به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران به نقل از دانشجو، مراسم سخنرانی مهرداد بذرپاش، عضو هیات رئیسه دوره نهم مجلس شورای اسلامی، بیست و دوم آذرماه ساعت ۱۰ تا ۱۲ با موضوع «آرمان خواهی و عدالت طلبی»در سالن اجتماعات پژوهشکده آینده پژوهشی در دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) برگزار شد.
مهرداد بذرپاش در شروع مراسم پس از قدردانی از مسئولین دانشگاه امام خمینی (ره) و دست اندرکاران برگزاری مراسم و تبریک ولادت پیامبر اکرم (ص) به بررسی روند تشکل های دانشجویی پرداخت.
عضو هیات رئیسه مجلس نهم گفت: شروع حرکت جدی فعالیت ها و جریان های دانشجویی از سال ۱۳۳۲ و ملی شدن صنعت نفت و شهادت سه نفر از دانشجویان بود که این حوادث سبب نامگذاری آن روز به عنوان روز دانشجو شد. بعضی ها سعی دارند که روند جریانات دانشجویی را به سمت و سوی دیگری ببرند. یکی از ضعف های جریانات پافشار بر ضد استکبار کم کاری آنان در حوزه اجتماعی است. امروزه تنها فعالیت های درست سیاسی کافی نیست؛ بلکه در کنار آن باید فعالیت های فرهنگی و اجتماعی نیز صورت گیرد.
وی افزود: یکی از اصلی ترین آرمان های حرکت در مسیر الهی خدمت به مردم است. دادن آدرس اشتباه به جریانات دانشجویی از زمان مصدق آغاز شد که در نهایت خود مصدق را از دور سیاست خارج کرد. در نهایت همان هایی که برای این مسیر جان می دادند در کودتا برای مصدق حتی یک شعار هم ندادند. برجام یکی از آن آدرس های اشتباه است که امروزه به جریانات دانشجویی داده می شود. از مانند برجام ها بسیار بر ملت ایران گذشته است مانند فتنه ۸۸ و ۷۸ و حوادث ابتدای انقلاب. اما آیا فراموشی برجام درست است؟
بذرپاش در ادامه با بیان نقاط قوت کشور ایران تصریح کرد: از جمله نقاط قوت ایران ایستادگی مردم آن است. ظرفیت های اجتماعی مردم ایران دارای یک آستانه تحمل است. بعضی از موارد و اتفاقات باعث سرافکندگی مردم شده است در حالی که بعضی دیگر موجب سرافرازی ملت ایران گشته است. از جمله مواردی که موجب افتخار مردم ایران شده است رشد علمی ایران است. مثل پیشرفت های ما در زمینه انرژی هسته ای و قدرت موشکی.
عضو هیات رئیسه دوره نهم مجلس شورای اسلامی با اشاره به نقش اقتدار کشور در بازدارندگی نظامی گفت: به دلیل همین اقتدار است که نمی توانند به کشور ما حمله نظامی کنند؛ اما در عوض با ایجاد جریانات مخالف و درگیری های داخلی دوگانگی ایجاد شده است. مثلاً در زمینه برجام دوگانگی انرژی هسته ای و معیشت بود.
