اکنون که هیجان کلید ناپیدای تدبیر و امید از بین رفته است و خورشید برجام در کسوفی زودهنگام به سر می برد؛ آشتی ملی گزینه خوبی برای هیجانی نمودن افکار عمومی و نادیده گرفتن کارنامه ضعیف دولتمردان در هدایت فضای بحران های ممتد ملی است.
خبرنامه دانشجویان ایران: اینکه پس از چهارسال ناگهان دولت به یاد محصوران افتاده است و قصد دارد آنها را به بهانه آشتی ملی پوششی برای ضعف مدیریت اقتصادی، اجتماعی و غیره خود بنماید در دل خود نکته ای دارد که باید به آن توجه نمود.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ علیرضا خرم روز در تحلیلی از طرح کردن مسئله موسوم به «آشتی ملی» توسط سران اصلاح طلب و حمایت روزنامه های حامی دولت از این مسئله نوشت: کارنامه مردودی دولتمردان در مدیریت بحران کشوری، از سیل سیستان تا وضعیت اسفبار شهر های جنوبی کشور این روزها بیش از قبل در دید رسانه ها و افکار عمومی قرار گرفته است. نگاهی به رویکرد دولت در این اوضاع، از شرکت درضیافت از ما بهتران سوئدی تا سفر مسئولین مستقیم رسیدگی به اوضاع شهرهای جنوبی به خارج از کشور، تاب تحلیل ها را از بین برده است و چراهای بی جوابی را در مقابل اندیشه اجتماعی قرار داده است.
اکنون که هیجان کلید ناپیدای تدبیر و امید از بین رفته است و خورشید برجام در کسوفی زودهنگام به سر می برد؛ آشتی ملی گزینه خوبی برای هیجانی نمودن افکار عمومی و نادیده گرفتن کارنامه ضعیف دولتمردان در هدایت فضای بحران های ممتد ملی است.
اینکه پس از چهارسال ناگهان دولت به یاد محصوران افتاده است و قصد دارد آنها را به بهانه آشتی ملی پوششی برای ضعف مدیریت اقتصادی، اجتماعی و غیره خود بنماید در دل خود نکته ای دارد که باید به آن توجه نمود.
روند نگاه دولت همواره بر پایه ایجاد هیجان در افکار عمومی قرار داشته است. ابتدا قول رفع حصر منبع انرژی خوبی برای ایجاد تهییج در افکار عمومی بود. پس از اینکه دولت نتوانست در گزارش صد روزه توفیقی به دست آورد در حوزه برجام تمام توان ملی را بسیج نمود و از ژست های قهرمانانه تا ساخت تندیس و سردیس سعی در ایجاد نمایشی تمام عیار کرد. پس از اینکه تحریم های جدید از سوی ایالات متحده تنظیم و تصویب شد، اکنون زمان ایجاد هیجان در انتخابات مجلس رسید.
هر چند تعادل نیروها در مجلس می تواند نمایندگی افکار را به ارمغان بیاورد ولی پس از انتخابات مجلس نیز هیجان از بین رفت و اتفاقات مختلف بین المللی و ملی تمام هیجانات را در پوششی عمیق قرار داد.
اکنون نیز با توجه به بحران های بوجود آمده ملی در شهر های شرقی و جنوبی نیاز به هیجانی است که کلیدواژه آشتی ملی نماد آن است. اتصال ماه های پایانی سال به هیجانات انتخابات سال بعد می تواند پوشش خوبی برای درجه دوم نگاه داشتن بحران های منطقه ای باشد و برجام بی فرجام را در خاطره ها کمرنگ نماید.
به عبارتی هوش هیجانی اجتماعی در صورت تحریک شدن نگاه خود را معطوف به سمتی خواهد نمود که دولتمردان انتظار دارند. شاید آخرین گزینه ای که بزم "ابرقهرمانان" دیپلماسی را تخریب کرد، ترامپ و دولت ضد ایرانی و یا به عبارتی نژاد پرست او بود.
ماه عسلی که قرار بود پس از برجام در قدم زدن های دوستانه و نگاه های عاشقانه ادامه پیدا کند پس از شکست مفتضحانه کلینتون در برابر یک بساز و بفروش آمریکایی، به نهایت رسید و اکنون از اینجا ماندگی و از آنجا راندگی تنها نصیب برنامه جامع اقدام مشترک است.
کسانی که چندی قبل با هیجان تمام در مراکز تحلیل سیاست خارجی عنوان می نمودند که پس از برجام ایالات متحده، منطقه را به ایران تحویل خواهد داد، اکنون نه تنها شاهد فشارهای مستقیم آمریکا هستند بلکه باید برای ورود انگلستان به منطقه چاره ای بیندیشند.
در پایان باید عنوان نمود که، تصمیمات ملی باید در فضای غیر هیجانی دیده شود و نگاه احساسی به مسائلی که با سرنوشت ملی سر و کار دارند اشتباهی راهبردی است. بهتر است دولت تدبیر و امید بجای طرح موضوعات هیجان آفرین به تدوین کارنامه چهارساله خود بپردازد تا به اولین دولت چهارساله ایران تبدیل نشود.