ممنوعیت تحصیل «دانشجومعلمان»، بازی دو سر باخت

خبرنامه دانشجویان ایران: ماجرای منع اجازه تحصیل دانشجومعلمان توسط وزارت آموزش و پرورش، سر و صدای بسیاری از معلمان را درآورده است.

به گزارش خبرنگار صنفی – آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ مسئولان آموزش و پرورش مدتی است که ادامه تحصیل برای معلمانی که همزمان با کار، تحصیل می‌کنند را ممنوع کرده است.

بر همین اساس دانشجویان مجبورند درس خود را تمام کنند و سپس استخدام شوند یا اینکه معلمانی که استخدام می‌شوند حق ادامه تحصیل ندارند!

دانشجویانی که بعضا نخبه و دارای عناوین و مقامات کشوری هستند، امکان ادامه تحصیل را تا 3 سال بعد از شروع خدمت خود را ندارند و معلوم نیست هدف آموزش و پرورش از تصویب چنین قانونی چیست؟

آموزش و پرورش یکی از نهادهای اموزشی مهم در بدنه اجرایی کشور محسوب می‌شود و به عقیده بسیاری از کارشناسان، تاثیرگذاری این نهاد آموزشی، به مراتب از وزارت علوم و زیر مجموعه‌های گسترده‌اش در امر آموز و پرورش، بیشتر است.

طبیعتا برای چنین نهاد مهم و تاثیرگذاری لزوم تربیت و بکارگیری نیروهای مفید و سالم در کنار تجربه و تخصص، از اوجب واجبات است؛ اما اجرایی شدن برخی دستورالعمل‌های عجیب مثل ممنوعیت تحصیل دانشجومعلمان که به تنهایی می‌تواند ذهن بسیاری از کارمندان این سازمان را به خود مشغول و حتی مغشوش کند، شرایط نامطلوبی را در مسیر آموزش و پرورش صحیح دانش‌آموزان و آینده‌سازان این کشور به وجود آورد.

امنیت شغلی و تحصیلی یکی از دستاوردهای کشور در سال‌های بعد از انقلاب بوده است اما برخی تصمیمات مانند ممنوعیت تحصیل دانشجومعلمان، می‌تواند موجی از ناامیدی در گرایش دانشجویان و جوانان به سیستم پرورشی کشور ایجاد کند.

نوجوانانی که برای آینده خود، مسیر حرکت در نهادهای آموزشی و پرورشی مثل مدارس را در نظر گرفته‌اند با چنین تصمیمی مجبور به تعویض مسیر تحصیل و شغلی خود می‌شوند و بعد از اعلام نتایج کنکور، تصمیم به تحصیل در رشته دیگری می‌گیرند.

دانشجویان پس از 3 سال وقفه و مشغولیت به کار معلمی، اجازه پیدا می‌کنند دوباره کنکور داده برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه شوند و این در حالی است که نه مطالب علمی پس از سه سال یادشان مانده و نه دیگر شوری ادامه تحصیل وجود دارد.

در کنار اینها، سختی کنکور و رقابت سخت برای کسب تحصیلات تکمیلی و احتمالا تشکیل خانواده و لزوم درآمد مکفی برای اداره امورات خانواده، دست به دست هم می‌دهد تا معلمان دیگر حتی فکر ادامه تحصیل را هم به سر خود راه ندهند.

کاهش کیفیت در آموزش مدارس، در آینده‌ای نچندان دور، دانشجویانی ضعیف را روانه دانشگاه‌ها می‌کند و به همین راحتی، شتاب رشد علمی که هیچ، شیب رشد علمی در کشور نیز کم می‌شود.

ناگفته نماند که ادامه تحصیل در رشته‌هایی که نیاز آموزش و پرورش است، برای دانشجومعلمان منعی ندارد.

یکی از همین دانشجو معلمان به خبرنگار صنفی – آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ گفت: وقتی دلیل را از مسئولین جویا می‌شویم ابتدا به مواد قانونی استناد می‌کنند که کارمندان را از تحصیل در ساعات کار منع کرده و یا مأموریت تحصیلی را منتفی دانسته است، اما بسیاری از همکاران محترم ما کارکنان تمام وقت سازمان نیستند و  ادامه تحصیلشان مواد قانونی مذکور را نقض نخواهد کرد؛ کار که به اینجا می رسد پاسخ مسئول محترم شفاف تر می‌شود: می‌خواهید دکتری بگیرید و از آموزش و پرورش خارج شوید؟! ما اجازه نمی‌دهیم.

وی که کارشناس ارشد مدیریت آموزشی است، تز ارشدش را در حوزه تعالی سازمانی به انجام رسانده و مدعی است که برای این موضوع راه حلی دارد.

این دانشجومعلم معتقد است که باید شرایطی شبیه هیئت علمی دانشگاهی برای فرهنگیان در نظر گرفته شود و چنانچه یک دانشجومعلم، شرایط و امتیازات را احراز کرد، حقوق هیئت علمی دریافت کند. این تصمیم دست کم دو موهبت برای سازمان آموزش و پرورش در پی خواهد داشت. اولا انگیزه‌ای برای ادامه تحصیل همکاران فرهنگی خواهد شد و ثانیا جلوی خروج منابع انسانی را از این سازمان کلیدی، خواهد گرفت و در مجموع موجب تعالی منابع انسانی در سازمان آموزش و پرورش خواهد شد.

هفته گذشته نعمت‌الله موسی‌پور معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه فرهنگیان گفته بود: با توجه به استعلامی که از مرکز برنامه‌ریزی آموزش و پرورش انجام شد دانشجو معلمان نمی‌توانند ادامه تحصیل دهند و ما هم مجاز نیستیم گواهی برای ادامه تحصیل این افراد صادر کنیم. (اینجـــــا)

باید منتظر ماند و دید که فرجام کار دانشجومعلمان چه می‌شود؟ آیا ممنوعیت تحصیل، آنها را از معلمی باز می‌دارد یا مجبور به ترک تحصیل می‌کند؟