صندوق ذخیره‌ی فرهنگیان یا جیب مفسدان اقتصادی؟!

خبرنامه دانشجویان ایران: سعید توانا راد*// تغییرات اخیر کابینه‌ی دولت یازدهم، فارغ از این که حل کننده‌ی مشکلات حقیقی مردم که شامل ناعدالتی، شکاف طبقاتی، فقر و حاشیه نشینی، بیکاری و صدها معضل کلان اجتماعی و سیاسی دیگر نیست، حدّاقل در یک مورد جای پرسش دارد: چرا رئیس جمهور محترم نگذاشتند وزیر آموزش و پرورش در مجلس مورد استیضاح واقع شود و حقیقت اختلاس کلان صندوق ذخیره‌ی فرهنگیان بر نمایندگان ملّت و به طریق اولی، افکار عمومی روشن شود؟ مگر این صندوق برای کمک به قشر زحمت‌کش و مؤمن فرهنگی و متصدّیان امور آموزش فرزندان این مرز و بوم تأسیس نشده بود؟

معلّمانی که از جان و دل برای پیشرفت این مردم و کشور مایه می‌گذارند. بزرگ‌مردان و زنانی که سرمایه‌های واقعی این مردم هستند و نسل آینده را تربیت می‌کنند و هرگز حقوق نجومی نگرفته‌اند.

فریاد عدالتخواهی و ظلم‌ستیزی از سینه‌های گرم اینان خارج شده و بر الواح پاک فرزندان این ملّت نشسته که امروز ما طعم خوش آزادگی، استقلال و آرامش را می‌چشیم. قشری که در روستاها و شهرهای دور و نزدیک قلم و زبانشان در خدمت اسلام و مسلمین است، امروز شاهد آن هستند که عدّه‌ای تازه به دوران رسیده، هشت هزار میلیارد تومان از حقوق مسلّم آنان را به راحتی بالا می‌کشند و گردن فرازی می‌کنند و مسئولان محترم دولت تدبیر و امید با استعفای اجباری! از پاسخگویی فرار می‌کنند...

جالب است بدانید که طبق آمار، تعداد معلّمان و کارکنان آموزش و پرورش تقریباً یک میلیون نفر است که اگر مبلغ اختلاس صندوق ذخیره‌ی فرهنگیان را بر آن تقسیم کنیم، به عدد هشت میلیون می‌رسیم. این به آن معناست که از هر معلّم مبلغ هشت میلیون تومان دزدیده شده است! در شرایطی که تیم اقتصادی دولت با دو دست بر سر خود می‌کوبید و به زعم خودشان برای پرداخت یارانه‌ها عزا می‌گرفت، یکی از دوستان تیم راستگویان، از جیب هر معلّم فداکار هشت میلیون تومن پول برمی‌داشت!

این استعفای معنادار(بخوانید عزل بی سر و صدا) و پیشنهادات جدید دولت برای جایگاه‌های خالی شده، بعضاً وکیل الدّوله‌ها را نیز به اعتراض وا داشته است. امروز امّا افکار عمومی خواستار پاسخ هستند. مردم بیش از آن چه جریان اشرافیّت افراطی نفوذ کرده در مسئولین می‌پندارند، می‌فهمند. امروز چشم مردمان ما رو به برخی حقایق باز شده است. آنان که با ادّعای مبارزه با فساد و فریاد احقاق حقوق ملّت و ایجاد چند میلیون شغل برای جوانان میهن سر کار آمدند، امروز امّا خودشان یکی از بزرگترین فسادهای مالی تاریخ دولت‌ها را رقم زدند! آنان که دم از اخلاق‌مداری می‌زدند، امروز در منجلاب فرار از پاسخگویی در پیشگاه ملّت و قرآن غرق شده‌اند و وزیران فرهنگی، آموزشی و ورزشی را برای رد گم کنی و دادن آدرس غلط، از میدان به در می‌کنند.

نمایندگان واقعی مردم در مجلس شورای ایلامی بدانند که امروز موقع سکوت نیست. فردا باید در برابر خون شهدا و عرق جبین پدران و مادران فرهنگی وطن پاسخگو باشید. هوشیار باشید و تا روشن شدن حقایق این فساد مالی بزرگ تا آخرین لحظه تلاش کنید. جنبش‌ها و تشکّل‌های فرهنگی و دانشجویی هم می‌توانند سهم بسزایی در مبارزه با این فساد و روشنگری برای مردم در جهت مبارزه با آن و جلوگیری از به حاشیه راندن این فساد توسّط جریان رسانه‌ای غربگرا در روزهای پیش رو داشته باشند.

امروز بر ما روشن شده که دولت در فضایی قرار گرفته که کارنامه‌ی عملکردی بسیار ضعیفی دارد و می‌داند که این فساد عظیم آخرین ضربه را بر پیکره‌ی آن خواهد زد و صدای شکستن کلید دروغین حلّ مشکلات اقتصادی در گوش مردم خواهد پیچید لذا منحرف کردن اذهان عمومی از مسائل اصلی و معطوف کردن آن به کنسرت و باغ گلابی(!) و... در دستور کار تیم رسانه‌ای دولت قرار گرفته است. ناکارآمدی سیاست‌های کلان دولت در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی وجدان‌های بیدار را به درد آورده و تحقّق نیافتن وعده‌های دکتر روحانی در پسابرجام و تمدید مکرّر زمان بازدهی و شکوفایی اقتصادی که قرار بود از برجام و سازش با غرب حاصل شود، مردم را به هوش آورده است.

با گذشت مدّت فراوان از قول برخورد با حقوق‌های نجومی، امروز دولت در پیشگاه ملّت سرافکنده و ناکارآمد جلوه کرده است. فسادهای کلان اقتصادی، رانت برادر رئیس جمهور و حضور غیرقانونی وی در دانشگاه شهید بهشتی، ناکارآمدی دیپلماتیک دولت در حوزه‌ی سیاست خارجی و شکستن خطوط قرمز مردم، تنزّل رتبه‌ی پاسپورت ایرانی در جهان، افشای اطّلاعات محرمانه‌ی مذاکرات هسته‌ای توسّط رسانه‌های رژیم صهیونیستی، بالاتر رفتن ضریب جینی و عمیق‌تر شدن شکاف طبقاتی در جامعه، شکست تئور یسازش و تسلیم در برابر خواسته‌های غرب، عدم توانمندی در مهار توحّش عربستان سعودی نسبت به هموطنانمان و ذلّت در برابر وحشی‌گری‌های این رژیم جنایتکار و وابسته، توهین به مقدّسات و شکستن حریم اخلاق در حوزه‌های فرهنگی و در آخر هم بزرگترین فساد مالی در صندوق ذخیره‌ی فرهنگیان، از جمله دلایلی است که دولت را در زمینه‌های مختلف ناکارآمد و دچار خطای راهبردی معرّفی می‌کند. امّا راهکار نهایی چیزی نیست جز روشنگری و تبیین مبانی گفتمانی که بر عدالت، مبارزه با فساد، نگاه درونزا به پیشرفت، اعتماد به جوانان انقلابی، نخبگان علمی و شایسته سالاری به معنای واقعی مبتنی باشد که در آن مبنای افتراق شایسته از غیرشایسته، روابط خانوادگی و قبیله‌ای نباشد!

* دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی(ره) تهران