به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ مجید دوران خردسالی را در دامان پرمهر مادری علویه، با تقوا و متدین و در سایه پدری دلسوز و مهربان و پایبند به آداب و اصول اسلامی سپری نمود. با توجه به آثار نبوغی که از خردسالی در او مشاهده می شد همانند خواهر و برادران خود خواندن، نوشتن و قرائت قرآن را پیش از رفتن به دبستان در نزد پدر فرا گرفت.
تحصیلات
در ورود به دبستان با توجه به امتحاناتی که از او نمودند، شایستگی او در ارتقاع به کلاس‌های بالاتر مورد تایید قرار گرفت ولی کمی سن مانع این کار بود لذا در هفت سالگی در کلاس دوم دبستان به تحصیل پرداخت. تحصیلات ابتدایی را در دبستان پرورش و متوسطه را در دبیرستان صائب اصفهان با معدل ۱۹.۹۷ در رشته ریاضی به پایان برد.
مجید در دوران تحصیل از شاگردان ممتاز بود به گونه ای که مرتب مورد تشویق اولیای دبستان و سپس دبیرستان قرار می‌گرفت و به اخذ جوایزی چون قرآن مجید و کتاب شب‌های پیشاور و امثال اینها نایل شد. او از هوش و ذکاوت خود در پیش برد اهداف اسلامی استفاده می‌کرد. در دبیرستان صائب به عنوان مسئول کتابخانه و منشی انجمن اسلامی دبیرستان که خود در تشکیل آن کوشیده بود فعالیت می‌کرد.
مجید از همان خردسالی دریافت که بزرگترین علت بدبختی مسلمانان پراکندگی آنهاست که این پدیده از هدایای شوم استعمارگران و در راستای تحقق تز "تفرقه بینداز و حکومت کن" آنان است و تنها راه رهایی را در اعتصام به حبل الله می‌دانست. لذا در تجمع و تشکل و سازمان دهی دانش‌آموزان و حتی دبیران نقش به سزایی داشت و توانست خواست خود را از طریق تجمع آنها در اعیاد، سوگواری‌های مذهبی، بازدید از بیمارستان‌ها و یتیم خانه‌ها، عملی نماید و از این رهگذر به نابسامانی‌ها و دردهای اجتماع آشنایی هر چه بیشتری حاصل نمود.
در پرتو این آگاهی ها به افشای برنامه های استعماری رژیم دست نشانده پهلوی از یک سو و اشاعه هرچه بیشتر دین مبین اسلام در بین دانش آموزان از سوی دیگر پرداخت. دکتر صلواتیاز مجید چنین یاد کرده است: " ... ما سعی داشتیم افراد مؤمن و با تقوایی تربیت کنیم و بهترین روش ما این بود که از سنین کودکی این کار را آغاز کنیم از جمله با مرحوم شهید مجید شریف واقفی که در دبیرستان تحصیل می کرد آشنا شدیم و از او دعوت کردیم که در مجامع و مجالس ما شرکت کند و یک جلسه پنهانی از بچه‌ها و افراد و دانش آموزان با استعداد و فعال آن دبیرستان تشکیل دادیم. ما تعلیمات اسلامی خود را با برنامه‌های ایدئولوژی خودمان در آن جلسه آغاز کردیم و تمام افراد آن جلسه از جمله مرحوم شریف واقفی از کسانی بودند که برداشت خیلی خیلی خوبی از این تعلیمات داشته و سازندگی ما روی آنها فوق العاده مؤثر بود. به طوری که در زمانی کمتر از یک سال ما حتّی مجید را به جلسات کارگرها یا به جلسات بازاری‌ها برای سخنرانی و بحث می‌فرستادیم و با آنکه آن وقت جثه کوچکی داشت تحسین همگان را برانگیخته بود. استعداد فوق العاده‌اش، برداشت عالی، زیرکی‌اش و از همه مهم تر تقوی و خلوصی که در این جوان بود همه را به شگفتی واداشته بود."
ورود به دانشگاه صنعتی تهران:(که بعدها دانشگاه صنعتی شریف نام گرفت)
مجید پس از پایان دوره دبیرستان، در سال ۱۳۴۵ برای ادامه تحصیل در کنکور ورودی دانشکده فنی دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی تهران که تازه کار خود را آغاز کرده بود و دانشکده نفت آبادان شرکت کرد که در هر سه رتبه های اول یا دوم را کسب کرد. گرچه تمایلی به تحصیل در دانشکده نفت داشت و در کنکور کتبی رتبه دوم را به دست آورده بود ولی در امتحان شفاهی او را مردود اعلام کردند. در مذاکره حضوری که به اتفاق مجید با رئیس وقت کارگزینی شرکت نفت داشتیم مجید بر مردود شدنش شدیداً اعتراض کرد و علت آن را جویا شد پاسخ داد دانشجویان دانشکده نفت کسانی هستند که از مقام های بالای کشور و حتی مدیران شرکت نفت درباره آنها سفارش شده است و ما مجری دستور می باشیم و چون در امتحان کتبی نمی توانیم تغییر بدهیم به ناچار در امتحان شفاهی خواست خود را اعمال می کنیم. درباره مجید شریف واقفی هم به ناچار همین رویه را اجرا کرده ایم. مجید با برافروختگی در حالی که اتاق مورد بحث را ترک می کردیم به رییس کارگزینی گفت دانشکده نفت هم ارزانی شما و نورچشمی ها باشد. گفتند تبعیض، ولی تا این حد؟ پس از این رویداد مجید تصمیم گرفت در دانشکده صنعتی تهران در رشته برق ادامه تحصیل دهد.
"پیش از انقلاب این دانشگاه به نام دانشگاه صنعتی آریامهر نامیده می‌شد ولی پس از انقلاب آنرا به نام شهید مجید نامگذاری کردند و دانشگاه صنعتی شریف واقفی نامیده شد که به اختصار دانشگاه صنعتی شریف گفته می‌شود".
اقدامات ِ دانشگاهی
مجید در دانشگاه با محیط گسترده تری روبرو شد و فعالیتهای پیشین خود یعنی فعالیتهای مذهبی و اجتماعی خود را با تشکیل انجمن اسلامی، برپایی مجالس سخنرانی و دعوت از سخنرانان، تأسیس کتابخانه دانشگاه، که چند مرتبه مورد هجوم قرار گرفت، ترتیب گردش های علمی به کمک هم فکران خود، آغاز کرد و با توجه به نبوغ ذاتی خود، زمانی چند از ورود او به دانشگاه سپری نشده بود که خود از سخنرانان چیره دست گردید و در جلسات متشکله به ایراد سخنرانی های مهیج می پرداخت، به گونه ای که در مجمع دانشگاهیان چون شاخصی نمودار گردید و همگان احترام ویژه ای برای او قایل بودند و از این رهگذر نیز توانست دوستان صمیمی بسیاری برای خود فراهم آورد و بدین ترتیب مجید و همکارانش یک دانشگاه را زیر نفوذ معنوی خود قرار دادند .
سخنرانی در دانشگاه
متن سخنرانی های به جای مانده از مجید خود گویای پر محتوایی، شیوایی، گیرایی و رسا بودن گفتار او است، مجید سخنرانی های خود را بیشتر با قطعه شعری مناسب آغاز می نمود. این امر در جذب مستمعین او بسیار موثر واقع می شد. در ضمن در هر یک از سخنرانی ها سعی بر آن داشت که گوشه ای از معایب و مفاسد اجتماع را برملا سازد و حضار را در زمینه را در زمینه چاره اندیشی و رفع آنها به تفکر وادار سازد.
وضعیت تحصیلی
وضع تحصیلی مجید در دانشگاه نیز در سطح ممتازی قرار داشت. اظهار نظر مسئولین دانشگاه در ذیل نمرات دانشگاهی او "وضع تحصیلی ایشان بسیار خوب است و آتیه درخشانی برای ایشان پیش بینی می‌شود" خود گویای صِحّت این مدعاست. ضمناً در اواخر دوران تحصیل در دانشگاه، سازمان شناسایی برجستگان و خدمتگزاران جامعه ایرانی نیز از او دعوت به همکاری نمود.
عضویت در سازمان مجاهدین
با توجه به شناخت صحیحی که مجید در اثر کسب تجربیات تلخ دوران تحصیل از رویدادهای زمان پیدا کرده بود، این باور برایش حاصل گردید که تحصیل تنها کافی نیست زیرا شیوع فساد در جامعه به حدی رسیده بود که تمام مواهب انسانی را به کام خود فرو می کشید و فرد را به صورت مهره ای در خدمت ظلم و بی عدالتی در می آورد. لذا ضرورت مبارزه را در تمام ابعاد احساس می نمود به گونه ای که حق مبارزه مسلحانه بارژیم فاسد را نیز لازم می شمرد. این اعتقاد موجب آن گردید که در اواخر سال ۱۳۴۷ شمسی در سخت ترین شرایط عضوگیری به عضویت سازمان مجاهدین خلق آن زمان درآمد.
در تیرماه سال ۱۳۴۹ مجید تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی برق به پایان رسانید و دوران خدمت نظام وظیفه عمومی را شروع و پس از طی دوره آموزشی، خدمت ضمن کار را در سال ۱۳۵۰ در اداره برق منطقه فارابی تهران آغاز کرد.
از آغاز کارش در اداره مذکور مدتی سپری نشده بود که با کشف یکی از خانه های تیمی سازمان، بسیاری از اعضای آن شناسایی و دستگیر شدند در کشف این خانه با توجه به مدارک یافت شده نام مجید نیز شناسایی شد و ساواک در صدد دستگیری او برآمد.
مأمورین ساواک در اداره برق خیابان امیریه به سراغ مجید رفتند. اتفاقاً آن روز رئیس اداره در محل کارش نبود و مجید در جای او قرار داشت. مأمورین ساواک به اتاق رئیس وارد شدند و از او سراغ مجید را گرفتند. او که به هویت آنان پی برده بود با نهایت خونسردی و هوشیاری به مأمورین گفت تشریف داشته باشید تا به او بگویم خدمت شما بیاید. از اتاق خارج شد و از اداره بیرون رفت و به سرعت از مهلکه گریخت. مجید دریافت که با شناسایی او احتمالاً نام افراد دیگری از اعضای سازمان هم به دست ساواک افتاده. لذا سریع خود را به دانشگاه رسانید و تعدادی از افراد را در جریان کار قرار داد و مانع دستگیری آنان گردید. تعدادی از این افراد کسانی بودند که بعدها او را به شهادت رسانیدند.
فعالیتهای سیاسی
پس از عضویت مجید در سازمان مذکور، فعالیت سیاسی او آغاز گردید ولی از کم و کیف آن تا سال ۱۳۵۰ آگاهی چندانی در دست نیست. در این سال که سازمان حدود ۹۰ درصد اعضای برجسته خود را از دست داد، مجید به عنوان یک عضو فعال و کارآمد در سمت معاون کاظم ذوالانوار فعالیت شدید خود را آغاز کرد و به کمک بعضی افراد سازمان به بازسازی آن پرداخت. بعد از دستگیری ذوالانوار در ۱۲ مهرماه ۱۳۵۰ مجید وارد کادر مرکزیت سازمان شد و پس از شاخه ای شدن سازماندهی، در تابستان سال ۵۲ در رأس یکی از شاخه ها همراه رضا رضایی به کار پرداخت .
