وزیر بهداشت خاطره چلوکباب و نوشابه را در هیئت دولت تعریف کند

خبرنامه دانشجویان ایران: هزینه های سنگین اجلاس ها و همایش ها و دیگر بودجه های جاری و اجرایی دولت به یکی از معظلات دولت یازدهم تبدیل شده است. هزینه هایی که سفرهای دور و نزدیک حسن روحانی و دیگر اعضای دولت دارند و از بیت المال پرداخت می شود حتی صدای نارضایتی چهره های اقتصادی نزدیک به دولت را در آورده است.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ اردیبهشت 93 بود که ماجرای ضیافت همسر رئیس جمهور در کاخ سعد آباد و حواشی آن باعث انتقاد هایی از حسن روحانی شد. سئوال اکثر قریب به اتفاق دانشجویان و مردم این بود که در روزهای رندگی سخت مردم پیش و پس از برجام نزدیکان و اعضای هیئت دولت چرا اقدام به برگزاری اینگونه جشن ها می کنند؟

در نزدیکترین اتفاق عجیب رسانه های ترک زیان در خصوص سفر رئیس جمهور به ترکیه نوشته بودند که هزینه هر شب قامت هتل محل استقرار رئیس جمهور در استامبول  شبی 100 هزار لیر یعنی 125 میلیون تومان بوده است.

اسراف های اینگونه که از بیت المال و بودجه عمومی خرج می شود نه تنها توجیهی ندارد بلکه به نظر با واکنش هایی حتی در دولت هم رو به رو شده است. برای نمونه حسن قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت در پست اینستاگرامی خود به مناسبت چهلمین روز درگذشت آیت الله واعظ طبسی نوشت: «دکتر حسن فیروز آبادی، رئیس فعلی ستاد کل نیروهای مسلح، در آن زمان عضو شورای مرکزی جهاد سازندگی و مسئول امور شهرستان‌های جهاد خراسان بود. یکی از طلبه‌های جوان هم به عنوان نماینده آیت الله طبسی در جهاد خراسان منصوب شده بود. قرار شد او همراه با حسن فیروزآبادی به چند شهر استان سفر و امور را بررسی کنند؛ سفری که پر ماجرا شد. ماجراهایی که باور آن برای جوانان امروز چندان ساده نیست؛ اما آن روزها و همچنان با گذشت بیش از سی سال هنوز بخشی از دغدغه‌ نیروهای مخلص انقلاب بوده و هست.

روزی در دفتر کارم در جهاد بودم؛ تلفن زنگ زد؛ آقای فیروزآبادی بود؛ از اسفراین تماس می‌گرفت. لب به شکایت گشود؛ آن هم از رفتار طلبه جوانی. از من خواست وقت ملاقاتی از آقای طبسی بگیرم و موضوع را با ایشان در میان بگذاریم. تلفن را که قطع کردم با آیت‌الله تماس گرفتم؛ موضوع را برایشان توضیح دادم و قرارمان شد ساعت ٩٠٥ روز بعد، در طبقه پنجم کمیته انقلاب اسلامی. فردای آن روز هنگام ورود به اتاق آیت‌الله، در کمال تعجب با طلبه جوان روبرو شدیم. یکی از صفات نیک مرحوم واعظ طبسی، آن بود که در هیچ مجلسی به هیچ فردی اجازه بدگویی و غیبت نمی‌داد. به همین دلیل گفته بود طرف مقابل هم بیاید تا حرف‌ها در حضور هر دو نفر بیان شود.

جلسه با شکوائیه آقای فیروزآبادی شروع شد. ایشان با حرارت و ‌ضمن اشاره به طلبه جوان گفت: با ایشان به چند شهر سر زدیم؛ به نیشابور که رسیدیم، گفت هوس (نارنجک) شیرینی خامه‌ای به زبان مشهدی، کرده‌ام؛ خریدیم و خورد. موقع ناهار در سبزوار، غذای جهاد را نپسندید. چلوکباب خواست، آن هم با نوشابه! البته دکتر فیروزآبادی حق داشت و این موضوع برای ما بسیار عجیب بود؛ اکثرا دانشجویانی حساس و آرمان‌خواه بودیم و حرکات طلبه جوان را هم سخت زیر نظر داشتیم. در جهاد با ۱۶ ساعت کار روزانه، ناهار ما اغلب نان و پنیری بود که شاید گاهی با هندوانه ای همراه می‌شد. عجیب‌تر آن‌که، طلبه جوان، شب هم در بجنورد محل جهاد را مناسب ندیده و اتاقی در یک مهمانخانه برای او گرفته بودند.

حرف‌های فیروزآبادی که به پایان رسید، سکوت بر جلسه چهار نفره ما حاکم شد. خودم هم در دلم می‌گفتم این طلبه دیگر به درد جهاد نمی‌خورد؛ راستش وقتی در نگاه آیت الله طبسی دیدم که ایشان هم چنین نظری دارند، خوشحال شدم. آیت‌الله اما چیزی نگفتند؛ سری تکان دادند و همه را مرخص کردند. چند روز بعد حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری که نماینده حضرت امام در جهاد سازندگی بودند، روحانی عزیز و محترمی را در جهاد خراسان منصوب کردند.

این خبر در تمام مراکز جهاد پیچید که به دلیل خوردن شیرینی خامه‌ای و چلوکباب، آن هم با نوشابه، و البته به دلیل هزینه از بیت‌المال، نماینده امام در جهاد خراسان عزل شد. آن طلبه جوان هم ظاهرا سال‌ها بعد به دلیل پاره‌ای تخلفات دیگر نه تنها در جهاد که در کسوت روحانیت نیز باقی نماند. نسل جوان ما باید از این زوایای گاه پنهان سال‌های نخست انقلاب اسلامی هم آگاه باشد و بداند هنوز هم افرادی از آن نسل در میان ما هستند که از فراموشی ارزش‌ها غصه می خورند و بر بعضی رفتارهای به ظاهر انقلابی، تأسف.»

شاید این مطلب وزیر بهداشت را به طور غیرر مستقیم واکنشی به ولخرجی های درون دولت دانست که می بایست آن ها را کنترل کرد، ولخرجی هایی که صدای سعید لیلاز اقتصاددان کارگزارانی نزدیک به دولت را درآورده و می گوید:« هنوز حجم زیادی ریخت و پاش در بودجه جاری دولت اتفاق می‌افتد که می‌تواند نیفتد اما دولت این بودجه‌ها را کاهش نمی‌دهد و روزی که دولت این بودجه‌ها را کم و هزینه‌های جاری و ریخت و پاش‌ها را صفر کند، می‌تواند به مردم پاسخ دهد که درآمدهای مالیاتی کجا می‌رود.»

البته شاید این رویه در دولت به دلیل سابقه و عادت به اینگونه کارها در سخت ترین شرایط کشور است. صادق خرازی در خصوص رفتار تجملی روحانی در اوج دوران جنگ تحمیلی می گوید:«یادم می‌آید اولین باری که میگو خوردم با اینکه من از خانواده متمولی بودم میگوهایی بود که روی دریای عمان در هنگام مانور با آقای هاشمی و روحانی خوردیم. عکس‌هایش هم هست. در حالی که من می‌دیدم که بچه‌های جنگ و فرماندهان سپاهی جنگ در‌‌ همان جلسات و ضیافت‌ها حضور داشتند اما نان و ماست می‌خوردند و امساک می‌کردند که خیلی درس‌آموز بود.»