در بحث فروپاشی سازمان تحریم، تعلیق تحریم ها تا هشت سال آینده و نه لغو فوری آنها و همچنین برگشت پذیری ساختار تحریم ها بعد از هشت سال در صورت شکایت یکی از کشورهای 1+5 ظرف 60 روز، تنها نتایج دولت از دوسال مذاکرات هسته ایی و امید دادن های بی مورد به مردم بود.
خبرنامه دانشجویان ایران: سعید درویشی// دو سال پیش در چنین روزهایی بود که بعد از امضای توافق ژنو 3 توسط ایران و گروه 1+5، حسن روحانی در نامه ای به رهبر معظم انقلاب ضمن تبریک این پیرزوی! بزرگ به دستاوردهای آن اشاره کرد.
دستاوردهایی که مقام معظم رهبری با جواب نامه و عبارت ماندگار "آنچه مرقوم اشته اید" موفقیت آنها را منوط به اجرا شدن واقعی دانستند و نه صرفاً ادعاهایی بر روی کاغذ با بررسی دقیق متن نامه روحانی دستاوردهای ادعایی را می توان به ترتیب زیر نام برد:
1- به رسمیت شناختهشدن حقوق هستهای ایران
2- حراست از دستاوردهای هستهای فرزندان این مرزوبوم
3- توقف روند تحریمهای ظالمانه
4- فروپاشی سازمان تحریم
5- درک قدرتهای بزرگ از شرایط برای احترام متقابل و مذاکره عزتمندانه
6- تثبیت رویکرد "برد-برد" در روابط بین الملل
به نظر میرسد با گذشت دوسال ازآن روز و ساعت بهتر بتوان میزان واقعی بودن این دستاوردها را سنجید.
1- در زمینه به رسمیت شناختهشدن حقوق هستهای ایران باید گفت که پس از دو سال مذاکره، ایران تنها غنیسازی محدود را به رسمیت شناخته است و البته حق بازفرآوری از ایران برای همیشه سلب شد. همچنین در قطعنامه 2231 محدودیت های فراوانی برای حقوق موشکی و دفاعی ایران نیز ترتیب داده شده است.
2- جمع آوری هزاران سانتریفیوژ از فردو و نطنز، پرشدن قلب رآکتور اراک با بتن، خروج هزاران کیلو اورانیوم غنی شده از ایران، کاهش سطح غنی سازی به 67/3 درصد و به محاق رفتن بحث R&D را میتوان نتیجه تلاش های دولت برای حراست از دستاوردهای هستهای فرزندان این مرزوبوم دانست!
3- درباره توقف روند تحریمهای ظالمانه تنها میتوان به این یک بیت شعر حافظ بسنده کرد که میگوید" بسوخت حافظ و بویی به زلف یار نبرد / مگر دلالت این دولتش صبا بکند"
4- در بحث فروپاشی سازمان تحریم، تعلیق تحریم ها تا هشت سال آینده و نه لغو فوری آنها و همچنین برگشت پذیری ساختار تحریم ها بعد از هشت سال در صورت شکایت یکی از کشورهای 1+5 ظرف 60 روز، تنها نتایج دولت از دوسال مذاکرات هسته ایی و امید دادن های بی مورد به مردم بود.
5- تهدید های مکرر مقامات آمریکایی مبنی بر گزینه نظامی در مواجهه با ایران، افشای جاسوسی نظامی نظام مند در سال های اخیر و مقابله با حداکثر توان با سیاست های ایران در منطقه را یقینا نمیتوان نشانه هایی از درک قدرتهای بزرگ از شرایط برای احترام متقابل و مذاکره عزتمندانه دانست.
6- در زمینه رویکرد "برد-برد" هم می توان گفت آمریکا و غرب که برد. دولت محترم چه بردی از این توافق در زمینه خروج از رکود، تقویت تولید داخلی و اشتغال داشته است؟!
با گذشت دوسال ازآن روز تنها برجامی مانده است با 28 بند ابلاغی رهبر انقلاب که اجرای بی کم و کاست آن نیاز به مطالبه ی جدی دارد و آرزوهای بزرگ روحانی که تنها توانست مرقوم نماید و نه اجرا.