روز گذشته در گزارشی با عنوان «حادثه پلاسکو و جای خالی استفاده از روش‌های نوین اطفاء حریق +عکس» که در آن به طور مفصل به بحران ایمنی در ساختمان های بلند و نحوه برخورد با حادثه هایی مانند آتش سوزی در پلاسکو بحث شد. از سوی دیگر شاید برای خیلی از افراد بعد از این حادثه مسئله حفاظتی ساختمان های در مواجهه با آتش سوزی مورد سوال قرار می گیرد؛ در این گزارش به تشریح "سیستم انتقال آب برج میلاد" می پردازیم که نحوه خاموش کردن و مقابله با اینگونه حوادث است قبل از آنکه یک حادثه به بحران تبدیل شود.
تعریف برج های بلند
برج‌های بلند از این جهت اهمیت زیادی دارند که برای چندین منظور مورد استفاده قرار میگیرند، از طرفی برای انجام یک طرح بزرگ چندمنظوره، طبعاً باید توان فنی و مهندسی در زمینه‌های مختلف در کشور موجود باشد؛ همچنین باید شرایطی فراهم کرد که همه بتوانند در کنار هم و با برنامه‌ریزی کار کنند.
وقتی کشوری فناوری موشکی دارد، یعنی که مهندسی مکانیک، هوا و فضا، شیمی و متالوژی، کامپیوتر، برق و مخابرات پیشرفته‌ای دارند و مهمتر اینکه می‌توانند این فناوری‌ها را در کنار هم قرار دهند و محصول نهایی تولید کنند.
نحوه تحلیل برج هم باید اینگونه باشد، برای ساختن یک برج، باید توان مهندسی عمران و سازه، مهندسی معماری، مهندسی مکانیک، برق مخابرات و همچنین قدرت تولید و کنترل ساخت قطعات، تاسیسات و غیره وجود داشته باشد و البته شرایطی که این فناوری‌ها بتوانند کنار هم کار کنند.
ساخت یک برج مخابراتی، تلویزیونی
کلنگ ساخت این برج در دی ماه سال ۱۳۷۶ پس از سه سال مطالعات شناخت و امکان‌سنجی با نام یادمان (مرکز ارتباطات بین‌المللی تهران) بر زمین خورد و در سال ۱۳۸۰ به پیشنهاد شورای اسلامی شهر تهران به مناسبت یکصدمین زادروز امام خمینی (ره) بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران با نام برج میلاد تغییر یافت.
ساخت این برج ۱۱ سال به درازا انجامید، در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل شده بود، اما با سرعت بخشیدن به پروژه توسط محمدباقر قالیباف، شهردار تهران، ۶۰ درصد بعدی در ۳۰ ماه ساخته شد.
تصاویری از مراحل ساخت برج میلاد
آبرسانی در ساختمانهای بلند
با توجه به اینکه شبکه آبرسانی شهری تنها برای آبرسانی هایی با حداکثر ۶ طبقه طراحی شده است، به منظور آبرسانی به ساختمان های بلند، نیاز به منبع ذخیره و بوسترپمپ داریم حتی در مواردی که تعداد طبقات کم باشد ولی مشترکین ساختمان زیاد باشند به علت کمبود قطر انشعاب اصلی ساختمان به این سیستم نیاز داریم، به این منظور ساختمان را به چند zone (بخش) تقسیم می کنیم.
حداقل و فشار حداکثر برای لوازم بهداشتی در هر zone یک تا ۵ پارک می باشد و از آنجایی که هر ۱۰ متر ارتفاع معادل یک بار می باشد یک ساختمان ۵۰ متری را نمی توان در یک منطقه فشاری قرار داد، زیرا در صورت تامین فشار طبقه آخر، فشار طبقه اول از مقدار مجاز بیشتر می‌شود از این رو برای ساختمانهای بلند هر ۶ تا ۸ را یک zone فشاری در نظر میگیرند.
آبرسانی در برج میلاد برای اطفای حریق چگونه است؟
سیستم های آبرسانی آتش نشانی در ساختمان های بلند به سه دسته ی سیستم خشک، سیستم تر، سیستم مرکب که از تر و خشک تشکیل شده است تقسیم می‌شود.
۱. سیستم خشک: در این نوع سیستم جعبه آتش نشانی ، منبع آب مورد نیاز جهت استفاده در سیستم لوله کشی جعبه آتش نشانی و یا قرقره آتش نشانی از منابع آب ساختمان و یا محل مورد استفاده جداست و به سیستم لوله کشی آب شهری ساختمان ارتباطی ندارد. بنابراین در حالت عادی داخل لوله ها و جعبه آتش نشانی و قرقره آن، آب وجود نداشته و خشک می باشد. بطور استاندارد ورودی بالای جعبه آتش نشانی را به لوله کشی این سیستم اختصاص می دهند
۲. سیستم تر : در این نوع سیستم جعبه آتش نشانی آب مورد نیاز از آب شهری تامین می گردد. لوله کشی این سیستم به لول کشی آب شهری ساختمان متصل بوده و اجازه میدهد همیشه در این سیستم آب در وجود داشته باشد بطوریکه هرگاه شیر ورودی جعبه آتش نشانی و نازل سر لوله باز شود آب جریان می یابد.بطور استاندارد ورودی پایینی جعبه آتش نشانی را به لوله کشی این سیستم اختصاص می دهند
۳. سیستم مرکب (تر و خشک) : در این نوع سیستم ، با توجه به شرایط ساختمان نظیر مساحت، ارتفاع آن و غیره از ترکیب دو سیستم تر و خشک همزمان استفاده می گردد. در زیر ، سیستم های لوله های تر برای استفاده ساکنین جهت اطفاء آتش های کوچک در نظر گرفته شده است .در ساختمان های بلند باید یک پمپ خودکار برای رساندن آب ( از لوله شهر ، تانک ذخیره یا منبع ) به جعبه آتش نشانی وجود داشته باشد.
برج میلاد، با توجه به اندازه و شرایط خاص خود، همانطور که در ضوابط نیز تعیین شده است نیازمند سیستم آتشنشانی خشک جدا از سیستم لوله کشی تر ساختمان می باشد. آب سیستم آتش نشانی برج میلاد از منبعی با گنجایش حدود ۸۵ متر مکعب تأمین می شود. با توجه به اندازه ی بزرگ و همچنین حساسیت های برج میلاد، از سیستم بارنده خودکار (اسپرینکلر) استفاده شده است.
نقشه آب افشان های طبقه همکف
.jpg)
.jpg)
محل قرارگیری جعبه های آتش نشانی (جعبه های آتش نشانی در کنار راه های ورود و خروج و پلکان قرار دارد)
شبکه بارنده خودکار ( آب افشان یا اسپرینکلر)
۱. این سیستم می بایست به نحوی طراحی گردد که پوشش کامل برای تمامی محلهای پارک خودرو تائید شده فراهم گردد ( ترجیحاً بر روی هر پارکینگ یک آب فشان )
۲. در صورتی که اجرای شبکه بارنده برای تمامی فضا الزامی باشد ، ضروریست نسبت به طراحی این شبکه با منظور نمودن شعاع پوشش ۳ متر بنحوی که پوشش صد در صد محیط تامین گردد اقدام شود.
۳. شبکه اسپرینکلر کاملاً مجزا از شبکه سیستم تر آتش نشانی اجرا شود.
۴. شبکه اطفاء اتوماتیک آبی باید در ترکیب با سیستم اعلام حریق باشد.
۵. هر بنایی که بیش ار ۱۰ پارگینگ داشته باشد بایستی به سیستم اسپرینکلر مجهز باشد.
ضوابط مربوط به طراحی سیستم آب آتش نشانی
۱. ساختمان ها و مجتمع های مسکونی تا ۴ طبقه که واحد های تشکیل دهنده آن ها کمتر از ۱۰ واحد باشند اجرای سیستم لوله کشی آب آتش نشانی تر و (نصب جعبه F )
الزامی می باشد.
۲. ساختمان ها یا مجتمع های مسکونی ۵ تا ۶ طبقه بالای همکف و ساختمان های ۴ طبقه بالای همکف با تعداد ۱۰ واحد و بیشتر اجرای سیستم لوله کشی آب آتش نشانی تر و خشک به صورت ترکیبی الزامی می باشد.
۳. ساختمان ها و مجتمع های مسکونی ۷ طبقه بالای پیلوت و بیشتر و همچنین ساختمان های بند قبل زیر بنای بیش از ۵۰۰۰ متر و تمامی ساختمان های خاص (مطابق مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان) الزاما باید سیستم آب آتش نشانی این ساختمان ها شامل شبکه لوله کشی سیستم خشک مستقل از شبکه لوله کشی تر NFPA باشد مطابق با استاندارد های
۴. سیستم لوله کشی آب آتش نشانی سالن های اجتماعات ، انبار ها ، واحد های تجاری و صنعتی زیر نظر کارشناس آتش نشانی انجام می شود. نصب جعبه F جنب درب خارج از ساختمان با متعلقات لوله ی نواری و ساختمان ها با متعلقات لوله لاستیکی فشار قوی و هوزریل صورت می گیرد.حداکثر فاصله جعبه ها از یکدیگر ۳۰ متر.
۵. عایق بندی لوله ها و اجزاء پمپ و متعلقات آن و مخزن مواد اطفائی در صورتی که در فضای باز باشد الزامی می باشد.
