از اقتصاد مقاومتی تا سفر به پاریس

خبرنامه دانشجویان ایران: مهدی جنیدی جعفری*// رهبر معظم انقلاب در بخشی از پاسخ به نامه جناب آقای روحانی ریاست جمهوری اسلامی ایران در تاریخ 29 دی سال جاری فرمودند: "به همه‌ی مسئولان دولتی تذکر داده شود که حلّ مشکلات اقتصادی کشور در گرو تلاش بی‌وقفه و خردمندانه در همه‌ی بخش‌ها در جهت اقتصاد مقاومتی است و رفع تحریم‌ها به تنهائی برای گشایش در اقتصاد کشور و معیشت مردم کافی نیست."

این در حالی است که بنا به تعریف برخی از اقتصاد دانان از اقتصاد مقاومتی، این نوع اقتصاد معمولاً در رویارویی و تقابل با اقتصاد وابسته و مصرف کننده یک کشور قرارمی گیرد که منفعل نیست و در مقابل اهداف اقتصادی سلطه، ایستادگی نموده و سعی درتغییر ساختارهای اقتصادی موجود و بومی سازی آن بر اساس جهان بینی و اهداف دارد.

همچنین یکی از مهم ترین اهداف تحقق اقتصاد مقاومتی را می توان اولویت بندی شرکای تجاری ایران دانست، رئیس جمهوری با در نظر گرفتن غرب در گفتمان ارزشی خویش به فرانسه رفت. آن هم درست یک روز پس از آنکه فرانسه خواستار اعمال تحریم‌های جدید از سوی اتحادیه اروپایی علیه ایران شده بود! و ای کاش روحانی به جای هیئت صدنفره بازرگانان، تولیدکنندگان را همراه خود می‌برد.

تمایل رونق دادن به بخش بازرگانی و تجارت موجب شده که بخش اصلی و موتور محرک اقتصاد کشور که همانا تولید داخلی با تکیه بر اصول اقتصاد مقاومتی باشد، بیش از پیش مغفول بماند. بررسی‌ هیئت همراه در سفر روحانی به ایتالیا و فرانسه به خوبی نشان‌دهنده برنامه اقتصادی دولت در دوران پسابرجام است. در همین راستا در حالی که این اولین سفر خارجی حسن روحانی پس از آغاز اجرای توافق برجام است، انتظار می‌رفت که با حضور تعداد قابل توجهی از تولیدکنندگان داخلی در این سفرها در جهت مذاکره برای تأمین مواد اولیه و یافتن بازارهای فروش جدید در کشورهای دیگر همراه باشد اما با این حال صد نفر از بازرگانان و تجار در این سفر روحانی را دنبال می‌کنند.

اکنون وقت آن است که آن همه وعده زیبا و دلنشین، جامه عمل بپوشد و مردم بالاخره طعم شیرین «تدبیر» دولت تدبیر و امید را بچشند. در حالی که همه تلاش‌ها بر این است که به مردم القا شود همای سعادت بر شانه‌شان نشسته و ما با خرید هواپیما به دروازه‌های تمدن رسیدیم، بلومبرگ خبری داد مبنی بر اینکه « قرارداد ایران برای 12 فروند ‌ای 380 همراه با فروش سه فروند هواپیمای دوطبقه به شرکت هواپیمایی ژاپن، مایه شادمانی ایرباس شد؛» چرا که پس از سه سال نخستین خریدار خود را پیدا کرده است؛ این در حالی است که هنوز برخی از مهمترین و تاریخی‌ترین وعده‌های رئیس جمهور محترم مانند"دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند." در اذهان هموطنان رنگ نباخته است. از این دست شعار‌های زیبا و دلنشین، می‌توان فهرستی مفصلی ارائه کرد، اما آیا آنچه گفته شد عملیاتی هم شد!؟ اقتصاد غرب که به مدد نفت مفت ایران سرپاست، با پرداخت قطره چکانی پول‌های بلوکه شده، منت به سر ما می‌گذارد اما با غفلت و بی‌تدبیری دولتمردانمان، بلافاصله همان پول در جیب دیگر آنها قرار می‌گیرد!

قرارداد با پژو همان شرکتی که در میانه تحریم‌ها پای خود را روی پدال گاز نهاد و از ایران رفت؛ بسته شد؛ و خون جدیدی در رگ‌های پژو تزریق شده است. لبخند‌های مدیرعامل پژو در هنگام امضای تفاهمنامه همکاری با ایران‌خودرو این خوشحالی را به‌خوبی حکایت می‌کرد. در حالیکه تولید کنندگان ورشکسته و آسیب دیده داخلی از شرایط سخت کنونی، دائماً از کمبود نقدینگی می‌گویند و مقامات دولتی هم علت آن را نداشتن پول عنوان می‌کنند، هر عقل سلیمی حکم می‌کند که اگر پولی از پول‌های بلوکه شده ایران آزاد شود، بلافاصله در راه تولید و اشتغال بکار گرفته شود و با تزریق آن به بخش راکد اقتصاد، چرخ زنگ زده و به گل نشسته آن به حرکت در آید؛ اما ظاهراً همه چیز برعکس است و البته کسی در این میان نیست تا بپرسد که چرا سرمایه و ثروت ملی به جیب فرانسوی‌ها رفت؟ اکنون و با آنچه به اجمال بیان شد، نمی‌توان تردید کرد که تلاش دولت به ثمر نشسته و  رونق اقتصادی به اقتصاد بازگشته است،اما نه به اقتصاد بیمار و طبیب ناتوان ایران،که به اقتصاد نیازمند فرانسه!.

* مدرس دانشگاه