به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این مجموعه حدود نیم قرن در بازار بورس تهران حضور داشته است. از سال 1387 با مالکیت بخش خصوصی و مدیریت پایدار رو به توسعه بوده که آخرین اقدام راه اندازی شرکت پخش مجزا در سال 1394 برای سرویس دهی هرچه بهتر به مشتریان بوده است. آن گونه که غلامحسین احمدی، رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل گروه صنعتی مادر می گوید، ویتانا در این سال ها شاهد رشدی چشمگیر بوده و با سرمایه گذاری در عرضه محصولات جدید، دارای برنامه توسعه با سهم بازار بالا در آینده نزدیک است. او شرح می دهد که ویتانا چگونه شکل گرفت و توانست بیسکوییت مادر را به عنوان یک محصول نوستالوژیک، نزدیک به نیم قرن در بازار ایران نگه دارد. این مصاحبه در ماهنامه دانش بنیان منتشر شده است.
** نام ویتانا برای متولدین دهه های پنجاه و شصت سرشار از نوستالژی است. این شرکت با تولید بیسکوییت مادر توانست نام خود را در ذهن بچه های این دو دهه حک کند. ویتانا از چه سالی فعالیت خود را آغاز کرد و خود آغازگر یک عمر خاطره شد؟
شرکت ویتانا در سال 1338 توسط برادران تهرانچی تاسیس شد. این شرکت در ابتدا حدود سالهای 33 به صورت کارگاه کوچکی بود که بعدها با طرح های توسعه ای خود رفته رفته بزرگ شد، به مکان فعلی انتقال یافت و به عنوان یک شرکت مطرح در صنایع بیسکوییت و نان صنعتی توانست نام و نشانی پیدا کند. براساس اسناد سازمان ثبت شرکت ها، ویتانا اولین تولیدکننده بیسکوییت و نان صنعتی در ایران است.
اگر خاطرتان باشد نان سوخاری اولین بار با پاکت های قرمز از سوی این شرکت به تولید می رسید. انتخاب نام «مادر» هم که یک انتخاب نام خیلی خاص و ویژه بود. به نظرم توجه خاص خداوند به این شرکت بوده تا با برند بیسکوییت مادر به ادامه حیات خود بپردازد. البته ویتانا در این سال ها با فراز و نشیب زیادی همراه بوده، اما با تولید بیسکوییت مادر توانسته خود را زنده نگه دارد و برنامه های توسعه ای برای خود تعریف کند.
این شرکت پس از انقلاب با دگرگونی های زیادی مواجه شد به طوری که بیم آن می رفت که با توجه به تغییرات صورت گرفته، روند توسعه ای کارخانه متوقف شود، اما با توجه به سرمایه گذاری هایی که صورت گرفت به جایی رسیده ایم که در سایت فعلی چیزی حدود هشت خط تولید فعال است و محصولاتی اعم از نان سوخاری، انواع بیسکوییت های خشک و نرم و کرم دار و ویفر را به تولید میرساند. در حقیقت بالغ بر هشتاد نوع تنوع محصول داریم و تولید روزان همان در حدود شصت و پنج تا هفتادتن محصول طی سه شیفت کاری است.
** آیا طرح های توسعه ای دیگری در جهت بالا بردن سهم تان از بازار دارید؟
با توجه به موفقیت هایی که اخیرا در بازار داشته ایم و سهم بیشتری از آن را کسب کرده ایم، تصمیم گرفته ایم خطوط تولید جدیدی را در یک سایت دیگر ایجاد کنیم. از این رو سایتی را در شهرک صنعتی کاسپین خریداری کرده ایم که چیزی در حدود سی هزار مترمربع (نزدیک سه هکتار) و دارای چهار فاز تولید است و سعی داریم تا پایان امسال یک فاز آن را به بهره برداری برسانیم. قرار است نه خط تولید در این سایت راه اندازی شود که در فاز نخست سه خط تولید آن را به بهره برداری می رسانیم. تاکنون توانسته ایم هفتاد درصد کارها را پیش ببریم. در سایت جدید هم با همین برند ویتانا محصولات را روانه بازار می کنیم. ظرفیت تولید در آنجا دویست تا دویست و پنجاه تن انواع محصولات در روز خواهد بود که نسبت به خطوط فعلی، چند برابر اینجا به تولید محصول می پردازد. تمام تولیدات و دستگاه ها همه از تکنولوژی های روز دنیا بهره برده اند و با توجه به مکانیزاسیون بسیار بالایی که دارند، محصولاتی را روانه بازار می کنند که کمترین دخالت انسانی را داشته باشند و از کیفیت بسیار بالایی بهره ببرند.
** تولید بیسکوییت مادر را هم ادامه خواهید داد؟
بیسکوییت مادر از نا مهای جداناپذیر ویتاناست. ن هتنها بچ ههای ده ههای پنجاه و شصت بلکه متولدین دهه چهل هم بیسکوییت مادر را در خاطر خود ضبط کرد هاند. متولدین دهه چهل الان خودشان پدربزرگ و مادربزرگ شد هاند و به نو ههایشان توصیه م یکنند از این بیسکوییت استفاده کنند، چرا که برندی سرشار از خاطره برای آ نهاست. بیسکوییت مادر متفاوت با تمام بیسکویی تهایی است که در کشور تولید م یشوند، چون از یک ظرافت خاصی در طراحی و تولیدش بهره برده است. روی میز بیشتر ادار هها و داخل کابینت اکثر خانواد ههاست، چون هم حجم کم ی دارد و هم از نظر غذایی محصول کاملی برای بچ هها به شمار م یرود. در طول شصت سال فعالیتی که ویتانا داشته، تغییرات اساسی در شکل بیسکوییت مادر به وجود نیاورده و سعی کرده با همان شکل قدیم ی آن را روانه بازار کند. شرک تهای دیگری هم شبیه بیسکوییت مادر را تولید کرد هاند، اما مصر فکننده بیشتر تمایل دارد بیسکوییت مادر را با همان طراحی مادر و کودک که بر بست هبندی این محصول نقش بسته، استفاده کنند. من فکر م یکنم با توجه ب ه ای نکه این بیسکوییت نسل به نسل وارد خانواد هها شده، کماکان بتواند به حیات خود ادامه دهد، چراکه هم از نظر طعم و طراحی متفاوت است و هم ای نکه بنا به توصیه پدر و مادرها به فرزندانشان این بیسکوییت مورد استفاده نسل جدید هم قرار م یگیرد. جالب است بدانید با ای نکه محصولات جدیدی در بست هبند یهای شکیل وارد بازار شده است، اما همواره بسیاری از ایرانیان سعی م یکنند که بیسکویی تهای هفتاد گرمی مادر را در طول روز استفاده کنند که به نظرم این اقبال مردمی به حفظ برند بیسکوییت مادر در طول ده ههای آینده منجر خواهد شد و ویتانا را توسعه میدهد.
** بیسکوییت مادر چگونه محبوب شد؟
روزی که برادران تهرانچی در اوایل دهه سی اقدام به تولید انواع بیسکوییت و نان و شیرینی کردند، کمتر کسی فکر می کرد که آن ها پنج سال بعد با توسعه فعالیت های خود برندی را پایه گذاری کنند که بتواند محبوب تعداد زیادی از ایرانیان و برای آن ها سرشار از نوستالژی شود. آن روزها ویتانا با تولید بیسکوییت مادر برای خود صاحب نام و نشانی شد و توانست با توجه به طراحی خاص این محصول، به فروش گسترده ای در بازار نوپای شیرینی و شکلات صنعتی ایران دست یابد و خود را به عنوان یکی از اولین بیسکوییت های صنعتی کشور معرفی و در جامعه شهری آن زمان جا باز کند.
شاید خود بنیانگذاران ویتانا هم باورشان نمی شد با نام مقدس مادر بتوانند مشتریان مشکل پسند ایرانی را به سمت محصول هفتاد گرمی خود جلب کنند و دهه ها بعد نیز آن را به تولید برسانند. بیسکوییت مادر امروز در مرز شصت سالگی به سر می برد و هنوز هم در بازار جزو پرطرفدارترین برندهای ایرانی این محصول است. هنوز هم برخی پدر بزرگ ها و مادربزرگ ها به یاد گذشته چای عصرانه خود را با این بیسکوییت صرف می کنند، گویی می خواهند گذشته را کالبدشکافی کنند و در دوران کودکی خود قدم بزنند و نفس بکشند.
** برند بیسکوییت مادر چند سال قدمت دارد؟
مادر امروز حدود شصت سال دارد و هنوز سرزنده است. این برند متعلق به همه مردم ایران است و به نظر می رسد همچون گنجینه ای نسل به نسل منتقل شود و تولد صد سالگی اش را نیز جشن بگیرد. از آنجا که شرکت ویتانا چند سالی است به دست بخش خصوصی سپرده شده و سرمایه گذاری هایی نیز از سوی این بخش در ویتانا به انجام رسیده، به نظر می رسد نه تنها برند مادر، بلکه برندهای جدیدی از سوی ویتانا وارد بازار خواهد شد تا صنعت بیسکوییت ایران دارای مهمانان جدیدی در این بازار باشد.
براساس آخرین آمار روزانه بیش از پانصد هزار عدد بیسکویت در کشور به تولید می رسد که بیسکوییت مادر بعد از ساقه طلایی با استقبال بیشتری همراه بوده و رتبه دوم بازار بیسکوییت کشور را در اختیار خود قرار داده است، اما در این رده بندی دو نکته حائز اهمیت است. نخست آنکه برند بیسکویت مادر در نظرسنجی گسترده صدهزار نفری مردمی، ظرف سه سال اخیر با اختلاف به عنوان برند محبوب منتخب مصرف کنندگان شناخته شد.
** با توجه به حضور بازیگران جدیدی که در صنعت شیرینی و شکلات و بیسکوییت هستند چه برنام های برای رقابت بیشتر در این صنعت دارید؟
بازار صنعت بیسکوییت و نان صنعتی در ایران بسیار رقابتی است و بازیگران زیادی در آن وجود دارد. طبیعتا کسانی می توانند در این بازار بمانند که محصولات باکیفیت و دارای قیمت مناسب را به تولید برسانند. در این صنعت عاوه بر بحث کیفیت و قیمت، بحث توزیع محصول هم بسیار مهم است. ما واقعا می توانیم این اطمینان را به مصرف کننده بدهیم که به شدت روی موضوع کیفیت حساس هستیم و اجازه ورود محصولات کم کیفیت خود را به بازار نمی دهیم. روی کیفیت محصولاتمان تمرکز می کنیم و با توجه به تیم کیفی بسیار قوی و آزمایشگاه مجهزی که داریم، محصولاتی را وارد بازار می کنیم که به بالا بردن سطح سامت مردم کمک کند.
** مهمترین مشکل صنعت بیسکوییت در ایران چه مواردی را شامل می شود؟
بیشتر بحث قوانین متغیر است که بخش تولید را آزار می دهد. تغییر قوانین به صورت لحظه ای به صنعت کشور لطمه می زند. تصمیم گیری هایی که خلق الساعه است باعث می شود چرخه تامین مواد را با مشکل مواجه کند. به عنوان مثال در سال 94 تعرفه واردات روغن هفت درصد بوده که به یکباره در اسفند ماه تصمیم می گیرند تعرفه واردات روغن را پنجاه و پنج درصد کنند.
این ضربه بسیار بزرگی به صنعت شیرینی و شکلات یا صنایع آردی وارد می کند. متعاقب آن در اوایل سال 95 دیدیم افزایش پنجاه درصدی قیمت شکر یا ممنوعیت واردات آن سبب شد که هزینه تولید محصولات بالا برود و به سمتی حرکت کنیم که قیمت محصولات غذای یمان بالا رود. دولت در این زمینه بهتر است با درک واقعیت های این صنعت، کمک کند که مواد اولیه با قیمت رقابتی به دست کارخانه داران برسد و آن ها هم بتوانند محصولات خود را با قیمت وارداتی وارد بازار کنند، نه این که دولت یا نهادهای سرکوبگر قیمتی دخالت کنند و از افزایش قیمت ها جلوگیری به عمل آورند.
صنعت بیسکوییت نیز مانند هر صنعت دیگر کشور با مشکل تامین مالی با بهره بالا مواجه است و صاحبان این صنعت را در امر توسعه سرمایه گذاری و افزایش سطح فعالیت های خود با مشکل روبه رو کرده است. ظرف چند سال گذشته بسیاری از فعالان این صنعت، کار خود را تعطیل کرده اند، به طوری که امروز از دویست و پنجاه عضو انجمن صنعت شیرینی و شکلات تنها نود نفر عضو باقیمانده است. در این زمینه شرکت ویتانا طی هشت سال اخیر که خصوصی شده است، همواره برای این مسائل راهکار و برنامه داشته و جزو معدود شرکت های موفق در این زمینه است که توانسته به نقش آفرینی خود در بازار بیسکوییت و انواع نان صنعتی در کشور ادامه دهد.
مطالب مرتبط:
بخش اول (قوانین دست وپاگیر؛ چالش شرکت‌های دانش‌بنیان برای بقا در بازار رقابت)؛
بخش دوم (چگونه یک برند داخلی را از مرگ نجات دهیم؟)؛
بخش سوم (همه راه‌هایی که به شکست ختم می‌شود!)
بخش چهارم (500 هزار تومانم حداقل 6 میلیارد شد/ امانم را بریده‌اند!)
بخش پنجم (خودرویتان را به اشتراک بگذارید و خرج زندگی دانشجویی خود را دربیاورید!)
بخش ششم (بیست و چهار مهارت ساده که هر کارآفرینی باید داشته باشد)
بخش هشتم (با پیچ و خم پارک‌های علم و فناوری آشنا شوید)
بخش نهم (چگونه معادن ایران را دانش بنیان کنیم؟)
بخش دهم (بیشتر به دنبال حمایت‌های معنوی هستیم نه مالی/ از تسهیلات بهره نمی‌بریم)
