به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از باشگاه خبرنگاران؛ جهان پیرامون انسان قرن بیست‌ویکم را طیفهای مختلفی از فرکانسها، تشعشعات و امواج رادیویی تشکیل می‌دهد و همواره این نگرانی را با خود به همراه دارد که آیا امواج ساطع شده از دستگاه‌ها و تجهیزات دیجیتال، تأثیری بر سلامت انسان دارد یا خیر.
این نگرانی همپای بسط و توسعه استفاده از ابزارهای ارتباطی هوشمند نظیر گوشیها، تبلتها و دستگاه‌های پوشیدنی دیجیتال، افزایش یافت و اکنون که درصدد ورود به عرصه «اینترنت اشیاء» برای اتصال تمامی دستگاه‌ها و تجهیزات هوشمند به شبکه سراسری یکپارچه هستیم، به اوج خود رسیده است.
کمتر فردی را می‌توان سراغ گرفت که حداقل یک‌بار با مقوله آسیب‌زا بودن ابزارهای الکترونیکی و ساطع‌کننده تشعشعات رادیویی مواجه نشده باشد؛ با وجود اینکه بسترها مذکور در تار و پود زندگی امروزه تنیده است یا به عبارت دیگر، تمامی افراد جامعه خود را وابسته به تلفنهای همراه هوشمندشان می‌دانند اما این امر نمی‌تواند دلیلی باشد تا چشم روی نگرانیهای حاصل از ارسال امواج توسط آنها ببندیم.
تاکنون نیز رسانه‌ها بر جنبه‌های مختلفی از آسیب‌زا بودن امواج انتشار یافته از دستگاه‌ها و ابزارهای دیجیتال پرداخته‌اند و طی سالهای اخیر با انجام آزمایشات و تحقیقات مستقلی به مواردی نظیر سردرد، خستگی، اختلالات خواب، مشکلات گوارشی، اختلال در عملکرد مغز و حافظه، استرس و حتی افسردگی که می‌تواند از آثار استفاده بی‌رویه از تلفن همراه، قرارگیری در محیط پوشیده شده از امواج وای‌فای و رادیویی باشد، اشاره کرده‌اند.
اما این تبعات و آثار زیانبار استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی و دیجیتال که ساطع‌کننده امواج رادیویی هم هستند، هیچگاه از سوی نهادهای رسمی و ذی‌ربط داخل کشور نظیر سازمان انرژی اتمی، وزارت بهداشت، وزارت ارتباطات، وزارت صنعت و... مورد تأیید قرار نگرفته است و این نهادها در قبال بسیاری از اسناد و نتایج تحقیقاتی از این دست، سکوت اختیار کرده‌اند.
البته این تب نگرانیها که حاصل شیوع استفاده بی‌رویه از دستگاه‌های ارتباطی حامل امواج که روز به روز با توسعه سرسام‌آور بسترهای ارتباطی نوین نظیر ابزارهای مطرح در مقوله اینترنت اشیاء بیشتر نیز می‌شود، خاص کشور ما نیست و گستره‌ای جهانی دارد.
کافی است برای درک میزان نگرانیهای مطرح در این بخش، نگاهی به گزارش و تحلیلهای صورت گرفته در کشورهای اروپایی و امریکایی بیندازیم تا متوجه تلاش و همت محققان و پژوهشگران این کشورها برای یافتن پاسخی به این سؤال شویم که «آیا امواج و تشعشعات رادیویی برای سلامت انسان مضر هستند و تا چه میزان این احساس خطر و آسیبها، واقعی هستند؟»
برخی محققان غربی دنبال پاسخی برای این سؤال و اثبات حقیقت ماجرا هستند تا برای همیشه آب پاکی را روی دست مردم دنیا در ارتباط با نحوه مواجهه با دنیای الکترونیکی و مقوله امواج، ریخته باشند.
با این حال، چنین تلاشهایی تا امروز به نتایجی قطعی و نهایی خود نرسیده اما مانعی برای انتشار گزارشهای انفرادی بخشهای مختلف در ارتباط با آسیب‌زا بودن این امواج هم نشده است؛ «اثرات منفی وای‌فای بر سلامت مغز کودکان»، «اختلال در رشد و ترمیم سلولها»، «تضعیف فعالیتهای ذهنی زنان»، «تأثیر بر ناباروری زنان و مردان»، «ایجاد تومورهای مغزی»، «سرطانزا بودن امواج رادیویی» و... بخشی از گزارشهای انتشار یافته در بیان اثرات مخرب این امواج برای انسان بوده است.
محققان استرالیایی طی هشت سال گذشته با انجام مطالعاتی به این نتیجه رسیدند که اشعه وای‌فای، سنتز پروتوئینها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و همین عاملی بر کُند شدن قابل توجه رشد کودکان می‌شود یا در پژوهشی دیگر که تعدادی گیاه در اتاقی بدون وای‌فای و تعدادی دیگر در اتاقی با وای‌فای قرار داده شدند اما بعد از دو هفته مشاهده شد که گیاهان در اتاق آزاد و بدون وای‌فای، رشد کرده اما گیاهانی که در معرض وای‌فای بودند، رشد نکرده بودند.
یا در پژوهشی دیگر که با رویکرد «تأثیر امواج وای‌فای و اشعه‌های الکترومغناطیسی بر ناباروری» صورت گرفت و محققان در یک آزمایشگاه به مدت 45 روز متوجه شدند که اشعه‌های وای‌فای علاوه بر تحت تأثیر قرار دادن تحرک اسپرم، می‌توانند به تخمدان هم حمله کنند؛ شیوه این تحقیق به این شکل بود که موشها روزانه دو ساعت در برابر امواج وای‌فای قرار می‌گرفتند و نهایتا بعد از 45 روز هم موشهای نر و هم موشهای ماده، باروری خود را تا حد قابل توجهی از دست دادند.
آزمایشهایی هم در گوشه و کنار جهان صورت گرفت و احتمال بروز تومورهای سرطانی برای کسانیکه در معرض تشعشعات رادیویی هستند را مخابره کرد اما تمامی این موارد تحقیقاتی هیچگاه از سوی دستگاه‌ها و نهادهای رسمی کشورها مورد تأیید قرار نگرفت.
بسیاری از کارشناسان و محققان معتقدند امپراطوری ارتباطات به قدری در هم تنیده و قدرتمند است که جهان را تحت سیطره خود قرار داده و مدیران کمپانیهای فعال در این بخش به اندازه‌ای با سیاست آمیخته شده‌اند که سیاستمداران را نیز با مطامع تجاری خود همسو کرده‌اند لذا دلیل اصلی که مانع از انتشار یا پرداختن به این مقولات حیاتی می‌شود، فشارهای سیاسی ساطع شده از پیکره تنومند تجارت ارتباطات مخابراتی است و زنجیره کمپانیهای سازنده تجهیزات ارتباطی اجازه چنین کاری را نمی‌دهند.
آسیب‌زایی تجهیزات ارتباطی دارنده امواج رادیویی همواره از سوی حاکمیت حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران رد شده و صراحتا در برابر این مقوله ایستاده‌اند؛ کارشناسان رگولاتوری حوزه ارتباطات معتقدند تمامی تجهیزات مورد استفاده در حوزه مخابرات سیار، در حد استانداردهای ارتباطی هستند و در پائین‌ترین حد ممکن کار می‌کنند و حتی سقف استانداردهای در نظر گرفته شده نیز نمی‌رسند.
در حالیکه دستگاه‌ها و ارگانهای رسمی کشور نسبت به این نگرانی، بی‌توجهی می‌کنند و خود را از فضای ورود به این داستان دور نگه می‌دارند اما رسانه‌ها همچنان پای کار هستند و هر از گاهی به انتشار و مخابره دیدگاه‌های جدید می‌پردازند؛
