محوریت فغالیت خود را حفظ سلطنت و سیستم شاهی اعلام کرده بود و تا زمان انقلاب اسلامی حاضر به پذیرش سقوط سلطنت نبود. تنها در اقدامی منافقانه سنجابی دبیر کل جبهه ملی در دیدار خود با امام خمینی(ره) در پاریس در تاریخ 4 آبان 1357و بنا به ضرورت حاضر به مخالفت با سلطنت پهلوی شد.

•    گروهک جبهه ملی در مخالفت با انقلاب اسلامی کار را به حدی رسانده بود که در تاریخ ۲۵ خردادماه ۱۳۶۰ در مخالفت با لایحهٔ قصاص، مردم و گروه‌های اپوزیسیون را به شرکت گسترده در راهپیمایی فراخواند. این راهپیمایی در شرایط خاص سیاسی کشور که همزمان با اوج درگیری بنی‌صدر و حزب جمهوری اسلامی بود، به مخالفت با نظام حاکم تعبیر شد، اینچنین بود که در پی سخنان امام خمینی و مرتد خواندن مخالفان احکام اسلامی، این راهپیمایی انجام نشد. هر چند برخی از نیروهای وابسته به این جریان فکری بعد از انقلاب و در درون دولت موقت و در دوران بنی‌صدر پست‌های مهمی را در سطح وزارت، معاونت وزیر، استانداری و... عهده‌دار بودند اما به تدریج با تحولات خردادماه ۱۳۶۰ و فرار بنی‌صدر و رادیکال شدن شرایط سیاسی کشور، این جریان فکری به حاشیه سیاست رسمی رانده شد.

•    از طنزهای تاریخ این است که گروهکی که مرام خود را ملی گرا و لیبرال معرفی می کند در رفتار خود هم خواستارسلطنت بود و حامی آن و هم اینکه در هشت سال دفاع مقدس کنار گروهک تروریستی منافقین به جاسوسی نظامی علیه ایران و به نفع عراق مشغول فعالیت بود. این موارد منافق بودن این گروهک در رفتار سیاسی را صریحا مشخص می کند.

•    از افتخارات! این گروه همین بس که محمد مصدق نماد اسطوره ای این گروهک بنابه اسناد تاریخ نه ملی گرا بود، نه لیبرال ( به معنای طرفدار حق حاکمیت مردم) بو و نه اعتقاد درستی به اسلام داشت.

•    حضرت امام خمینی(ره) در رابطه با این گروه مواضع صریحی دارند که به برخی از آنها اشاره میشود:
 بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ملی گرایان در خصوص تغییر نام مجلس از ملی به اسلامی جوسازی عجیبی کردند که حضرت امام خمینی (ره ) را وادار به موضع گیری نمود. معظم له در ضمن نقل جریان سازی ملی گراها به قضیه فوق اشاره می نمایند و کار مصدق را در ردیف کار محمدرضا که در سال 1342 به مدرسه فیضیه هجوم برد و آن جنایت هولناک را به وجود آورد قرار دادند.:«آقایان سر یک ملی شدن دیدید که التماس می کنند که بگذارید یک قدری بگذرد یک قدری بگذرد ببینیم ملی چطوری است. ما چقدر سیلی از این ملیت خوردیم من نمی خواهم بگویم که در زمان ملیت در زمان آن کسی که این همه از آن تعریف می کنند چه سیلی به ما زد آن آدم من نمی خواهم بگویم که طلبه های مدرسه فیضیه را به مسلسل بستند در آن زمان همان طور که زمان پهلوی بستند که من و آقای حائری بالای سر این جوانهایی که از مدرسه فیضیه به تیر بسته شده بودند رفتیم و اطبا جرات نمی کردند بنویسند این زخمی شده است. بروند کنار اینها بروند گم بشوند اینها اینها منحل باید باشند. ما نمی توانیم تحمل کنیم به این که هرکسی هر جور دلش می خواهد «خیر من دلم می خواهد که حالا دموکرات باشد من دلم می خواهد که ملی باشد من دلم می خواهد که ملی و اسلامی باشد» ما از اینها ضربه دیده ایم ما اسلام را می خواهیم غیر اسلام را نمی خواهیم مجلس باید اسلامی باشد مجلس باید افکارش افکار اسلامی باشد تا ما بتوانیم چه کنیم.»

جبهه ملی در جریان خیزش دینی ملت ایران در 15 خرداد سال 42 در حالی که رهبر آن جبهه ـ مصدق ـ هنوز زنده بود هیچ عکس العملی نشان نداد بلکه این قیام را به عنوان یک حرکت ارتجاعی در جریان روبه جلوی مندرنسیم پهلوی و روشنفکران داخل در حکومت ارزیابی کرد. جبهه ملی به اراده سیاستمداران آمریکایی به صحنه آمد تا واقعه 28 مرداد تکرار شود و همچنین با غیرانسانی دانستن قصاص حضرت امام آنها را مرتد اعلام کرد. «آنهایی که از بعضی جبهه ها هستند تکلیفشان معلوم است آنها از اول هم ـ از آن وقتی تاسیس شده ـ مساله اسلام بینشان مطرح نبوده است و آن چه مطرح بوده است ـ اگر راست بگویند ـ همان ملی گرایی بوده (جبهه ملی) است و من در این هم شک دارم.»

«مسلمانها بنشینند تماشا کنند یک گروهی که از اولش باطل بودند ـ من از آن ریشه هایش می دانم ـ یک گروهی که با اسلام و روحانیت اسلام سرسخت مخالف بودند از اولش هم مخالف بودند. اولش هم وقتی که مرحوم آیت الله کاشانی دید که اینها خلاف دارند می کنند و صحبت کرد اینها کاری کردند که یک سگی را نزدیک مجلس عینک به آن زدند اسمش را آیت الله گذاشته بودند.او (مصدق )هم مسلم نبود. زمان آن بود که اینها فخر می کنند به وجود او شنیدم که یک سگی را عینک زدند و به اسم آیت الله توی خیابانها می گردانند و من به آن آقا عرض کردم که این دیگر مخالفت با شخص نیست و اگر مانده بود سیلی را بر اسلام می زد. تفاله های آن جمعیت هستند که حالا قصاص را حکم ضروری اسلام را غیرانسانی می خوانند.»

حال باید از کسانی که این سنگ نگاره را تهیه کرده اند پرسید چرا باید جریانی را که خود را رسما سکولار، طرفدار سلطنت، طرفدار سرسخت آمریکا و خواهان حمایت آمریکا از این گروهک ( تقریبا تمامی اعضای این گروهگ قبل و بعد از انقلاب در آمریکا زندگی کرده و میکنند و حتی دکتر مصدق نیز در کودتای 28 مرداد چوب این خوش خیالی را خورد) معرفی میکند و به حکم امام خمینی(ره) و نص صریح قرآن مرتد هستند در سطح شهر تبلیغ شوند و از حامیان انقلاب شمرده شوند؟ به نظرم می رسد سازمانی که اقدام به نصب این سنگ نوشته کرده بدون نگاه به متن آن و به صورت «ویکی پدیایی» محتوای آن را استخراج کرده است؛ که این درحالی است که این محله قدیمی تهران یکی از مناطقی است که شهدای نام آوری دارد که اسمی از آنها آورده نشده.