حــقــوق بـشـر از مدل آمـریـکایی! +تصاویر

خبرنامه دانشجویان ایران: آمریکا بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان است؛ این خبر نباید برای بسیاری از رسانه ها و مردم جهان، شگفت انگیز و باور نکردنی به نظر برسد؛ اما قدرت پرده پوشی و پنهانکاری از نوع امریکایی آن تاکنون توانسته، اذهان بسیاری را نسبت به این واقعی ترین خبر در دنیای رسانه، بی باور و مردد سازد. اما با نگاهی نه چندان موشکافانه به  آمار اعدام و شکنجه در زندان ابوغریب و گوانتانامو و تجاوز به کشورهای افغانستان و پاکستان و عراق و ... تنها نمونه های کوچکی از نقض حقوق بشر امریکایی را نشان می دهد.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ ایالات متحده امریکا، پس از فروپاشی شوروی سابق (رقیب سنتی) و فروریختن دیوار برلین و پایان جنگ سرد، به رویکرد حقوق بشر به عنوان ابزاری برای توجیه جنایات پس از 11 سپتامبر و به بهانه ای برای تامین امنیت ملی امریکا تاخت و تاز بیشتر در کره زمین، به ویژه خاورمیانه توجه ویژه کرده است. پارادوکس موجود در سیاست خارجی و موارد گسترده تبعیض نژادی در داخل امریکا، این پرسش را مطرح می کند که چگونه این دولت می تواند دیگر حکومت ها را به رعایت حقوق بشر دعوت کند، در حالی که خود بیش از هر کشور دیگر، ناقض حقوق بشر است؟ کشوری که با حربه های نظامی گری، تبعیض نژادی، و رسانه ای، چالش های بسیاری را در کره زمین به وجود می آورد، چگونه منادی توسعه دموکراسی و احقاق حقوق بشر است؟

موارد نقض حقوق بشر در امریکا
دولت امریکا، علیرغم اینکه در گستره بین الملل، ژست دفاع از حقوق بشر را به خود می گیرد و جنگ های خانمان براندازی را در راستای استیفای حقوق بشر، به راه می اندازد، اما در پراگماتیست خود دچار تناقض گویی های فراوانی، در مورد حقوق بشر است.

نقض حقوق بشر از طرف دولت امریکا، فقط به جهان سوم و خاورمیانه منحصر نیست، بلکه حقوق فردی و اجتماعی افراد در داخل آن کشور نیز به چپاول می رود؛ تاریخچه نقض حقوق بشر در مورد سیاهان و سرخ پوستان، موضوعی انکارناپذیر است. سرکوب اعتراضات داخلی ضدجنگ در دولت فدرال جانسون و نیکسون، و حتی جورج بوش، از موارد بارز نقض حقوق بشر و نیز نقض آزادی های دموکراتیک است.

گرچه، بر شمردن همه موارد نقض حقوق بشر از سوی دولت امریکا، در یکصد سال اخیر، امری دشوار است، اما ذیلا به برخی از نمونه های بارز آن اشاره می‌کنیم:

نژادپرستی و نقض حقوق بشر
پدیده منحوس نژادپرستی، از مصادیق بارز بی اعتنایی آمریکایی‌ها به حقوق بشر، از آغاز به وجود آمدن این کشور و مهاجرت اروپایی های ماجراجو، به آن دیار است. قلع و قمع نابرابر سرخ پوستان بومی و زندگی مشقت بار بردگان و سیاهان، سند روشنی از رویکرد نژادپرستانه در میان امریکایی هاست.

سیاهان، پس از گذشت چند صد سال که ظاهرا از بردگی آزاد شده اند، هنوز هم از حقوق برابر با سفیدپوستان برخوردار نشده اند. اینکه بیش از یک سوم جمعیت گسترده امریکا را سیاه پوستان تشکیل می دهند، اما طبق آمارهای رسمی، فاصله طبقاتی و نژادی فراوانی با سفیدپوستان دارند.

متوسط درآمد سیاه پوستان، سالانه 56 درصد سفیدپوستان است. از طرفی نرخ بیکاری سیاه پوستان نیز دو برابر سفیدپوستان است . بسیاری از سیاهان شغل ثابت و دائمی ندارند و فاقد امنیت شغلی هستند.

سیستم قضایی و انتظامی امریکا نیز نسبت به سیاه پوستان بیدادگری می کند؛ امروزه درصد بالایی از زندانیان امریکا را سیاهان تشکیل می دهند. طبق مطالعاتی که از سال 1973 تا 1979 انجام گرفت، با بررسی 12000 مورد محکوم قضایی در ایالت جورجیا، معلوم شد که، اگر سیاه پوستی یک سفیدپوست را بکشد، 7/3 برابر بیشتر محتمل است که به اعدام محکوم شود.

نظامی گری و تضییع حقوق بشر
در سده بیستم، به ویژه پس از جنگ جهانی دوم و ضعیف شدن استعمار پیر، امریکا در جای جای گیتی، عرصه را بر جهانیان تنگ کرد . و در کشورهایی مانند کره، ویتنام، گرانادا، لبنان و جمهوری دومینیکن به تاخت و تاز پرداخت. براساس آمارهای دقیق و رسمی، امریکا پس از جنگ جهانی تا کنون 4 تریلیون دلار در امور به ظاهر «دفاعی»، اما در حقیقت جنگ و نظامی گری، هزینه کرده است . جالب است که این هزینه ها در پوشش تبلیغاتی مانند «دست یابی به صلح»، «امنیت جهانی» و «توسعه دموکراسی» انجام گرفته است؛ این در حالی است که امریکا در عمل، از بسیاری از دیکتاتورهای ضدتوده ای، نظیر چیانکایچک در چین، فرانکو در اسپانیا، سالاز در پرتغال، تورخیلیو در جمهوری دومینیکن و با تیستا در کوبا پشتیبانی کرده است.

پدیده نظامی گری در هر کشوری، هیچ گاه به دموکراسی و مردم سالاری مجال نمی دهد، لذا کشورهایی که «تا دندان مسلح اند»، نمی توانند کشورهای دموکراتیکی باشند و امریکا با فروش اسلحه به کشورهای فقیر جهان، آنها را به رقابت تسلیحاتی وادار می کند؛ هر چند معاملات تسلیحاتی به بهانه مبارزه با دشمن خارجی انجام می گیرد، اما امریکا در واقع حکومت های غیرمردمی را برای سرکوب جنبش های ملی تجهیز می کند.

فعالیت های اطلاعاتی امریکا و حقوق بشر
جامعه اطلاعاتی امریکا که شامل شورای امنیت ملی، اطلاعات مرکزی دفاعی، سازمان اطلاعات مرکزی، وزارت امور خارجه و وزارت دفاع بود، پس از جنگ جهانی دوم، در سال 1947 در زمان ترومن، با تمرکز آنها سازمان جاسوسی «سیا» به وجود آمد.

سازمان سیا یک تشکیلات مخوف پلیسی است که در اقصی نقاط جهان فعالیت دارد و تاریخ پنجاه و چند ساله آن، مملو از ترور، کودتا، تطمیع، تهدید، جنایت و آدم کشی است. سازمان سیا به بهانه حفظ منافع ملی امریکا، در سیاستگذاری تمامی سازمان های جهانی و امور داخلی سایر کشورها دخالت می کند . این سازمان هر چند 30 سال جوان تر از سازمان جاسوسی شوروی سابق (کا. گ. ب) بود، اما از آن سازمان پیشی گرفت.

اعضای سازمان سیا معمولا عضو واحد سیاسی سفارتخانه های امریکا هستند و به عنوان دیپلمات به کشورهای دیگر اعزام می شوند؛ سپس آرام آرام در احزاب سیاسی، انجمن ها، مجامع شهری، گروه های دانشجویی، اتحادیه های کارگری، وسایل ارتباط جمعی و مراکز اداری و نظامی نفوذ می کنند.

فعالیت رسانه ای و نقص حقوق بشر
در وادی علوم ارتباطات، کشور امریکا به «غول رسانه ها» معروف است و اغلب سازمان ها و مؤسسات خبرپراکنی در سطح جهان، تقریبا یا امریکایی هستند و یا تحت نفوذ امریکا قراردارند. خبرگزاری های پردامنه و گسترده دنیا عبارت است از: «رویتر» در انگلستان، «فرانس پرس» در فرانسه، و «آسوشیتدپرس» و «یونایتدپرس» در امریکا که همگی با هدایت صهیونیست ها در راستای تامین منافع امریکا و اسرائیل حرکت می کنند.

دو خبرگزاری اخیر، یعنی آسوشیتدپرس و یونایتدپرس که مقرشان در امریکاست، دارای وسیع ترین فعالیت در جهان هستند که سرمایه گزاران اصلی این دو، کارتل های صهیونیست امریکایی هستند.

 با توجه به گستردگی رسانه ای غرب به سرکردگی امریکا، به این نتیجه می رسیم که دولت امریکا به پشتوانه این اهرم های تبلیغاتی، می تواند اعمال خلاف حقوق بشر خود را مشروع جلوه دهد، حقایق را واژگون کند و حقوق بشر در هیاهوی تبلیغاتی به یغما برده شود.

بارها مشاهده شده است که آنچه خبرگزاری ها بر مردم جهان حقنه کرده اند، خلاف واقع بوده است؛ برای نمونه در سال 1363 خبرگزاری های پرآوازه دنیا، یعنی آسوشیتدپرس، رویتر، فرانس پرس، و یونایتدپرس 479 خبر در مورد جمهوری اسلامی مخابره کردند که از این تعداد 107 خبر منفی و 7 خبر مغرضانه بوده است.

نگاهی به گزارش سازمان عفو بین الملل پیرامون وضعیت حقوق بشر در آمریکا
بر اساس گزارش سازمان عفو بین الملل، آمریکا در میان 5 کشور ناقض حقوق بشر است. چین و عربستان سعودی کشورهایی هستند که به نقض آشکار حقوق بشر مشهورند اما ایالات متحده آمریکا از جمله کشورهای مدعی رعایت حقوق بشر است و علی رغم این ادعا، حتی آمار رسمی اعدام در این کشور بالاست.

آمریکا، کشوری که مدعی پیشبرد اهداف سازمان ملل متحد و رعایت حقوق انسانی است، هنوز به مهم‌ترین کنوانسیون‌های مرتبط با حقوق بشر نپیوسته و به بهانه‌های متعدد از الحاق به معاهدات حقوق بشری خودداری کرده است.

آمریکا تاکنون به عضویت کنوانسیون حقوق کودک، کنوانسیون حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، پروتکل اختیاری کنوانسیون منع شکنجه، کنوانسیون بین‌المللی حمایت از افراد در برابر ناپدید شدن اجباری، کنوانسیون رم در خصوص اساسنامه دیوان کیفر بین‌المللی، کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان و کنوانسیون حقوق بشر بین‌المللی درنیامده است.

همچنین براساس اعلام کمیسیون حقوق بشر، آمریکا در هیچ‌کدام از اسناد حقوق بشری منطقه‌ای عضو نشده است. در مواردی هم که در کنوانسیونی وارد شده، قراردادهای حقوق بشری این کشور در کنگره (مجلس) تصویب نمی‌شود.

آمریکا در کنوانسیون‌هایی مانند منع شکنجه، میثاق حقوقی، مدنی، سیاسی و بین‌المللی عضو نشده و اساسا آنها را قبول ندارد، در حالی که این کشور بیشترین ادعای رعایت حقوق بشر در جهان را دارد، اما در سطح جهان کمترین عضویت در نهادهای حقوق بشری را داراست.

در گزارش مانفرد نواک Manfred Nowak گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه شکنجه، مساله ی نقض حقوق بشر از سوی دولت آمریکا، "روندی نظام مند" توصیف شده است. نواک در گزارش خود، از نقض گسترده حقوق بشر در آمریکا ازجمله شکنجه زندانیان، خشونت پلیس، تبعیض نژادی و تضییع حقوق اقلیت ها به ویژه مسلمانان، ابراز نگرانی کرده است.

بر اساس آمار زندانیان ثبت شده، در آمریکا 2 میلیون و 200 هزار نفر در زندان به سر می برند و 750 هزار نفر زندانبان برای نگهبانی از آنان در این کشور وجود دارد.

در سال 2010 میلادی دادگاه های ایالات متحده آمریکا 110 حکم اعدام صادر کرده اند.

در آمریکا به دلیل وجود زندانهای مخفی و ثبت نشده، این شک وجود دارد که آمار دولتی بسیار کمتر از تعداد واقعی اعدام ها باشد.

البته گزارش حقوق بشر سازمان ملل، صرفا به تعداد اعدام ها توسط دستگاه های قضایی کشورها می نگرد و آمار کشتار مردم بی دفاع در جنگ ها را در بر نمی گیرد؛ وگرنه آمار 1 میلیون و 800 هزار کشته و 6 میلیون آواره در جنگ عراق به تنهایی برای بیان گوشه ای از پرونده حقوق بشر آمریکا کافی است.

برخی از بیانات مقام معظم رهبری درباره حقوق بشر آمریکایی
احتمال اهمیت یافتن موضوع حقوق بشر و اِعمال فشار بر ایران برای اعطای امتیازات فراهسته‌ای از سوی برخی قدرت‌های جهانی، دفاع از منافع مظلوم در راستای اصول سیاست خارجی اسلام و ضربه به منافع تمدنی غرب نظیر حقوق بشر از طریق تهاجم به مبانی نظری، می‌توانند مهم‌ترین دلایل برای اهمیت یافتن موضوع حقوق بشر در سخنرانی‌های رهبر انقلاب باشند.

- من تعجب می کنم آمریکایی ها خجالت نمی کشند اسم حقوق بشر را می آورند. هر کس دیگری در دنیا ادعا بکند طرفدار حقوق بشر است دولت مردان آمریکا نباید این ادعا را بکنند.

- «بنده عرض می‌کنم هر کس دیگرى [هم] ‌درباره‌ى حقوق بشر حرف بزند، آمریکایى‌ها حق ندارند درباره‌ى حقوق بشر حرف بزنند؛ [چون‌] دولت آمریکا بزرگ‌ترین نقض‌کننده‌ى حقوق بشر در دنیا است؛ نه [فقط] دیروز، [بلکه] همین امروز، همین حالا. این‌ها کسانى هستند که رژیم غاصب صهیونیستى به پشتوانه‌ى این‌ها و پشت‌گرمى این‌هاست که دارد این همه شرارت در این منطقه می‌کند.»(1)

- بنا بر نظر ایشان، «ما مدعى نظام ایالات متحده‌ى آمریکا و بسیارى از دولت‌هاى غربى هستیم، به ‌خاطر نقض حقوق بشرى که آن‌ها انجام می‌دهند. ما مدعى هستیم. ما از آن‌ها سؤال می‌کنیم. ما گریبان آن‌ها را می‌گیریم در پیشگاه دادگاه افکار عمومی دنیا و آن‌ها جوابى ندارند.»(2)

- گفتمان اسلامی، طرف‌دار عدالت است، طرف‌دار آزادی بشر است، طرف‌دار از بین رفتن زمینه‌های استکبار و استعمار است، طرف‌دار نابودی نظام سلطه در همه‌ی جهان است؛ یعنی در دنیا دو جناح سلطه‌گر و سلطه‌پذیر وجود نداشته باشد؛ این گفتمان نظام اسلامی است؛ این همان پرچمی است که دست شما است. نقطه‌ی مقابل آن، یک گفتمان ظالمانه، زورگویانه، متکبّرانه و خودخواهانه است از سوی قدرتهای انحصارطلب عالم، قدرتهای سلطه‌گر عالم که متّکی به بنگاه‌های اقتصادی بزرگ جهانند؛ همیشه‌ی دنیا بوده‌اند، امروز هم هستند؛ در گذشته با صراحت و وقاحت آشکار زبانی، حقیقت خودشان را نشان میدادند؛ امروز در پوششهای گوناگون الفاظ زیبا، مثل حقوق بشر، مثل عدم خشونت و امثال اینها، منافقانه و ریاکارانه کار خودشان را پیش می برند؛ امّا چشمان تیزبین ملّتها میتواند تشخیص بدهد؛ می تواند این دو گفتمان را در مقابل هم ببیند.(3)

- همچنین مقام معظم رهبری معتقدند: کتابی از “جیمی کارتر” رئیس جمهور پیشین آمریکا، [منتشر شده‌] به اسم “تقاضایی برای اقدام” که به موضوع نقض حقوق بشر و تجاوزات وحشتناک علیه زنان پرداخته. جیمی کارتر در این کتاب میگوید: هر ساله صدهزار دختر به‌عنوان برده در آمریکا فروخته می شود. جایی که صاحب یک روسپی‌خانه میتواند دختری را که معمولاً اهل آمریکای لاتین یا آفریقا است، با قیمتی برابر هزار دلار خریداری کند. وی همچنین به تجاوزات جنسی که در محوّطه‌های کالج‌ها رخ میدهد اشاره دارد؛ به جایی که از هر بیست‌وپنج مورد تنها یک مورد گزارش می شود. کارتر همچنین عنوان میکند که تنها یک درصد از متجاوزان جنسی در ارتش محاکمه میشود. انسان گریه‌اش می گیرد! از این قبیل در روزنامه‌ها زیاد می‌بینید، بنده هم زیاد می بینم؛ من هیچ‌وقت هم به اینها استناد نمیکنم، لکن خب اینها واقعیّتی است. جیمی کارتر هم بالاخره یک شخصیّت معروفی است و این هم کتاب او است. این چه وضعی است در دنیا؟ این چه‌جور تکریم زن است؟(4)

- پرونده‌ی آمریکا، پرونده‌ی رژیم صهیونیستی، پرونده‌ی همین چند قدرت که در مقابل جمهوری اسلامی قرار دارند، از لحاظ مسئله‌ی حقوق بشر و طرفداری از حقوق ملتها و حقوق انسانها، پرونده‌ی بسیار سیاهی است. شصت سال نسل‌کشی در فلسطین، نقض حقوق بشر نیست؟(5)

- نقض حقوق بشر در امریکا و به ‌‌وسیله ‌‌ی امریکایی ‌‌ها در دنیا از همه ی کشورها بیشتر است؛ اما مردم دنیا و همچنین ملت ایران و دولت ایران و نظام اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم می‌کنند؟(6)

برخی از اقدامات آمریکا پیش از انقلاب، علیه امنیت ملی ایران
- نقش مهم در طراحی و اجرای کودتای 28 مرداد 1332
- شهادت دانشجویان در 16 آذر 1332
- کشتار صدها تن از مردم در قیام خونین 15 خرداد 1342
- تحمیل قانون کاپیتولاسیون و تحقیر ملت ایران 1343
- طراحی کشتار دانشجویان و دانش آموزان در جلوی سر در دانشگاه تهران 13 آبان1357
و ...

برخی از اقدامات آمریکا پس از انقلاب، علیه امنیت ملی ایران
- پناه دادن به سران رژیم مخلوع
- تبدیل سفارت به لانه جاسوسی
- اعمال فشار اقتصادی پس از تسخیر لانه ی جاسوسی
- بلوکه کردن اموال ایران و آغاز تحریم ها
- حمله نظامی پنهانی به طبس
- معرفی ایران به عنوان بزرگترین مانع صلح در خاورمیانه
- کودتای نوژه
- تشویق صدام برای حمله به ایران
- ایران ستیزی در عرصه بین الملل
- ترور دانشمندان هسته ای ایران
- ایجاد فتنه 88
و...

پی نوشت:
1- دیدار با مردم قم (19 دی 1392)
2- دیدار با مردم قم (19 دی 1392)
3- بیانات مقام معظم رهبری بین دانش آموزان (30/2/1394)
4- سخنرانی بین مسئولان نظام، (30/01/1393)
5- در دیدار کارگزاران نظام، (3/5/1391)
6- در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی، (1/1/1384)