برای اولین بار پهبادها به افراد سکته قلبی کمک می‌کنند

خبرنامه دانشجویان ایران: پهباد‌ها جزء آن گروه از فناوری‌هایی هستند که همه مردم مشتاق هستند آن‌را در اختیار داشته باشند. در حالی که برای عده‌ای از مردم پهبادها جنبه سرگرمی دارد، اما بسیاری از شرکت‌ها و دولت‌ها به فکر استفاده جدی‌تری از این فناوری‌ هستند. شاید جابه‌جایی بیماران به ویژه آن‌هایی که در معرض حملات قلبی قرار گرفته‌اند، چالشی‌ترین کاربردی است که برای پهباد‌ها می‌توان متصور شد.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از شبکه؛ امروزه کاربران عادی از هواپیماهای بدون سرنشین در ارتباط با مقاصد تفریحی استفاده می‌کنند. اما پژوهشگران موسسه کارولینسکا سوئد به تازگی کار روی ایده‌ای را آغاز کرده‌اند تا از پهبادها به عنوان ابزارهایی با کارکردهای پزشکی استفاده کنند. آن‌ها به دنبال آزمایش ایده‌ای هستند که برای اولین بار از پهبادها به جای آمبولانس‌ها استفاده شود.

این گروه از پژوهشگران به تازگی یک برنامه آزمایشی را به مرحله اجرا در آو‌رده‌اند که در آن پهبادی مجهز به دستگاه شوک به منظور ارائه کمک‌های فوری بیشتر به افرادی که دچار ایست قلبی شده‌اند مورد استفاده قرار گیرد. آمارها نشان می‌دهند که سالانه بیش از شش میلیون نفر به واسطه حملات قلبی جان خود را از دست می‌دهند. حملات قلبی همچنان اصلی‌ترین علت مرگ‌ومیر مردم در سراسر جهان شناخته می‌شود. آمارها همچنین نشان می‌دهند به‌طور میانگین از هر ده نفری که دچار حمله قلبی می‌شوند تنها یک نفر پیش از ورود به بیمارستان زنده می‌ماند.

در موقع بروز چنین حملاتی سرعت و زمان مهم‌ترین فاکتورهایی هستند که نقش کلیدی را در این میان بازی می‌کنند. در حقیقت پس از یک حمله قلبی اگر عملیات دفیبریلاتور (شوک الکتریکی) یا همان CRP به موقع انجام نشود، هر یک دقیقه‌ای که زمان می‌گذرد شانس نجات فرد به میزان ده درصد کم می‌شود. پس جای تعجبی نیست که مشاهده می‌کنیم پژوهشگران این موسسه یک راه‌کار هوشمندانه را به منظور کاهش مدت زمانی که برای انجام این عملیات مورد نیاز است، ابداع کرده‌اند. جیکوب هالنبرگ و همکارنش در موسسه کارولینکسا گزارشات و سوابق مربوط به حملات قلبی را در مناطقی که خارج از پایتخت این کشور، استکهلم قرار دارند را مورد بررسی قرار داده‌اند و متوجه شدند این مناطق فاقد منابع پزشکی اوژرانسی کافی در این زمینه هستند.

تجزیه و تحلیل این داده‌ها نشان داد که به ‌طور متوسط زمان انتقال بیماران قلبی به نزدیک‌ترین مرکز درمانی چیزی در حدود 30 دقیقه است و متاسفانه هیچ‌یک از افرادی که دچار حمله قلبی شده‌اند و در این مناطق حضور داشتند، نجات پیدا نکردند. این تیم مدت زمانی که یک پهباد از زمین برخواسته و تجهیزاتی همچون دستگاه‌های شوک را حمل کرده و به این مناطق ارسال می‌کند را با مدت زمانی که یک آمبولانس به سمت این مناطق حرکت می‌کند را مورد ارزیابی قرار داده‌اند. برای ارزیابی این زمان آن‌ها یک نمونه اولیه از یک پهباد مجهز به دفیبرپلاتور را به این مناطق اعزام کردند. این تیم 18 پرواز آزمایشی ترتیب دادند و مشاهده کردند پهبادها به‌طور متوسط در یک بازه پنج دقیقه‌ای قادر هستند خود را به محل حادثه برسانند.

در حالی که آمبولانس‌ها به‌طور میانگین در 22 دقیقه پس از آن‌که تماس با مرکز اوژانس برقرار می‌شود، خود را به محل می‌رسانند. جالب‌تر آن‌که دفیرپلاتوری که پهبادها با خود حمل می‌کنند به یک اسپیکر مجهز است که دستورالعمل استفاده از این دستگاه را برای افرادی که در صحنه حضور دارند، قرائت می‌کند. در نتیجه درمان پزشکی به شکل سریع‌تری انجام می‌شود. هالنبرگ در این ارتباط گفته است: «اگر بتوانیم مدت زمان درمان پس از یک ایست قلبی را به چند دقیقه کاهش دهیم، هر ساله جان صدها انسان در سراسر جهان را نجات می‌دهیم. تیم ما در حال انجام مذاکره با سرویس‌های اورژانس محلی است تا به شکل بهینه‌ای از این هواپیماهای بدون سرنشین مجهز به دفیبرپلاتور استفاده کنیم. امیدوار هستیم در دو سال آینده این سیستم به شکل کارآمدی پیاده‌سازی شود.»