اسوه ی روحانیت اسلامی، پیامبر اعظم(ص) است، پیامبری که رحمهٌ للعالمین و در عین حال نمود اشداء علی الکفار نیز است.
الگو حضرت علی(ع) است؛ جاذبه دارد، گاهی سکوت می کند، گاهی سازش می کند لیکن دافعه هم دارد. جاذبه ی علی(ع) بدون دافعه به رخ معنا دست نمی یابد
روحانیت اسلامی، ولایت بر جانش نشسته و ولی امر لرزه بر اندامش می اندازد
روحانیت اسلامی، جانباز مسیر ترویج اسلام ناب محمدی(ص) و مجروح سرزنش های کفار و منافقان اس
تاریخ گواهی می دهد شکست اسلام از درون را. اسلام به مثابه ی یک دین جهانی، تنها از مواضع #خواص و #عالمان_خود مصلوب شده است
خطر بیخ گوش اسلام است چنانچه دیگر زنگ_خطر به صدا درآمده است
مجادله روحانیت در اسلام با روحانیت_مدرن، تضاربی شکل گرفته در سالیان اخیر است
روحانی مسلمان دم از حقوق خدا می زند و روحانی مدرن، در میانه ی بلوا با هدف عوام فریبی و تغییر هدفمند زمین بازی، حقوق بشر را به جایگزینی حقوق خدا قرار داده اس
ردای روحانیت که البته قداستی پیامبر گونه دارد و وظیفه و تکلیف برای صاحب ردا را چندان برابر می کند میتواند محل اعتماد و آرامش سایر بندگان شود اما اگر به لباسی مبدل گردد که برای نفوذ پذیران صیانت آورد همچون تیغه ای به جان اسلام میتواند عمل کند که نتیجه ای جز بی اعتمادی مردم نسبت به سایر دارندگان این ردا را نخواهد داشت
تاریخ عبرت می دهد و کجایند عبرت گیران که ردای مظلوم روحانیت، شمشیری است دو لبه که یا قلب اسلام را جریح می کند و یا اینکه برّندگی خود را به رخ کفار می کشاند
جریان روحانیت لیبرالى بلا استثنا از جریان روحانیت اسلامی جداست
درادامه به تشریح چند گفتمان اساسی که از طریق روحانیت لیبرالی به جامعه القاء والحاق شده است می پردازیم:
رحمانیت یا وهمانیت؛
درتناقضات روحانیت لیبرال با روحانیت اسلام همین بس که اینان اسلام را دینی مسالمت انگیز ورأفت برانگیز برای تمام آحاد جامعه بشری میدانند
اسلام جدال احسن را پیشنهاد میدهد اما روحانیت مدرن که از ابتدایی ترین ساختهای اسلام آمریکایی است گوشها را از گفتمان اسلام صرف مسالمت آمیز با همه پرکرده است
یک کفه ترازو را جدال احسن همراه با عزت و کفه دیگر را گفتمان سازش همراه با ذلت پرکرده است که روحانیت لیبرال سعی در سنگین کردن کفه گفتمان خود با تولید روزافزون وعده های واهی دارد
باید دانست که پیامبر مهربانی و صلح، دلیل لرزه های تن کفار هم بود؛ ابتدا "اشداء علی الکفار" و سپس "رحماء بینهم"!
روحانیت لیبرال، کالبدی مطیع امر ولی فقیه و باطنی مصر بر طرد ولی فقیه را شامل می شود
گستره رحمانیت اسلام فراتر از تصور است اما هرگز قلب بیمار کفار را شامل نمیشود. جذب مظلومان مستلزم دفع ظالمان است و اینجاست که جاذبه و دافعه امام علی(ع) به منصه ظهور میرسد
اعتدال یا انحطاط:
روحانیت اسلام، میانه روی و اعتدال را در پرهیز ازافراط جاهلیت و تفریط مسیحیت میداند اماروحانیت لیبرال از میانه روی بین حق و باطل سخن به میان می آورد و همین گزاره ای نمایان در ساکتان فتنه است!
در وهله ای به سرمی بریم که روحانیت مدرن، نثرصحیح قرآن را تحریف کرده و درمسیر نفع خود معنابخشی می کند.چه فرق است بین روحانیت لیبرال کنونی در داخل کشور با روحانیت مسیحیان و روحانیت یهودیان که خداوند آنها را درقرآن مورد لعن قرار میدهد زیرا که جهت نیل به منافع شخصی وشهوانی، به اصول دین دستبرد زده و خداشناسی را در مسیرخود جهت دادند
"و کذلک جعلناکم امّه وسطاً لتکونوا شهداء علی النّاس"
امت_وسط و میانه رو یعنی امتی که گوشی شنوا برای دریافت حقایق تلخ زندگی مظلومان عالم و دیده بانی گیرا در رصد افعال بی شرمانه ظالم داشته باشد. امت میانه رو یعنی گریز از افراط و تفریط اثبات شده در تاریخ!
روحانیت لیبرال، تعدیل را در رقیق نمودن روحیه استکبارستیزی می یابد لذا دست رد بر سینه استکبار نمیزند و در جهت این باور ساده لوحانه، حاضر به عقب نشینی وکوتاه آمدن از عزت وپیشرفت در زمینه های مختلف نیز میشود به امید آنکه دل دشمن را به دست بیاورد اما به نوعی کور و کر میشود ونمیشنود و کنمیبیند که با هرقدمی که به عقب برمیدارد دشمن چندین قدم پیش می آید!
ستیزه یا پرستش:
محاورات صادره از روحانیت لیبرال، نه تنها هیچ نشان ستیزه ومخالفتی با غرب که همان بالاترین درجه خلوص استکباری است رانشان نمی دهد بلکه حسب حال، هم و غم را در بازگشت به صبغه غرب زدگان آغاز قرن معاصر همچون میرزا ملکم خان وسایر سربازان صفوف غرب در دل تاریخ ایران نشان میدهد.
