تله تئوری‌بافی مشاوران غربی برای دولت

خبرنامه دانشجویان ایران: روز پنجشنبه ۲۸ آبان کمیته حقوق بشر مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامه ای درباره نقض حقوق بشر در ایران به پیشنهاد تعجب برانگیز عربستان را با 76 رای موافق، 55 رای مخالف و 68 رای ممتنع تصویب کرد. قطعنامه ای که «نگرانی عمیق» خود را از نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران ابراز کرد. آمریکا و رژیم صهیونیستی هم مانند همیشه از جمله کشورهایی بودند که به این قطعنامه ضد ایرانی رای موافق دادند.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این قطعنامه پیرو گزارشات "احمد شهید" گزارشگر سازمان در امور حقوق بشر ایران و دلالی کشوری مثل عربستان سعودی و منابع سوخته و غیر موثقی چون گروهک منافقین تهیه شده است. قطعنامه ای که با بررسی حواشی آن میتوان به نکاتی اشاره کرد:

1)    این گزارش با فشار رژیم سلطنتی سعودی تصویب شد. کشوری که از ابتدایی ترین الزامات عرفی یک نظام دموکراتیک هم بی خبر است. کشوری که دشمنی اش با ایران اظهر من الشمس است. ولی با این وضعیت بعضی مسئولان داخلی اصرار بر ماست مالی این شرایط و عادی نشان دادن روابط ما با این پادشاهی دارند. راس این جریان هاشمی رفسنجانی است که دولت اعتدال در ابتدای کار خود محبوبیت هاشمی نزد دیکتاتورها را فرصتی برای عادی سازی روابط میدانستند. هاشمی در مرداد 94 در مصاحبه ای اختصاصی با المانیتور با بیان آنکه «ایران ذاتا مسئله ای با عربستان سعودی و کشورهای عرب دیگر ندارد» به تعامل ایران و عربستان پس از جنگ 1980 تا 88 ایران-عراق باوجود حمایت ریاض از صدام حسین اشاره کرد. همچنین ظریف وزیر امور خارجه کشورمان درسفر به سه کشور جنوب خلیج فارس یعنی قطر، کویت و عمان سفر کرد بر تمایل ایران برای ارتباط و همکاری با عربستان سعودی تاکید کرد. حال آقایان باید جواب بدهند که اگر قرار است تمام تلاش هایشان در سیاست خارجی به اینگونه رفتار از طرف مقابل ختم شود چه جوابی برای ملت دارند؟ملتی که به قول آقایان ژنرال باید منتظر نتایج تغییر رفتار ایران در سیاست خارجی و تاثیرات مثبت آن باشند.

2)    از ایرادات دولتی ها به سیاست خارجی طراز انقلاب اسلامی این است که به جای روابط حسنه با کشورهای درجه یک جهان ( بخوانید کشورهای آمریکا و اروپای غربی) با یک مشت کشورهای عقب افتاده رابطه دارد. بررسی کشورهای مخالف این قطعنامه اما نشان میدهد که اتفاقا اکثر این کشورها موافق سیاست های جمهوری اسلامی ایران هستند. کشورهایی که تئوریسین های دولتی امثال سریع القلم آنها را جهان چهارمی میخواند. این اتفاق نشان دهنده این مطلب است که اگر دولت خود را از بند تئوری بافی های مشاوران غربی شده برهاند میتواند با بهره گیری سازمان هایی چون جنبش کشورهای عدم تعهد در اینگونه رای گیری ها اعمال قدرت کند.

3)    حسین جابر انصاری، سخنگو و رئیس مرکز دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای وزارت امور خارجه در خصوص قطعنامه حقوق بشری صادره از سوی کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد معتقد است: «ایران برای قطعنامه‌هایی که با انگیزه های سیاسی ارائه و تصویب آن نه بر اساس محتوا بلکه بر اساس جبهه‌بندی سیاسی کشورها و لابی‌های پنهان انجام می‌شود، ارزشی قائل نیست.» این سخن را بگذارید در کنار ادعاهای تبلیغاتی روحانی و دولت در روزهای مذاکرات هسته ایی مبنی بر اینکه کاغذ پاره خواندن قطعنامه های توسط دولت قبلی سبب این حجم عظیم! مشکلات در عرصه سیاست خارجی برای کشور شده است. سوال این است که دولت راستگویان چرا هروقت در تنگنا قرار میگیرد تمام ادعاهای خود را فراموش میکند و 180 درجه برخلاف آنها سخن میگوید؟ این نفاق در رفتار ناشی از بی ثمر بودن سیاست های دولت در عرصه سیاست خارجی و سایر عرصه های حکومتی است.

4)    این وضع را بگذارید در کنار اعلام عجز قشقاوی معاون حقوقی، کنسولی و امور ایرانیان وزارت امورخاجه از پیگیری پرونده فاجعه منا از طریق تشکیل کمیته حقیقت یاب. در فاجعه منا حدود ۷۰۰۰ زائر بیگناه بیت الله الحرام از جمله ۵۰۰ حاجی ایرانی، قربانی بی تدبیری عامدانه رژیم سعودی شدند و انتظار این بود که دستگاه دیپلماسی ایران با بهره گیری از پشتوانه حمایت مردم ایران و بسیاری دیگر از مسلمانان حقیقت طلب، این فاجعه را در سطحی بین المللی پیگیری حقوقی و سیاسی و تبیلغی کند اما وزارت امور خارجه رسماً پیش از ورود به چنین آوردگاهی، سپر از دست انداخته و حاضر نیست حتی موضوع را در محاکم بین المللی طرح کند و صرفاً خوش خیالانه منتظر است تا خود سعودی ها کاری بکنند!