پاستا را به هر شکلی که دوست دارید سه‌بعدی چاپ و نوش جان کنید

خبرنامه دانشجویان ایران: گروه "تنجیبل مدیا" از دانشگاه MIT به‌تازگی تحقیقات جدیدی را آغاز کرده که شامل فناوری چاپ سه‌بعدی، گاسترونومی مولکولی و غذای مورد علاقه بسیاری از افراد یعنی ماکارونی می‌شود. گاسترونومی، علم مطالعه غذاهای یک فرهنگ است و باید دید محققان این مؤسسه با انتخاب ماکارونی به دنبال چه چیزی هستند.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به گفته MIT News، «ون ونگ» و «لینینگ یائو»، دو محقق اصلی این پروژه با مهندسی کردن صفحات کاملا تخت ژلاتین و نشاسته نودل‌هایی را درست کردند که شکل آن‌ها قابل تغییر است و در مواجهه با آب واکنش نشان داده و خم می‌شود. تیم تحقیق MIT بر این باوراند که یافته جدید آن‌ها می‌تواند باعث کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل شده و ترند جدیدی را در نوع ذائقه افراد ایجاد کند.

در واقع، ونگ و یائو مشغول کار و تحقیق بر روی نوعی باکتری بودند که نسبت به میزان رطوبت موجود در محیط عکس‌العمل نشان می‌دهد. بعد از آن بود که کار خود را روی مواد خوردنی که اثر مشابهی داشت، شروع کردند. نودل‌ها از لایه‌های خیلی نازک ژلاتین با ضخامت‌های متفاوت درست شده‌اند. زمانی‌که بالاترین لایه متراکم آب را به خود جذب می‌کند، به سمت پایین‌ترین لایه که ضخامت کمتری دارد خم می‌شود و بدین ترتیب یک تکه کاملا ساده از پاستای لوله‌ای شکل تشکیل می‌شود. این تیم توانست با چاپ سه‌بعدی نوارهای نشاسته سلولز روی لایه بالایی، شکل نهایی نودل‌ها را کنترل و آن‌ها را به اشکال مختلف تهیه کند. تیم تحقیق MIT، برای نمایش یافته خود با یکی از سرآشپزان معروف و سرشناس دنیا به‌نام «ماتیو دلیسله» از رستوران L'Espalier که در بوستون قرار دارد، همکاری کرد تا نودل‌هایی درست کند که ارزش سرو کردن برای مشتریان را داشته باشد.

در حالی‌که قیافه نودل‌ها جالب و خنده‌دار است، اما گروه تنجیبل مدیا سراغ یک راه دیگر رفت تا خوراکی جدیدی تهیه کند: کسانی که مسئول تهیه پاستا هستند، می‌توانند نودل‌های تخت بسته‌بندی شده درست کنند که حجم آن‌ها کمتر است. در نتیجه هم در بسته‌بندی آن‌ها صرفه‌جویی می‌شود و هم این‌که هزینه‌های حمل‌ونقل کاهش پیدا می‌کند. «ونگ» می‌گوید: "ما برای درست کردن غذایی مانند ماکارونی یک‌سری محاسبات خیلی ساده انجام دادیم. بسته‌بندی‌ها هر چقدر هم که بی‌نقص باشد باز هم 67 درصد حجم آن شامل هوا می‌شود. پس به این فکر کردیم که بتوانیم در آینده با ساخت غذاهایی که شکل آن‌ها قابل تغییر است بسته‌بندی‌های تخت درست کنیم و فضای بیشتری در اختیار داشته باشیم."

با این‌که تیم تحقیق MIT به پرینتر 3D و نرم‌افزار مدل‌سازی دسترسی داشت، ولی دستورات دیگری برای تهیه پاستای قابل تغییر با روش‌هایی مانند چاپ صفحه نمایش که فناوری‌های به‌کار رفته در آن کمتر است معرفی کرد. علاوه بر این‌ها، یک دیتابیس از الگوهای پاستا تهیه شده که علاقه‌مندان می‌توانند نسخه‌های مخصوص خودشان را چاپ کنند. در واقع تیم طراحی سیستمی را پیش‌بینی می‌کند که هر فرد می‌تواند به‌صورت آنلاین پاستای مورد علاقه‌اش را با شکلی که دوست دارد سفارش دهد. اما فعلا یک مشکل وجود دارد: در حالی‌که ونگ می‌گوید این نودل‌ها بافت عالی داشتند و طعم آن‌ها هم لذیذ بود ولی همکار وی یعنی یائو در مصاحبه با Popular Science به این مسئله اشاره کرد که نودل‌های تهیه شده عمدتا ژلاتین بودند به این معنی که پاستای نهایی ظاهر خیلی خوبی دارد ولی ممکن است آن طعم لذیذی که از پاستای واقعی سراغ داریم در آن حس نشود.

به هر حال، این تیم امیدوار است این تحقیقات هم‌چنان ادامه داشته باشد تا بتوانند در نهایت ژلاتین‌های غنی از نشاسته با روش‌های جدید خم کردن را توسعه دهند. رویای دیگری که ونگ در سر دارد تهیه نوعی پودینگ است که خودش خم می‌شود ولی به‌نظر می‌رسد که رسیدن به آن کار فوق‌العاده سختی است اما یائو می‌گوید: "فکر می‌کنم بالاخره به آن‌جا هم می‌رسیم."

منبع: انگجت