سرگذشت سینما در دولت یازدهم

خبرنامه دانشجویان ایران: حال سینما در دولت تدبیر و امید بهتر شد یا بدتر؟ در این چهار سال چه اتفاقات مهمی رخ داد؟ فروش گیشه چقدر بود؟ چه جوایز مهمی در عرصه جهانی کسب کردیم؟ چه استعدادهایی ظهور کردند؟ این گزارش حاوی اطلاعات مفیدی برای علاقمندان سینما است.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، پر سر و صدا ترین اقدام مسئولان سینمایی دولت یازدهم شکستن قفل خانه سینما در تاریخ 21 شهریور 922 است. این خانه با تلاش جواد شمقدری رئیس سازمان سینمایی دولت دهم پلمب شده بود.

راه اندازی گروه هنر و تجربه:‌ از نخستین طرح های رئیس سابق سازمان سینمایی بود که برغم انتقادهای فراوان  همچنان فعال است. گروه هنر و تجربه فرصتی است برای نمایش فیلم های خاص و همچنین قدیمی. ایرادهایش برطرف نشود، بودن و نبودش به چشم نمی آید.

حذف شورای عالی سینما : مهم ترین اقدام مسئولان سینمایی دولت دهم بود اما مورد توجه جانشینان آن ها در دولت  یازدهم قرار نگرفت و به بایگانی رفت. وجاهت این شورا حضور رئیس جمهور در آن بود.

تاسیس مدرسه ملی سینما : از سال 93 این مدرسه راه افتاد و هدفش‌ پرورش سینماگر است. خروجی اش اما هنوز به  چشم نیامده.

جدایی بخش جهانی فجر: از دومین سال دولت یازدهم این ایده اجرایی شد اما مخالفانی سرسخت دارد. برگزاری بخش  جهانی فجر به شکل مجزا هویت جشنواره را مخدوش کرده و چه بسا کلا برچیده شود.

راه اندازی سینما سیار : این طرح سال 95 کلید خورد و هدف آن نمایش فیلم برای مناطق فاقد سینما است که ادامه  نیافت.

دیجیتالی شدن سینماها : این اتفاق باعث شد 93 سینمای کشور صاحب تجهیزات روز شود و دغدغه نمایش سنتی از  بین برود.  

رفع توقیفی ها

پر سر و صدا ترین فیلم توقیفی دولت دهم که توسط مسئولان سینمایی دولت تدبیر و امید رفع توقیف شد«پاداش»کمال تبریزی است . این فیلم پس از هفت سال و با 15 دقیقه ممیزی با نام «از رئیس جمهور پاداش نگیرید» روی پرده رفت. بقیه رفع توقیفی ها این ها هستند: قصه ها رخشان بنی اعتماد، خواب تلخ محسن امیریوسفی،نهنگ عنبر سامان مقدم ، گس کیارش اسدزاده ، تابو خسرو معصومی، استراحت مطلق عبدالرضا کاهانی،نقش نگار علی عطشانی،این یک رویا نیست محمود غفاری، ماهی و گربه ، اشکان،انگشتر متبرک و چند داستان دیگر شهرام مکری ،زادبوم ابوالحسن داودی که البته هنوز اکران نشده است.

توقیفی ها

آمار فیلم های توقیفی در دولت یازدهم کم نیست. «عصبانی نیستم» رضا درمیشیان نخستین فیلمی است که به بایگانی رفت. یک سال بعد «خانه دختر» شهرام شاه حسینی به این سرنوشت گرفتار شد. عبدالرضا کاهانی با دو فیلم رکورددار توقیف است:«ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» و «وقت داریم حالا». سال پیش «کاناپه» کیانوش عیاری و «هجوم» شهرام مکری هم وارد لیست ممنوعه شدند.«شیفتگی» علی زمانی عصمتی  هم جزو فیلم های توقیفی است.

از پرده پایین آمده ها

عدم حمایت از فیلم های روی پرده بدتر از توقیف است. مسئولان سینمایی دولت یازدهم پروانه نمایش سه فیلم را صادر کردند اما نتوانستند از آن ها حمایت کنند. «خانه پدری» سال 93  در گروه هنر و تجربه برای مخاطبان بالای 16 سال اکران شد و بعد از دو روز به خاطر فشار بیرونی مجددا توقیف شد. سال 94 «رستاخیز» در حالی که اعلام شد مجوزهای شرعی را داراست ، تنها یک روز فرصت اکران در روز 24 تیر بدست آورد. ماجرای «50 کیلو آلبالو» کمی متفاوت است. به فیلم مانی حقیقی اعتراض های فراوانی شد اما فیلم سه ماه روی اکران ماند. در نهایت علی جنتی وقت ارشاد خواستار توقیف آن شد.

بلاتکلیف ها

روزی که حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی شده، 11 فیلم توسط دولت قبل مهر توقیف خورده بودند. او تکلیف این آثار را روشن نکرد و جانشینش محمد مهدی حیدریان همچنان مشغول سبک سنگین کردن وضعیت آن ها است: خیابان‌های آرام کمال تبریزی، گزارش یک جشن ابراهیم حاتمی کیا، صد سال به این سال‌ها سامان مقدم،خرس خسرو معصومی، آشغال‌های دوست داشتنی محسن امیر یوسفی، پریناز بهرام بهرامیان ، بلوک 9، خروجی 2 علیرضا امینی، سپید و سیاه قاسم جعفری، یک خانواده محترم مسعود بخشی،مادر قلب اتمی و مهمونی کامی علی احمد زاده. در این میان بر تداوم توقیف برخی فیلم ها اشتراک نظر وجود دارد اما مسئولان سینمایی ترجیح داده اند اظهار نظر نکنند. «لاله» اسی نیک نژاد پروژه پرخرجی است که جواد شمقدری روی دست دولت بعد گذاشت و نیمه کاره رها است.

فروش کل گیشه

سینمای ایران در دهه اخیر گیشه متوسط رو به پایانی داشته است. حتی سال 92 و 93 عنوان ورشکسته برایش به کار می رفت اما در سال 94 و 95 رونق به سالن ها بازگشت و فروش فیلم ها به رقم خیره کننده 318 میلیارد و 300 میلیون رسید.