خود آقا هم که جدای از بیان گرم و صمیمی (خصوصا در دیدار با جوانان و دانشجویان) باقبای معمولی که چندین سال است در دیدار های مختلف با آن حاضر می شوند، فضای ساده و درعین حال جذاب حسینیه را تکمیل می کرد و تداعی کننده سیره حکومت امیر مومنان علی_علیه السلام_بود. در آنجا آنچه باعث جذابیت هرچه بیشتر فضا گشته تلفیق دو عنصر بزرگی و عظمت و در عین حال سادگی و بی پیرایگی است، در آن فضا و بادیدن آن صحنه ها در ذهنم یادآوری می کردم خاطرات بازدید از کاخ های دوران پهلوی و قاجار را، با آن همه زرق و برق و کنگره های عظیم، لباس های نظامی پر از نشان و ستاره، در آنجا انسانی ضعیف النفس خود را وصله ی عظمت ظاهری لباس و در و دیوار می کرد اما در این جاروح با عظمت انسانی بزرگ است که هر آنچه وصله ی او می شود(به او نسبت داده می شود) را بزرگ می کند.
ای کاش مسئولین نیز این سیره ی آقارا الگوی خود قرار می دادند. چه بسااگر این اتفاق می افتاد و مسئولین محترمی که پشت تریبون به صورت طوطی وار بیانات ایشان را تکرار می کنند و مدعی ولایت مداری هستند و از تهاجم فرهنگی، اقتصاد مقاومتی، اصلاح الگوی مصرف، سبک زندگی و سایر واژه های مشابه که از دهان بزرگواران نمی افتد سخن می رانند، در ترویج فرهنگ سادگی و بزرگواری در جامعه پیشتاز بودند و خود در این عرصه السابقون بودند و مسابقه ی دنیا پرستی نمی گذاشتند طبق روایت"الناس علی دین ملوکهم"بین مردم به این صورت روحیه ی دنیاپرستی و تنوع طلبی و...(که اصلی ترین حربه ی تمدن غرب برای تهاجم فرهنگی به سایر ملت ها و نابودی فرهنگ های بومی بوده و هست) و احساس ضعف و عقب ماندگی در زندگی مادی نبود.و بدون صرف وقت و بخشنامه و هزینه های کلان در جهت کار های فرهنگی کم اثر (یا بعضا بی اثر) هم می شد آثار و برکات بیشتری را در ترویج سبک زندگی اسلامی،اقتصاد مقاومتی و.... درجامعه دید.
* دانشجوی دانشگاه خوارزمی