انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم و شوراهای شهر و روستای پنجم در حالی به پایان رسید که حضور مردم در پای صندوق‌های رأی و مشارکت مثال‌زدنی آن‌ها در تعیین سرنوشت کشور پیام‌های قابل تأمل فراوانی به لحاظ داخلی و خارجی به همراه داشت.
خبرنامه دانشجویان ایران: انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم و شوراهای شهر و روستای پنجم در حالی به پایان رسید که حضور مردم در پای صندوق‌های رأی و مشارکت مثال‌زدنی آن‌ها در تعیین سرنوشت کشور پیام‌های قابل تأمل فراوانی به لحاظ داخلی و خارجی به همراه داشت.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم و شوراهای شهر و روستای پنجم در حالی به پایان رسید که حضور مردم در پای صندوق‌های رأی و مشارکت مثال‌زدنی آن‌ها در تعیین سرنوشت کشور پیام‌های قابل تأمل فراوانی به لحاظ داخلی و خارجی به همراه داشت و از زوایای مختلف به تحکیم وحدت و اقتدار ملی و اعتلای مردم‌سالاری دینی منتهی شد. در این خصوص، توجه به نکات ذیل قابل اعتناست.
1. برخلاف دموکراسی مدنظر غرب، پدیده مردم‌سالاری دینی در ایران طی تقریباً 4 دهه در چارچوب نظام دینی با شکوه و به صورت منظم تکرار شده و با وجود مشکلات معیشتی و اقتصادی که به نوعی همه اقشار کشور را درگیر کرده، به بستری برای تجدید عهد مردم با نظام تبدیل شده است. سال جاری، دومین سال متوالی است که با توجه به کوران مشکلات اقتصادی، رهبر معظم انقلاب خواستار عمل مسئولین به سیاست‌های اقتصاد مقاومتی شده‌اند و مشارکت چشمگیر بیش از 40 میلیون نفر از مردم در چنین شرایطی، پاسخی قاطع و مأیوس‌کننده به وسوسه خناسانی بود که می‌کوشیدند مردم را از حضور در حماسه سیاسی 29 اردیبهشت و نمایش جلوه ناب مردم سالاری دینی بازدارند.
از سوی دیگر، حضور مردم در انتخابات نشان دهنده بلوغ سیاسی آن‌ها در عرصه‌ای است که غرب آن را دموکراسی می‌نامد و سال‌ها آن را به رخ دیگران کشیده و برای سیطره بر جوامع دیگر، در قالب فرهنگ به اصطلاح متمدن غربی آن را به کشورهای تحت سلطه تحمیل کرده است اما این فرایند دموکراتیک غربی‌ها، با ابهامات جدی روبه‌روست. ظهور مردم‌سالاری دینی در ایران پس از انقلاب اسلامی در واقع پاسخی به پرسش‌های بی‌جواب سیاستمداران غربی در باب دموکراسی است. یکی از مشکلات غربی‌ها کاهش روز افزون سطح مشارکت سیاسی است در صورتی که انتخابات در ایران، بی‌شباهت به یک جشن ملی نیست چراکه مردم با حضور گسترده خود، ارکان امنیت و اقتدار ملی را استحکام بخشیده و از این طریق به نظام سیاسی کشور ابراز وفاداری می‌کنند.
2. شرایط انتخابات روز جمعه گذشته با انتخابات سال 88 از بسیاری جهات شباهت دارد. در سال 88 پس از اعلام نتایج، کسانی که مدعی تدریس درس مردم‌سالاری بودند، علیه تصمیم مردم و جمهوریت نظام شوریدند و علیرغم پذیرش قواعد انتخابات در ابتدای رقابت‌ها، تن به قانون نداده و اردوکشی خیابانی را به اعتراضات قانونی ترجیح دادند. در پیش گرفتن این شیوه که با ورود مستقیم عوامل میدانی دشمن اعم از منافقین، سلطنت‌طلب‌ها و معاندان به سمت براندازی نظام پیش رفت، کشور را به مدت 9 ماه درگیر تنش‌ها و ناآرامی‌ها کرد و طعم شیرین پیروزی را به کام ملت تلخ کردند.
رفتار نانجیبانه سران فتنه و تمرد آن‌ها از پذیرش قانون انتخابات، افزون بر مشکلات بزرگ امنیتی، آبروی نظام اسلامی را در دید ناظران بین‌المللی دچار خدشه کرد و پس از آن بود که دشمنان نظام با چراغ سبزی که از فتنه‌گران مشاهده کردند، تهدیدات و تحریم‌های اقتصادی بی‌سابقه‌ای را به اجرا گذاشتند. اما در انتخابات اخیر ریاست جمهوری علیرغم اینکه رقیب اصلی و هوادارانش، اشکالاتی را پیش و در حین برگزاری انتخابات مطرح کردند اما از آنجا که انقلاب و نظام را متعلق به خود می‌دانستند، رفتاری فراتر از شئونات قانونی مرتکب نشدند و به قانون و مقررات حاکم تمکین کردند و به خود اجازه ندادند که غیر از ساز و کارهای قانونی، روش دیگری را برای اعتراض و پیگیری مطالبات خود برگزینند.
در واقع آنچه در 30 اردیبهشت 96 رخ داد می‌تواند به عنوان یک روز ملی برای پذیرش و انقیاد به قانون و یک الگوی ناب تمدنی در مردم‌سالاری دینی تعیین شود چراکه به رغم بداخلاقی‌های سیاسی خارج از شأن کشور و انقلاب، وقتی بخشی از بدنه سیاسی کشور احساس می‌کند که بازنده شده است، فقط با روش‌های قانونی و نجیبانه با نتیجه انتخابات برخورد می‌کند. سربلندی ناشی از مشارکت حداکثری مردم از آن همه ملت ایران و بخصوص نامزد رقیب و طرفدارانش است که انتخابات را به فرصتی برای افزایش ضریب امنیتی در مقابل تهدیدات فزاینده دشمنان تبدیل کرده و به فتنه‌گران نشان دادند که نتیجه انتخابات هرچه که باشد، باید به مرّ قانون تمسک جست و دشمنان را با رفتارهای هنجارشکنانه امیدوار نکرد.
انتخابات اخیر این درس بزرگ را به همه داد که باید حرمت رأی مردم را نگاه دارند و هیچ حزب و گروه و جناحی حق ندارد به دلایل واهی در مقابل قانون بایستند و خود را برتر و بالاتر از قانون بدانند و نتیجه رأی و انتخاب مردم را نپذیرند. قطعاً هر قانون شکن، مغرض، دشمن، نفوذی و هر ساختارشکن و هنجارشکنی و حتی هر دوست ناآگاهی که در مسیر بی‌احترامی به قانون و خواست مردم حرکت کند و بذر چند دستگی و گسست را در بین ملت بپاشد محکوم به شکست و مطرود از جامعه است.
3. اکنون رئیس‌جمهور منتخب مردم و رقبای او باید همان طور که رفتار اسلامی اقتضاء می‌کند، رقابت انتخاباتی را به رفاقت برای همکاری ملی مبدل سازند. رقبا وظیفه دارند به رئیس‌جمهور جدید در ایفای وظایف و عبور از مشکلات و چالش‌های فراروی کشور کمک کنند. با تعیین رئیس جمهور جدید، مردم انتظار دارند که مسئولین در درجه اول به دنبال حل مشکلات اقتصادی باشند و در جهت مهار اقتصاد نابسامان، حل معضل بیکاری و رکود و کاهش تورم گام بردارد. در گام بعدی، انتظار این است که با استفاده از ظرفیت نیروهای انقلابی و جهادی و توانایی‌های مغفول مانده همه نیروهایی که می‌توانند به حل مشکلات کشور مدد رسانند، به اصلاح نظام مدیریتی کشور کمر بسته و رکود و خمودی را به نشاط و شادابی تبدیل کنند. اکنون که قطار رقابت‌های انتخاباتی به ایستگاه آخر رسیده و رئیس جمهور دوره چهار ساله آتی مشخص شده، باید بدانیم که برنده اصلی، نه گروه یا جناحی خاص، بلکه مردم هستند، لذا زمان همدلی فرا رسیده و هر کس که دل در گروی انقلاب دارد وظیفه دارد او را در راه رفع مشکلات کشور و اعتلای نام انقلاب همراهی و یاری کند. رئیس جمهور منتخب، رئیس جمهور یک عده، گروه یا جناح خاص و حتی رأی دهندگان به او نیست بلکه او رئیس جمهور همه مردم و همه ایران است و همه باید در جهت منافع ملی، استقلال و عزت و اقتدار ملی ایران قدم بردارند.
