به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ نشریه «ضربان» بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند طی یادداشتی به قلم احسان رضائیان نسبت به این اتفاق، واکنش نشان داد:
حوالی ساعت 7 شامگاه نوزدهم دی ماه بود که دیگر بار، چراغ عمر یکی از مبارزین خستگی ناپذیر این جهاد طولانی خاموش شد و خاطر بسیاری از ما را مغموم ساخت. درست زمانی که همگان با این رخداد جانکاه ابراز همدردی میکردند، مریم رجوی (سرکرده منافقان) وبرخی دیگر از خناسان، اظهار مسرت فراوانی میکردند چنان که گویی به آرزوی دیرینه ی خود رسیده اند...
در مرور صفحات زندگانی پرفراز و نشیب این مبارز قدیمی به فعالیت های گوناگونی میرسیم که هر کدام قابل بحث است و افراد گوناگون از چشم اندازهای متفاوتی بدان می نگرند. در این باب گفتنی های زیادی گفته شده؛ اما اکنون شاید بهتر باشد بجای اینکه از دریچه کوچک منافع گروهی خود به قضایا بنگریم ؛ قدری فراتر بیاندیشیم و بدور از مبالغه و توهم، به بالندگی هرچه بیشتر این نظام مقدس کمک کنیم.
دغدغه های مرحوم هاشمی رفسنجانی از یک طرف و دور اندیشی های هوشمندانه و مصلحت جویی های خیرخواهانه نظام از طرف دیگر همواره باعث شد تا این مبارز کهنسال به رغم میل منافقان و خناسان در چارچوب نظام باقی بماند. در حقیقت نظام تنها به پاسداشت مجاهدات فراوان ایشان در طول دوران قبل و بعد از انقلاب، ناملایمات را تحمل نمود و وی را در گردانه ی قدرت حفظ نمود و این باعث شد تا رویکردهای انتقادی هاشمی همواره او را در کانوان تکاپوی سیاسی اجتماعی کشور قرار دهد و همین گواهی است به اینکه هاشمی رفسنجانی بزرگترین مصداق "باما، علیه ما " بود ؛ بدین معنا که در چارچوب نظام ، سخت ترین انتقاد هارا که گهگاه با لحن تند و دور از انصاف نیز همراه بود ، روانه نظام میداشت.
آنچه شایان توجه میباشد اینست که برای نظام ، تحمل و پذیرش اینگونه آراء ، به مثابه آزمون مردم سالاری است که بسی سخت به نظر میرسد ؛ از آنچه گفته شد میتوان فهمید که نظام از این آزمون سر بلند بیرون آمده است ؛ در حقیقت همانطور که مرحوم هاشمی از کشور و نظام انتقاد می کرد، سایرین نیز از ایشان انتقاد میکردند و این دو هیچ منافاتی با هم ندارد؛ آخرالامر نیز باید گفت امروز بی پرده روشن شده ،که در این میان ، تنها منافقان و خناسان ناکام ماندند و ناکام تر خواهند ماند ان شاء ا...
