در حال حاضر به دلیل مشکلات اقتصادی در بخش تولید، بسیاری از کارگران نگران از دست دادن شغل و آینده شغلی خود هستند، اتفاقی که باعث شده حس ناامنی و بی ثباتی شغلی در بسیاری از کارگاهها و کارخانه ها در بین کارگران حاکم شود، کارگرانی که درصد بالایی از آنها قراردادهای کوتاه مدت دارند.
خبرنامه دانشجویان ایران: یک فعال کارگری با اعلام اینکه دلیل کاهش بیمه بیکاری اشتغال به کار بیکاران نیست، بلکه شیوع قراردادهای موقت است، گفت: قراردادهای موقت کارگری از دوران سازندگی در کشور شروع شده است.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، در کنار وضعیت معیشت، یکی دیگر از دغدغه های کارگران، قراردادهای موقت و کوتاه مدت است که نقش شمشیر همیشگی را بالای سر کارگران ایفا میکند و ارتباط مستقیم با امنیت شغلی آن ها دارد.
در حال حاضر به دلیل مشکلات اقتصادی در بخش تولید، بسیاری از کارگران نگران از دست دادن شغل و آینده شغلی خود هستند، اتفاقی که باعث شده حس ناامنی و بی ثباتی شغلی در بسیاری از کارگاهها و کارخانه ها در بین کارگران حاکم شود، کارگرانی که درصد بالایی از آنها قراردادهای کوتاه مدت دارند.
در کنار حقوق و دستمزد پایین و البته پرداخت دیر هنگام حقوق و تعویق های چندین ماهه که در برخی از کارگاه ها و کارخانه ها شاهد آن هستیم و دلیل آن هم از سوی کارفرمایان رکود اقتصادی و هزینه های بالای تولید اعلام می شود، یکی از مهمترین دغدغه های کارگران«امنیت شغلی» است.
قراردادهای موقت و کوتاه مدت در این میان مانند شمشیری است که بالای سر کارگران این نقش را ایفا می کند که دستش در تعدیل و اخراج نیرو باز باشد.
امنیت شغلی همواره اولویت اصلی کارگران بوده که بخشی از آن با اصلاح نظام قراردادها ایجاد میشود. این موضوع از سوی روحانی رئیس جمهور و ربیعی بارها مورد توجه قرار گرفته تا جایی که گاهی اولین قدم در اشتغال قلمداد شده, ولی هیچگاه عملیاتی نشده است. یکی از نکات مهم در این میان این است که اگر یک کارگری بدون داشتن قرارداد در مجموعه ای مشغول کار باشد، پس از پایان همکاری حق و حقوق وی پایمال می شود؟
* کارگر بدون قرارداد هیچ حق و حقوقی ندارد
فرامرز توفیقی، فعال کارگری در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم،درباره وضعیت کارگران بدون قرار داد گفت:اگر کارگری به هر دلیل بدون قرارداد مشغول فعالیت باشد، هیچ حق و حقوقی به او تعلق نمی گیرد، مگر اینکه بتواند سابقه بیمه ای خود را اثبات کند.
وی ادامه داد:یکی از شعارهایی که دولت می دهد این است که بیمه بیکاری کاهش یافته است.کاهش بیمه بیکاری ناشی از اشتغال به کار بیکاران نیست. بلکه به خاطر رواج قراردادهای موقتی است که کارگران به دلیل نداشتن قرارداد، نمی تواند از هیچ حق و حقوقی بهره مند شود.
فعال کارگری بیان کرد: کارفرمایان به طور مثال11 ماه برای کارگر بیمه بیکاری رد می کنند و این موضوع باعث می شود که کارگر یک سال بیمه بیکاری نداشته باشد. از آنجایی که تنها افرادی می توانند مشمول بیمه بیکاری شوند که در آخرین محل فعالیت خود یک سال سابقه بیمه داشته باشد، بنابر این کارگر با نداشتن یک سال سابقه بیمه از آخرین محل کاری از دریافت بیمه بیکاری محروم می شود.
وی با بیان اینکه باید بپذیریم که عدم اجرای ماده 7 قانون کار از دوران سازندگی و در بی توجهی نمایندگان کارگری کشور آغاز شد گفت: نهایتاً قراردادها به سمت موقت و همچنین پیمانکاری سوق پیدا کرد. دولت موظف است مشاغل موقت و دائم را طبقه بندی کند و از این طریق است که کارگر موقت معنا و مفهوم پیدا می کند. در تبصره های ماده 7 قانون کار به لزوم تهیه لیستی از مشاغل دائم و موقت تاکید شده است.
توفیقی اظهار داشت: بی توجهی به اجرای قانون باعث شده تا انعقاد بیش از 90 درصد کل قراردادهای کاری کشور به صورت موقت دنبال شود. در واقع در حال حاضر قراردادها به صورت یک ماهه،3 ماهه و بعضاً یک ساله منعقد می شود.
وی با اشاره به قراردادهای سفیدامضاء و چندماهه و لزوم حذف این دست از قراردادها گفت: نباید شرایط به نحوی باشد که کارفرما به راحتی اجازه اخراج نیروی کار را داشته باشد؛ بنابراین لازم است در بخش تقویت امنیت شغلی نیروی کار کشور اقدام شود.