استادانه استاد انتخاب کنید

خبرنامه دانشجویان ایران: سال تحصیلی جدید آغاز شده است و بعد از پشت سر گذاشتن تعطیلی‌های اخیر، دانشجویان رسما وارد فضای جدید کلاس و درسی شده‌اند.

به گزارش خبرنگار صنفی – آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یکی از ملزومات موفقیت در دوران دانشجویی و راحت گذراندن واحدها و دروس سبک و سنگین در طول مدت تحصیلی، شناخت کافی از اساتید است.

هر دانشجویی بعد از ورود به دانشگاه و گذشت یکی دو ترم از زمان تحصیلش، تقریبا تمام اساتیدی که قرار است طی مدت زمان تحصیلی با آنها واحد بردارد و درس بخواند را خواهد شناخت.

اما شناخت ظاهری از اساتید به درد دانشجو نمی‌خورد. دانشجویی که می‌خواهد حداقل یک ترم با استاد درس بخواند و امتحان بدهد، لازم است از روحیات استاد، قوانین وی برای حضور در کلاس، نحوه حضور و غیاب، کنش‌های رفتاری و مواردی از این دست، اطلاعات کافی داشته باشد.

شناخت کافی از روحیات اساتید می‌تواند دانشجو را در همان زمان انتخاب واحد به خوبی راهنمایی کرده و انتخاب بهتری از واحدها، کلاس‌های درسی و یا اساتید را به وی گوشزد کند.

بعضی از اساتید نسبت به حضور و غیاب دانشجویان، خیلی حساس هستند و به محض اینکه میزان غیبت‌های دانشجو از حد مجاز فراتر برود، حذفش می‌کنند و دیگر اجازه حضور در کلاس را به وی نمی‌دهند.

بعضی دیگر از اساتید کمی دل‌رحم تر هستند و در این موراد، در حد یک یا دو جلسه بیشتر با دانشجو راه می‌آیند اما در صورت تکرار غیبت‌ها، باز هم وی را حذف می‌کنند.

اساتیدی هم هستند که هرچند در ظاهر روی حضور و غیاب دانشجو حساس نشان می‌دهند اما بالاخره طوری با دانشجو راه می‌آیند که نه سیخ بسوزد و نه کباب؛ یعنی ممکن است دانشجو را حذف نکنند اما از ارفاق پایان ترم هم نسبت به این دانشجو خبری نیست.

ارائه تحقیق و پژوهش، یکی از راه‌هایی است که این روزها خیلی باب شده؛ دانشجویانی که غیبت‌شان از حد مجاز فراتر رفته است، غالبا بعد از مذاکره با استاد، به شرط ارائه یک تحقیق خوب و جامع که بعضا در حد و حدود یک پروژه استخوان‌دار باید تهیه و تنظیم شود، مجاز به شرکت در امتحان پایان ترم خواهند شد.

شیوه دیگری که بعضی از اساتید اجرا می‌کنند، عدم اهمیت به حضور و غیاب دانشجویان در کلاس‌های درس است. اما برای دانشجویانی که غیبت ندارند یا غیبت‌های آنها از حد مجاز فراتر نرفته است، امتیازات ویژه‌ای که عمده‌اش همان ارفاق در تصحیح برگه امتحانی است قائل می‌شوند.

بعضی از درس‌ها نیز آنقدر مهم است که دانشجویان اگر غیبت کنند، عملا از محتوای درس عقب می‌افتند و با خواندن جزوه هم چیزی عایدشان نمی‌شود. در این موارد باید حتی‌المقدور غیبت نکرد و یا حتما در جلسات مباحثه بعد از کلاس درسی شرکت کنید تا جبران مافات کنید.

اما رابطه بین استاد و دانشجو فقط منوط به حضور و غیاب نیست؛ نحوه سوال دادن استاد در امتحان، یکی دیگر از مواردی است که باید دانشجویان خوب بدانند. اینکه استاد مورد نظر معمولا از چه مباحثی سوال می‌دهد، تاکیدش بر تشریح است یا توضیح، دنبال محاسبات دانشجو است یا اینکه فقط کافش است بفهمد که دانشجو مطلب را گرفته است؛ اصلا امتحانات این استاد به صورت تشریحی است یا چهار گزینه‌ای؟

همه این‌ها روی هم رفته دلیل اصلی انتخاب واحدهای درسی با هر کدام از اساتید است؛ دانشجویان می‌توانند انتخاب کنند که فلان درس را با فلان استاد بردارند تا مسیرشان هموارتر شود.

البته در این میان، برخی از دروس هستند که سرقفلی دارند؛ یعنی همیشه توسط یک استاد خاص ارائه می‌شوند و اینجا دیگر مجبورید که خود را با شرایط آن استاد وفق دهید.

یکی دیگر از چیزهایی که می‌تواند مسیر شما را برای گذراندن یک واحد درسی هموارکند، شناخت کافی از ویژگی‌های رفتاری و اخلاقی استاد در کلاس درس است. مثلا بهتر است بدانید که استاد از مشارکت شما در امور درسی و پرسش و پاسخ‌های مکرر کلاسی که شاید در ظاهر کلافه کننده به نظر برسد، خوشش می‌آید یا نه!

بعضی از اساتید روی برخی از واحدهای درسی تمرکز و اشراف بالایی دارند و دوست دارند که دانشجویان ازآنها سوالات زیاد و مکرری بپرشند و آنها پاسخ دهند. این یکی از ترفندهایی است که می‌تواند نام و چهره شما را در ذهن استاد ذخیره کند و در هنگام تصحیح برگه و درج نمره پایانی به مشا کمک شایانی کند.

برخی دیگر از اساتید عادت دارند که در ابتدای هر جلسه از دانشجویان، درس جلسه قبل را سوال کنند یا کوئیز بگیرند. اشراف به محتوایی که جلسه گذشته ارائه شده است نیز می‌تواند در این مورد، همان مزیت قبلی را برای دانشجو در ذهن استاد ایجاد کند.

اما برخی از اساتید هم برعکس اصلا دوست ندارند که در هنگام تدریس‌شان، دانشجو حرفی بزند و یا سوالی کند؛ بر همین اساس کنجکاوی بیش از حد دانجو در این بخش می‌تواند برایش دردسرساز شود.

یکی از مهمترین موارد درتعامل بین استاد دانشجو، تاخیر است. بعضی ازاساتید روی تاخیر دانشجویان بسیار حساس هستند تا جایی که بعد از ورود خودشان به کلاس کسی را راه نمی‌دهند.

بعضی دیگر همین حساسیت را دارند اما اجازه ورود دانشجو به کلاس را می‌دهند. با این تفاوت که برایش حاضری نمی‌زنند و انگار آن جلسه را غایب بوده است.

اساتیدی هم هستند که این حساسیت را در نمره پایان ترم نشان می‌دهند و دانشجویانی زیاد تاخیر می‌کنند را هنگام امتحان پایان ترم حسابی تنبیه می‌کنند. از همین رو خیلی از دانشجویان بعد از اینکه باتاخیر به دانشگاه می‌رسند، به این نتیجه می‌رسند که سر کلاس نروند و یک جلسه غیبت بخورند، چون خیلی بهتر از تاخیرشان در ذهن استاد ذخیره خواهد شد.

بعضی هم هماهنطور که به غیبت کاری ندارند، به تاخیر دانشجویان نیز بی تفاوتند و برایشان مهم نیست که دانشجویی زود بیاید و زود برود.

در این میان، زمان حضور و غیاب کردن استاد نیز مهم است. بعضی از اساتید، ابتدای جلسه حضور و غیاب را انجام می‌دهند، برخی دیگر ولی آخر جلسه حضور و غیاب می‌کنند.

با این شرایط اما چیزی که مهم است، انتخاب به موقع واحدها و طی کردن منظم آنهاست. هرچند که انتخاب استاد مناسب در زمان انتخاب واحد مهم است اما باید همه چیز را در کنار هم در نظر گرفت و انتخاب کرد تا ترم‌های بعدی مخصوصا یکی دو ترم پایانی، به مشکل کمبور سنوات و واحدهای پیش‌نیاز و ارئه شدن یا نشدن واحدها و حتی معرفی به استاد، گرفتار نشوید.