به گزارش خبرنگار صنفی - آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ تجمعات دانشجویی در اعتراض به قوانین سنوات که از ابتدای سال 95 از دانشگاه تهران آغاز شد در آخرین روزهای همین سال بار دیگر همین مسئله دانشجویان را به صحن دانشگاه کشاند.
جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران امروز با حضور در مقابل کتابخانه مرکزی نسبت به قوانین سنوات اعتراض خود را اعلام کردند.
این دانشجویان در بیانیه خود اعلام کردند: "با توجه به پیشروی‌های اخیر روند کالایی‌سازی و پولی‌سازی دانشگاه‌ها، اینک همه دریافته‌ایم که مواجهه با این مساله شوم جز از طریق مقاومت همگانی دانشجویان امکان‌پذیر نیست. این روند طی چند سال گذشت، نه تنها خود آموزش (که بناست مقوله‌ای رهایی‌بخش باشد) را مورد هجمه قرار داده، بلکه همچنین کل مناسبات تحصیلی را تحت تاثیر قرار داده است؛ از تصویب قانون سنوات گرفته تا اخذ جریمه بابت دروس افتاده و هزینه گرفتن از بابت دروس پیش‌نیاز؛ و چنانکه می‌دانیم مساله به همین موارد محدود نمی‌شود. ما دانشجویان دانشگاه تهران به جد بر این باوریم که باید در برابر این روند کالایی‌سازی و پولی‌سازی ایستادگی کنیم."
این بیانیه ادامه می دهد: "در اشاره به بخشی از این روند، می‌توانیم از اجاره‌دهی فضاهای عمومی دانشگاه (اعم از کلاس‌ها، آزمایشگاه‌ها، آتلیه‌ها، تالارها، کارگاه‌ها، بوفه‌ها و محیط‌های ورزشی که علی القاعده باید مکانی برای تقویت شور و نشاط دانشجویی باشند) و مسائل دیگری از همین دست یاد کنیم. همچنین باید توجه داشته باشیم که پولی‌سازی دانشگاه چیزی نیست که بتوان آن را مجزای از خصوصی‌سازی و کالایی‌سازی همه مناسبات و روندهای اجتماعی دانست. در واقع، پولی‌سازی دانشگاه‌ها خود نتیجه همین فرآیند است و می‌توانیم رد این مناسبات را در دیگر پایه‌های آموزشی پیش از دانشگاه (از پیش از دبستان تا کنکور) بیابیم؛ فرآیندی که درهای آموزش و تحصیل را تنها بر روی مرفهین اجتماعی باز کرده و از ورود بخش قابل توجهی از متقاضیان آموزش ممانعت به عمل می‌آورد."
در همین زمینه یکی از دانشجویان معترض درباره مشکل این روز دانشجویان نوشت: "بارها در خیابان امیرآباد بغض کردیم و به سمت خوابگاه یا دانشگاه قدم برداشتیم، بغض کردیم چرا که هر چه لیست تلفن را بالا و پایین می کردیم نمی دانستیم که پول اجاره خوابگاه را از که قرض بگیریم. بغض کردیم هنگامی که به جیب همیشه خالی خانواده فکر کردیم و هزینه های بالا تحصیل در نظر آوردیم. بغض کردیم وقتی که به جای کتاب خواندن و معاشرت با دوستان مجبور بودیم کار دانشجویی انجام دهیم که لنگ هزینه های بخور نمیرمان نشویم".
این دانشجو ادامه میدهد: "حال فرصتی دست داده تا بغض فرو خورده خود را به فریاد تبدیل کنیم. قدم های لرزانی که به سمت اتاق های مالی دانشگاه برای گرفتن مهلت های چند هفته و یک ماه برای پرداخت بدهی می رفت، امروز ثابت و استوار است چرا که نه برای لابه کردن و التماس بلکه برای گرفتن حقمان بر می داریم. قدم های استوار با ایمان به تغییر در وضع موجود. قدم هایی که برای پاسخگو کردن عاملان این وضعیت مصیبت بار مان برمیداریم".
این تجمع ادامه دارد...
