به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این روزها با توجه به فضای سیاسی و اجتماعی کشور و طرح ادعاهایی از سوی جریان های مختلف سیاسی مبنی بر پیروی از خط امام(ره)، بازخوانی صحیفه امام خمینی(ره) از اهمیت فراوانی برخوردار است، چرا که اتفاقات روی داده در آن زمان بی شباهت به مسائل جاری کشور نیست.
امروز در صحیفه
زمان: ۱۴ اردیبهشت ۱۳۵۸ / ۷ جمادی الثانی ۱۳۹۹
مکان: قم، مدرسه فیضیه
موضوع: جایگاه شهادت در اسلام - نقش شهادت آقای مرتضی مطهری در استواری انقلاب
اسلامی
مناسبت: مراسم بزرگداشت شهادت آقای مرتضی مطهری
حضار: اقشار مختلف مردم
بسم الله الرحمن الرحیم
فلسفه شهادت دراسلام
یکی از فرقهای مکتب اسلام، مکتب توحید، با مکتبهای انحرافی، مکتبهای الحادی، این است که رجال این مکتب، شهادت را برای خودشان فوز عظیم می‌دانند: یَا لَیتَنِی کُنتُ مَعَهُم فَأَفُوزَ فَوزاً عظیماً. (بخشی از آیه ۷۳ سوره نساء: «ای کاش من نیز با آنها به جهاد رفته بودم و به کامیابی بزرگ دست می‌یافتم.») از شهادت استقبال می‌کنند، چون قائل هستند به اینکه، ما بعد این عالم طبیعت، عالمهای بالاتر و نورانیتر از این عالم است. مؤمن در این عالم در زندان است، و بعد از شهادت از زندان بیرون می‌رود. این یکی از فرقهایی است که بین مکتب ما، مکتب توحید، با سایر مکتبهاست.
جوانهای ما شهادت را طالبند. علمای متعهد ما برای شهادت پیشقدم می‌شوند. آنهایی که به خدا اعتقاد ندارند و به روز جزا، آنها باید بترسند از موت؛ آنها از شهادت باید بترسند. ما و شاگردان مکتب توحید از شهادت نمی هراسیم؛ نمی‌ترسیم. بیایند امتحان کنند؛ چنانکه امتحان کردند. و یکی از نکته‌هایی که موافق حدیث تحقق پیدا کرد، این است که در حدیث است که لَایَزَالُ یُؤیَّدُ هَذَا الدِّینُ بِالرَجُلِ الفاجر (همواره دین خدا به واسطه مردان فاجر، تأیید می‌گردد. کنز العمال ۱: ۱۷۰.) با مردهای فاجر - به اراده خدا - این دین ما تأیید می‌شود. محمدرضا مرد فاجر، خواهی نخواهی این دین به واسطه او تأیید شد؛ برای اینکه هرچه ظلم بیشتر باشد. و هرچه ستمکاری بیشتر باشد، دین عدل بیشتر تأیید می‌شود. ظالم با اعمال ظالمانه خودش دین عدل را تأیید می‌کند؛ و لایزال اینطور بوده است. فرعون با فرعونیت و طغیانش دین موسی را تأیید می‌کند، و ابوسفیان با طغیان، دین رسول اکرم را تأیید می‌کند؛ و محمدرضا با طغیان و عصیان و جور و ستم، دین اسلام را تأیید می‌کند. خدا همان طوری که از قشر متفکرین روحانی تأیید می‌شود ...، خدای تبارک و تعالی می‌فرماید که از قشرهای فاسد هم، از رجل فاجر هم، دین اسلام و دین خدا تأیید می‌شود؛ و آن به همین معناست که گفتم. نه تأیید می‌کند؛ تأیید «می‌شود»: لایزال یُؤَیَّدُ هذَاالدینُ بِالرَّجُلِ الْفاجِر.
بکُشید ما را؛ ملت ما بیدارتر می‌شود
این رجل فاجری که خون عزیز ما را به زمین ریخت، تأیید کرد دین خدا را. یعنی خدا دین خودش را به او تأیید کرد. با ریختن خون عزیز ما، تأیید شد انقلاب ما. این انقلاب باید زنده بماند، این نهضت باید زنده بماند، و زنده ماندنش به این خونریزیهاست. بریزید خونها را؛ زندگی ما دوام پیدا می‌کند. بکُشید ما را؛ ملت ما بیدارتر می‌شود. ما از مرگ نمی‌ترسیم؛ و شما هم از مرگ ما صرفه ندارید. دلیل عجز شماست که در سیاهی شب، متفکران ما را می‌کشید. برای اینکه منطق ندارید. اگر منطق داشتید که صحبت می‌کردید؛ مباحثه می‌کردید. لکن منطق ندارید، منطق شما ترور است! منطق اسلام ترور را باطل می‌داند. اسلام منطق دارد؛ لکن با ترور شخصیتهای بزرگ ما، شخصهای بزرگ ما، اسلام ما تأیید می‌شود.
شهادت مطهری و موج نوین در جهان اسلام
نهضت ما زنده شد. تمام اقشار ایران، باز زندگی از سر گرفت. اگر یک سستی، ضعفی پیدا کرده بود، زنده شد. اگر نبود شهادت این مرد بزرگ، و اگر مرده بود این مرد بزرگ در بستر خودش، این تأیید نمی‌شد؛ این موج برنمی خاست. الآن موجی در همه دنیا، همه دنیا، همه دنیایی که به اسلام علاقه دارند، این موج بلند شد. سایر کشورها هم؛ برادران من نترسید از موج.
آن که مردن پیش چشمش «تَهْلُکه» است نهی «لا تُلقوا» بگیرد او به دست
(مثنوی معنوی. اشاره به آیه ۱۹۵ سوره بقره: «وَ لا تُلْقُوا بِأیدیکُمْ إلی التَّهْلُکَةِ» به دست خود، خویش را به خطر نیفکنید.)
مردن تهلکه نیست؛ مردن حیات است. آن عالَم، حیات است؛ این عالم مرده است. از مردن نترسید، و نمی‌ترسیم. آنها باید بترسند که مردن را از بین رفتن می‌دانند؛ هلاک و فنا می‌دانند. چرا مسلمین از موت بترسند؟ چرا علما از موت بترسند؟ این مکتب باقی است؛ مکتب اسلام باقی است؛ این نهضت باقی است، تا این ریشه‌های گندیده هم زیر خاک بروند؛ تا این ریشه‌های گندیده هم قطع بشوند؛ تا این توطئه‌های ضعیف هم خنثی بشوند.
خداوند شما را تأیید کند. خداوند برادرهای ما را، خواهرهای ما را تأیید کند؛ که همه برای اسلام مفید هستید و همه نهضت را به پیش بردید. الآن هم همه با هم به پیش!
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
منبع: صحیفه امام خمینی - جلد ۷ - صفحات ۱۸۲ تا ۱۸۴
